Γιέ μου κατέβα που τον όχτον.



Εστάθηκεν ο γιός μου πάς τον μίνι-όχτο στην αυλή μπροστά που το τζαινούρκον το καντζιέλλιν που εβάλαμεν τζιαι εθώρεν τον περίεργο μίνι κρεμμό κάτω που τα πόθκια του με τεράστιον ενδιαφέρον.

Εκατέβαζεν το ποούδιν του προσεχτικά τζιαι ακούμπαν το κάτω, εξανάφκαλλεν το πάνω, ετρέκλιζεν λλίον, ένιωθεν τη βαρύτητα να τον τραβά, το χώμαν να σκάζει, τους μύς του να τεντώννουν την ώρα που τα γόνατα ελυγίζαν για να τον κατεβάσουν.  "Τί είναι τούτον?"  -εσκέφτηκεν χωρίς λόγια τζιαι ερώτησεν με να του πώ.

"Σκαλί χωμάτενον γιέ μου.  Όχτος"  -είπα του τζιαι γώ χωρίς λόγια τζιαι με χαμόγελον ενθαρρυντικόν.  Εγονάτισα με ήρεμον τρόπο.  "Μέ φφοάσαι, κατέβα, έν εξαναείδες έτσι πράμαν, εννα σου αρέσει, μέ φοάσαι έν θα ππέσεις."

Είδεν με στα μμάθκια τζιαι επρόσεξεν οτι τον εθώρουν χαλαρά τζιαι εχαμογέλασεν τζιαι τζιήνος.

Εκατέβηκεν με αυτοπεποίθηση.

"Dowwwwwnnnnnn"    λαλεί  με ενθουσιασμό.

Πισινή.

Μπροστινή.

Πενήντα φορές, με γέλια τζιαι μμάθκια ορθάννοιχτα ούλλο χαράν άγρια, μύξες να πετούν, τα σιερούθκια γεμάτα πηλά τζιαι χόρτα.  Πόσον ενθουσιασμόν για έναν πράμαν τόσον απλό που το κάμνουμεν εμείς εκατό φορές κάθε μέρα τζιαι δέν το προσέχουμεν.  

"Παπά δέ!"  λαλεί χωρίς λόγια ο γιός μου  "δέ τη σημμασίαν της ζωής!"


Λαλώ του τζιαι γω χωρίς λόγια "Θωρώ γιέ μου, απολαμβάννω σε, που δαμέ που ρέσσεις εγώ επέρασα, τζιαι τη σημμασίαν της ζωής που μου μαθθαίννεις έξερα την τζιαι γώ τζιαι εξήασα.  Μέν έσιεις έννοιαν.  Τζιαι σύ εννα την ξηάσεις κάποτε, έν έχεις εκλογήν, είσαι άθρωπος τρωτός με λάθη τζιαι σύ.  Αλλά θα κάμω ότι περνά που το σιέριν μου να μάθω τζιαι γώ τζιαι σύ να τη θυμούμαστεν τούντη σημμασίαν."



Σχόλια

Ο χρήστης Maria είπε…
priceless! o yios mou otan itan peripou 3, tze eppesan i protes vrohes tou himona etitsirothiken tze evourisen mes tin avli me anihta ta shierka tze to stoma tze e tririllan pou tin hara tou, tz'emena amixe i psishi mou filla, filla :)
b.t.w there's plenty of places to go walking in Cyprus...
Ο χρήστης ρίτσα είπε…
mana mou to re:)
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Maria

Πολλά ωραία η σκηνή! Εμέναν εν ενάμιση χρονών τα δίδυμα τζιαι έχουν πολλήν πλάκα μές τα νερά τζιαι τα σιόνια "κάμνουν όπως τα μωρά", έν έσιει πιό όμορφο πράμα που να θωρείς τα κοπελλούθκια να κάμνουν τόση χαρά σωστά?



ρίτσα

Εν πολλά χαριτωμένον εν αλήθκεια!
Ο χρήστης Anonymous είπε…
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΔΙΑΣΠΟΡΕ ΦΙΛΟΣΟΦΑΡΑ!

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΔΙΑΣΠΟΡΕ ΤΕΡΑΣΤΙΕ!
Ο χρήστης Anonymous είπε…
Πάει σου έναν Ελυτιστικό τωρά: Αυτός, ο κόσμος ο μικρός, ο ΜΕΓΑΣ!
Ο χρήστης νηφάλια είπε…
θέλω να δω τ'άστρο του κόσμου μες απ τα μάτια ενος πιτστιρικά κ'οταν θα γεννηθει ο γιος μου,θα μου τα μάθει της ζωής τα μυστικά...
Ο χρήστης stalamatia είπε…
Διάσπορε εκάμναν όπως τα μωρά? Μα εν μωρά γιε μου τέλεια μωρούθκια μάνα μου ρε χάρηνε μου τα.Να σου ζήσουν.
Ο γιος σου εν να σαν εσένα άρκεψε να σκαρφαλώνει τους όχτους.
Ο χρήστης ruth_less είπε…
Εν φοβερά χαριτωμένος!!

on his father's footsteps ή κατά το κυπριακόν "το μήλον κάτω που την μηλιάν"!

Εκπληκτικό πως εμείς οι μεγάλοι ανακαλύπτουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών. Βλέπουν πράγματα που οι ενήλικες τα προσπερνούμε πια λόγω τριβής με την καθημερινότητα. Μακάρι να έμεναν όλα έτσι, πάντα... but life goes on κι εμείς μαζί της.

Η κόρη δεν έχει εξερευνητικό πνεύμα;;
Ο χρήστης Ασυγχώρητη είπε…
LOL.. Μόλις είδα τον τίτλο! Μάνα μου τον τζαι χάρινε μου τον! Να σου ζήσουν Διάσπορε τζαι τα θκυο!
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Βελισσάριε

Γειά σου τζιαι σένα λεβέντη.



νηφάλια

...ωραίο!!

Σωστότατο..




Σταλαματιά

Χαχα έν το εσκέφτηκα ετσι, σωστά. Εννα φκέννει τζιαι τούτος βράχους. Άρκεψα να κάμνω σχέδια ήδη για κατασκηνώσεις στα βουνά τζιαι αντίσκηνα.


ρούθλες

Ξαναμαθαίνω για τον κόσμο μέσα που τα μάθκια των μωρών. Έν το επερίμενα να εν τόσον έντονο συναίσθημα.

Η κόρη μου έν είναι εξερευνητικό πνεύμα εν λλίο φοητσιάρα σε εξωτερικούς χώρους. Τζιήνη εν intellectual αρέσκει της να πιάννει πράματα τζιαι να τα μελετά ώραν πολλήν μόνη της, να ταξινομεί τα χρώματα, τζιαι να κάμνει πύργους ψηλούς.



Ασυγχώρητη

Το 'χάρινε μου τον' εν πολλά γλυτζιά έκφραση, εξέχασα την! Να σαι καλά.
Ο χρήστης Anonymous είπε…
Τρία εκπληκτικά συμβάντα που με επηρέασαν και δεν σβήνονται από τη μνήμη μου:

1) Η βαφτιστιτζιά μου που ήταν μωρό άρεσκεν της να παίζει με τα λεφτά. Εταξινομούσεν τα. Αλλά δεν τα έβαζε στη "σωστή" σειρά ιεραρχίας. Μόλις εσυνειδητοποίησα πώς τα ταξινομούσε επαλάβωσα. Εταξινομούσεν τα με βάση τη μυρωθκιά!

2) Ο μιτσής της αρφός πριν δύο μήνες μπήκα σπίτι τους τζιαι είδεν ότι είχα αφήσει μουστάτζιη. Έναν πολλά πασιήν μούστακο. Ο Κυριάκος πρώτη φορά εθωρούσε μουστάτζιη στη ζωήν του. Εθώρεν με καλά-καλά, έντζιησεν του μουστατζιού θκυο-τρεις φορές, μετά αποφασίζει να ρωτήσει τζιαι λαλεί μου: "ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΕΝΙ ΣΟΥ ΕΜ ΠΟΥ ΔΕΝΤΡΑ";;!!!

Μιλούμε, τούτη εν η ΠΙΟ ανεπιτήδευτη σουρρεαλιστική ατάκα που άκουσα ποττέ!

3) Ο μικρός Πάρης, με το που μπαίνω σπίτιν τους, και ενώ είχε κανένα εξάμηνο να με δει, κοντοστάθηκε, εξέτασε με με έναν ύφος αυστηρόν, έδυσεν το φρύδιν του τζαιαι ερώτησε με άυστηρότατην αλλά απόλυτην απορία: ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΜΗΛΩΣΕΣ;;;


Αυτό θα πει "υπαρκτός σουρρεαλισμός"!!!!!
Ο χρήστης ΚΥΠΡΟΛΕΩΝ είπε…
na sas zhsoun diaspore
Ο χρήστης dokisisofi είπε…
εμένα κάποιος με φώναξε Σεμπάαααστιαν..
όχι, όχι, ναι
Ο χρήστης papoutsosiko είπε…
ego imoun spiti mias filis mou tziai epiname kafe, opos tes koumeres , i kori tis 3 xronon epeze me ena aftokinitoui potzina ta mitsia ta sierenia , se kapia fasi kontefki mou ,xamogela mou tziai petassi mou to aftokinitoui ,parallio na mou fkali to mati mou
Ο χρήστης papoutsosiko είπε…
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ο χρήστης Triolouin είπε…
Τυπούιν ο γιός σου, εν παίζεται! Τζιαι φοβερή στιγμή.Τούντο post σου εθύμισεν μου τις σκέψεις μου στο δικό μου, με τη μιτσιά. Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην φιλοσοφία δαμέσα!Καλό σαββατοκυρίακο με πολλές μικρές ή και μεγάλες σημαντικές στιγμές!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Κυπραίοι. Δειλοί.

Τρώγοντας το Ντούριαν