Δύο Εαυτοί μαστόροι
Κύκλος είμαστε, στη μέση κύκλου. Σύμβολο του ήλιου. Άστρο αυτόφωτο. Ανάγκη δέν έχουμε κανένα για να επιβεβαιώσει ή να καταστρέψει την ευτυχία μας. Φωτίζουμε και δίνουμε ζωή στους πλανήτες που στροβιλίζονται κοντά μας. Και η έκρηξη μας τους δίνει ζωή, αλλά μόνο οταν έχουν τη σωστή προστασία για να μήν τους κάψει το ραδιενεργό μας υλικό. Μόνοι οι άξιοι πλανήτες κοντά μας βρίσκουν τη Ζωή. Οι άλλοι θα καούν, Άρης και Αφροδίτη θα γίνουν, κατάξεροι, καμένοι. Μόνο η γή, που στέκεται στη σωστή απόσταση μπορεί να σταθεί δίπλα μας. Γίνε γή. Η ατμόσφαιρα της προστατεύει, δέχεται μόνο την ευεργεσία του άστρου, κι έτσι γεννιέται η ζωή. Το άστρο δίνει συνεχώς, και η γή φιλτράρει μόνο αυτά που χρειάζεται, δέν κρίνει τα υπόλοιπα, τα φιλτράρει. Γίνε γή.
Και μαζί είμαστε φέγγαροι, μάνες, μήτρες. Δεχόμαστε στην αγκάλη χωρίς όρους. Ακούμε, καλοσωρίζουμε το φώς άλλων να λάμψει πάνω και μέσα μας. Ετερόφωτοι. Και πλανήτες κυκλώννουμε με την επιρροή στους ωκεανούς τους. Όποιος είναι έτοιμος να δεχτεί την ανταλλαγή συμβιώνει μαζί μας. Και όποιος δέν είναι, δέν είναι.
Στην ισορροπία του Ήλιου και του Φεγγαριού , μέσα απο την πάλη τους και τη συμφωνία τους, βρίσκει κάποιος την Αγάπη. Για τον εαυτό, και για το Έξω.
Γίνε Ήλιος κι αγάπα τον εαυτό.
Γίνε Φεγγάρι και δές τον απο απόσταση, αγάπα τον διπλά.
Σχόλια
Η σωστή απόσταση.
Μεγάλη σοφία.
Χρειάζεται προσπάθεια και ρίσκο.
Να κάψεις, να καείς, να γίνεις άγονος μέχρι να έρθει η σωστή απόσταση. Εσύ θα την νιώσεις σωστή και μετά είσαι Ήλιος.
Σε αυτή τη φάση μου θέλω να γίνω φεγγάρι. Να μάθω τον ετερόφωτο φωτισμό. Εκείνον που υπάρχει μέσα από όσα κάνουμε και μέσα απλά από την αντανάκλαση μας....
Χαίρομαι που γράφεις και ρίχνεις βοτσαλάκια στο δρόμο μου....
Πιό απλά που τόσο δέ γίνεται.
νεράϊδα
Ήλιος-Φεγγάρι είναι οι μαστόροι της ψυχής, στη σωστή απόσταση.
Παραπάνω είναι θέμα κωδικού. Τα σύμβολα αυτά είναι αρχέτυπα και ζούν στο 'πίσω μέρος΄ του μυαλού.
αλλά εν τόσο ωραίο, αλτρουιστικό...
Να πεθαίνω για να φανείς μέσα απο μένα.
Ανάπτυξε το. Γιατί σε καταστρέφει, και γιατί σε κάνει άγωνο.
"να πεθαίνω για να ΦΑΝΩ μέσα απο μένα" είναι το σύμβολο εδώ ομως.
Εν πάλη, εν ατέλιωτη πάλη μέσα στον άνθρωπο να έβρει μιαν ισορροπία. Εν το θέλω, το είμαι, το εγώ, η ψυσιή, τα συναισθήματα ούλλα τζαι παλεύκουν. Εν ο ήλιος τζαι το φεγγάρι.
Εν μπορούμε να δκιαλέξουμε αν θα είμαστε ήλιος η φεγγάρι. Είμαστε τζαι τα 2 ανά πάσα στιγμή.
Αν αγαπάς πολλά τον ήλιο σου, τζαι πάεις κοντά του, θα σε κάψει, θα σε κάμει ένα βράχο να γυρίζεις γυρό που ένα πλανήτη, ένα γκρίζο σώμα που από μόνο του έννεν τίποτε τζαι για να φανεί θέλει το μεγαλείο του ήλιου. Τζαι πάλε, το μόνο που πετυχένει είναι να αντανακλά το ξένο φως.
Αλλα ο ήλιος εν τόσο γλυκός, που εν μπορείς να του αντισταθείς, καλεί σε να πάεις κοντά του. Ξέρεις τι εν να συμβεί, αλλά εν σε νοιάζει. Αφού αγαπάς τον. Εν αυτοκαταστροφικό, αλλά εν ωραίο. Εν αλτρουιστικό για να φαίνεται μέσον σου ο όμορφος ήλιος μες το σκοτάδι.
Μέσα που τούτο ούλλο πιστεύκω πως τελικά βρίσκεις μιαν ισορροπία. Μαθαίνεις πότε να δείχνεις τον ήλιο σου τζαι πότε το φεγγάρι.....αλλά πάντα εν τζαι τα 2 τζιαμέ τζαι επιρεάζουν σε το ίδιο.
Ωραία τα λές. Η ισορροπία (όχι το Ίσο όμως), δηλαδή η εξισορρόπιση είναι το μεγάλο μυστικό. Στη γνώση των αντικρουόμενων βρίσκεις πότε να είσαι το ένα και πότε το άλλο. Συμβίωση.
Ωραία τα λές. Η ισορροπία (όχι το Ίσο όμως), δηλαδή η εξισορρόπιση είναι το μεγάλο μυστικό. Στη γνώση των αντικρουόμενων βρίσκεις πότε να είσαι το ένα και πότε το άλλο. Συμβίωση.
Συμφωνώ απόλυτα, η λέξη κλειδί εν η Συμβίωση που οδηγεί στην ισορροπία.