Δέκα π' αγαπώ τζι εγώ.

Άτε, αφού εκάλεσεν η Ψυχία  να παίξω το παιχνίδιν του "αγαπώ δέκα πράματα" για να αλαφρύνει η ατμόσφαιρα, θα παίξω.


ΑΓΑΠΩ

1.  Τον ήχο.  Αγαπώ τον πολλά.  Έν έσιει λάθος ο ήχος.  Έν έσιει άσχημον ή όμορφον ήχον.  Μόνο χρώματα έσιει, τζιαι σχήματα πολλά.  Αρέσκει μου να συλλέγω ήχους, να τους ταξινομώ μές τη κκελλέν μου, να τους συγκρίνω με άλλους τζιαι να τους θυμούμαι όταν γράφω μουσική μεταλλαγμένους σε νότες.   Έν έσιει πιό ωραίο πράμα που το να ακούσω ένα παράξενο πουλλί να κελαδά στο δάσος τζιαι μετά να μετατρέψω τον ήχο του σε μελωδία.  Οι τριγμοί εν ωραίοι επίσης.  Τα σίδερα.  Τα μηχανήματα.  Οι στριγκλιές.  

2.  Τες πέτρες.  Ούλλες.  Άμαν είμαι σε τόπον που έσιει πέτρες, βραχούθκια, ροτσούδες, παθαίννω όπως το μωρόν.  Συχνά περπατώ τζι έν θωρώ μπροστά μου γιατί είμαι σκυφτός τζιαι γυρεύκω την ΤΕΛΕΙΑ  πέτρα.  Έχω συλλογή μεγάλη που πετρώματα πάς τα παράθυρα μου τζιαι το γραφείο μου.  Τα κριτήρια μου εν απλά:  Θέλω να έχουν ούλλες ιδιότροπο σχήμα ή χρώμα παραθκιάνταλο που να υποδηλώννει τα βάσανα που επεράσαν τα προηγούμενα 1 εκατ. χρόνια που επεριμέναν να τες έβρω.

3.  Τους παράξενους αθρώπους.  Οι φυσιολογικοί έν με τραβούν πολλά.  Μόνο τζιείνοι που χάννουν λλίο, που έχουν μιάν ιδιαιτερότητα, που έν ταιρκάζουν με το κατεστημένο, που έχουν συνήθειες παραθκιάνταλες.  Τζιείνοι που τραουδούν σε ανύποπτο χρόνο ή που σε πιάννουν κουβέντα μές το σούπερμαρκετ τζιαι μαθαίνουν σου κάτι.  Αρέσκουν μου οι φίλοι που έχουν ανησυχίες τζιαι θέλουν να τες κουβεντιάζουν αντί να μιλούν για καθημερινά πράματα.


4.  Να σκέφτουμαι πολλά.  Έν έσιει πιό ωραίο πράμα που τον μαζοχισμό του νού.  Που τα εκατό άχρηστα που θα φκάλει, θα εμφανίσει τζι ένα θκιαμάντι που με βοηθά να αντέξω την υπαρξιακή έρημο της μεταμοντέρνας κοινωνίας.   Αρέσκει μου να σκέφτουμαι ένα πράμα που πολλές πλευρές, να το μασώ, να το γεύουμαι ολόκληρο, τζι άμαν το βαρεθώ, να πηαίννω πάρακατω.  Κάποιον όμως θα με σκοτώσει μιά μέρα.  Ξέρω το, μα πάλε μάχουμαι.


5.  Η  μοναχικότητα.  Όσον τζιαι να διψώ για αθρώπινη επαφή συνέχεια, αγαπώ τη γωνιά μου.  Αρέσκει μου να είμαι μόνος μου κάπου με τες σκέψεις τζιαι τες αισθήσεις μου, τζιαι να παρατηρώ.  Με τες ώρες αννεν δυνατό.  Ή με τες μέρες.  Αν δέν μείνω μόνος μου μάλιστα για μερικές μέρες, γυρίζει μου τζιαι χάννω το ππούσουλα.


6.  Τα κουτσιά.  Έν έσιει πιό ωραίο φαϊ.  Εν εξωγήινο λλίο, καφέ, με νύσια μαύρα, όξινο με γλυστιρία τζιαι αγγουράκι.  Θα μπορούσα να τρώω κουτσιά κάθε μέρα.  Κάμνω μορφασμούς άμα τα τρώω τζιαι θορύβους άξεστους.

7. Τα  εργαλεία.    Ούλλα τα εργαλεία.  Θέλω να έχω γυρόν μου εργαλεία, τζι όποτε μου έρτει να δημιουργήσω κάτι, να έχω το κατάλληλο εργαλείο.  Ψυχικά εργαλεία, τζι εργαλεία του σιερκού.

8.  Τα Σύμβολα.  Δώσμου σύμβολα τζιαι πάρε μου τη ψυσιή.  Δέν έσιει πιό ενδιαφέρον πράμα που το να θωρείς συμβολισμούς μές την καθημερινή ζωή τζιαι να κάμνεις connections μεταξύ ιδεών, αντικειμένων, τέλλεια υποσυνείδητα.  Διά σου απαντήσεις σπουδαίες ο νούς άμαν τον αφήκεις να θερίζει.  Φυσικά, εν που τα σύμβολα που εννα πάω, τζιαι ξέρω το..


9.  Τα δέντρα.   Ψηλά, χαμηλά, ξερά, ούλλα.  Άμα θωρώ δέντρο, εν σάν να θωρώ πορνό.  Κάποτε αγκαλιάζω τα τζιαι προσπαθώ να αφουγκραστώ.  Τα κλαδιά.  Τα σπασμένα.  Αρέσκει μου να κάμνω εφήμερη τέχνη με κομμένα κλαδιά να την έβρουν άλλοι στο δάσος.  Τα φύλλα τους, άμαν εν πράσινα τζι άμαν αλλάσσουν το φθινόπωρο.  Αρέσκει μου να τα θωρώ να ππέφτουν.

10.   Να μονολογώ.   Να εξηγώ κάτι τζιαι να μου ακούουν.  Έχω μεγάλην ιδέαν για το άτομο μου, τζι έν με κόφτει, επιτρέπω μου τούντον εγωισμό -ο οποίος βασίζεται πάνω στην ιδιοφυία μου τζιαι την όρεξη μου για ζωή τζιαι θάνατο.  Αρέσκει μου να πολλολοώ, να είμαι πολύπλοκος.  Να σπέρνω.




Αυτάαα.