Η μεθυσμένη γιατρός.
Είμαι διακοπές για πέντε μέρες λόγω του Thanksgiving.
Εψές είχα πολλά παράξενη νύχτα. Είπα να φκώ έξω με κάτι γνωστούς ντόπιους που γνώρισα στο κκαφέ που πάω -με καλέσαν όπως το έφερε η κουβέντα χτές το πρωί να πάμε στα καταγώγεια να ακούσουμε μουσική live, μιάν λεγόμενη jugband που θα έπαιζεν bluegrass. Σ' ενα μπάρ θεοσκότεινο, ξημαρισμένο γεμάτο χώρκατους γενάες που επίνναν φτηνές μπύρες σε πλαστικά ποτήρια. Ανέβηκα τη σκάλα στο 100χρονο πατάρι που εμύριζε μούχλες, και έκατσα σ' ένα στούλ τρεμάμενο στο μπάρ της σερβιτόρας με τα μεγάλα σιλικονάτα βυζιά της ξανθής, παράγγειλα ρούμι. Ένας βρωμερός αξύριστος δίπλα μου φώναζε χυδαία πράματα σε κάτι κοπέλλες χαμηλού νοητικού επιπέδου που χαχανίζαν με τα σχόλια του για τους κώλους τους, κι εγώ έπιασα να παρατηρώ τον κόσμο σ' αυτό το άβολο και ξένο για μένα περιβάλλον. Αρέσκει μου να νιώθω άβολα, μόνο έτσι μαθαίνεις. Ανθρωπολογία. Ήμουν σάν τη μούγια μές το γάλα πάντως χαχαχα.
Οι μουσικοί, βλοσυροί, εκουρδίζαν το μπάντζιο, το μπάσο το ψηλό, δοκιμάζαν τα κουτάλια τους, το "θκιολί" (το οποίο έπαιζε μιά κοπέλλα αρρενωπήε λεβέντισσα που σίγουρα γαμά και δέρνει άντρες). Μα πού εν οι φίλοι μου, αργήσαν. Μιά ώρα μόνος μου, εβαρέθηκα. Αρχίσαν να παίζουν οι μουσικοί, το πρώτο τους τραγούδι ονομαζόταν "Η Πουτάνα η Πρώιν μου" -ένα ανάλαφρο τραγουδάκι για τα κέρατα που έκαμε στον τραγουδιστή η φίλη του και για τον στραγγαλισμό της. Μετά συνεχίσαν με το λαϊκό άσμα "Το μπλέ φεγγάρι του Κεντάκυ", και για την "καημένη Έλεν Σμίθ που βρέθηκε στο πηγάδι νεκρή γιατί ήταν ανήλικη όταν έκαμε σέξ με τον γείτονα της".
Μερικοί χορεύαν μεθυσμένοι. Πώς χορεύεις αυτή τη μουσική? Πετάσσεσαι πάνω κάτω άγαρμπα, χτυπάς τα τακούνια αππωμένα, χωρίς να κινείς το πάνω μέρος του σώματος. Δέν είχε τσιάνς να προσπαθήσω, είπαμε ελευθερία αλλά ήβρα τα όρια μου αχαχαχ.
Σε κάποια φάση όπως εκάθουμουν ρουφώντας με θόρυβο το ρούμι μου μαζεμένος στο πετσί μου, ήρθε μιά μεθυσμένη ψηλή γύρω στα σαράντα, ωραία γυναίκα, έκατσε δίπλα μου τρεκλίζοντας, με κάρφωσε με κάτι τεράστια μπλεπράσινα μάτια και μου λέει το εξής κουφό:
"Καλησπέρα. Βλέπω την ενέργεια σου!!! Είναι υπέροχη!!! Είμαι γιατρός της ολιστικής, ήρθα με τον άντρα μου να ακούσουμε τη μουσική, καθόμαστε στην άλλη πλευρά του μπάρ και μόλις μπήκες μέσα ένιωσα την παρουσία του Κήπου σου και ήρθα να του πώ ένα γειά."
"......"
"Ξέρεις, κάνω και γώ διαλογισμό κάθε μέρα και μπορώ και ξεχωρίζω αμέσως τους ανθρώπους που έχουν ιδιαίτερο ψυχισμό. Σε Είδα."
"....."
"Σ' αγαπώ, άγνωστε. Ξέρω ποιός είσαι, Έρωτα."
..και πρίν προλάβω να αντιδράσω, με πλησιάζει υπερβολικά κοντά, μ' αγκαλιάζει και πάει να με φιλήσει. Επετάχτηκα πίσω έξι μέτρα που την έκπληξη. Πρίν προλάβω να της πώ τίποτε, εμφανίστηκε ο άντρας της πολλάααα θυμωμένος και άρχισε να της φωνάζει οτι είναι τσούλα σά δέ ντρέπεται να κολλά σε άλλους μπροστά του και γιατί να το κάνει συνέχεια όποτε βγούν που το σπίτι?. Ένιωσα οτι υπήρχε η περίπτωση να φάω ξύλο γι αυτό δέν είπα τίποτε έπαιξα την πάπια και την έκανα με πηδηματάκια.
Ήρθαν και οι γνωστοί μου πίττα στο μεθύσι και τυλιγμένοι ψιλές. Δέν εγούσταρα. Τους είπα καληνύχτα κι έφυγα.
Εψές είχα πολλά παράξενη νύχτα. Είπα να φκώ έξω με κάτι γνωστούς ντόπιους που γνώρισα στο κκαφέ που πάω -με καλέσαν όπως το έφερε η κουβέντα χτές το πρωί να πάμε στα καταγώγεια να ακούσουμε μουσική live, μιάν λεγόμενη jugband που θα έπαιζεν bluegrass. Σ' ενα μπάρ θεοσκότεινο, ξημαρισμένο γεμάτο χώρκατους γενάες που επίνναν φτηνές μπύρες σε πλαστικά ποτήρια. Ανέβηκα τη σκάλα στο 100χρονο πατάρι που εμύριζε μούχλες, και έκατσα σ' ένα στούλ τρεμάμενο στο μπάρ της σερβιτόρας με τα μεγάλα σιλικονάτα βυζιά της ξανθής, παράγγειλα ρούμι. Ένας βρωμερός αξύριστος δίπλα μου φώναζε χυδαία πράματα σε κάτι κοπέλλες χαμηλού νοητικού επιπέδου που χαχανίζαν με τα σχόλια του για τους κώλους τους, κι εγώ έπιασα να παρατηρώ τον κόσμο σ' αυτό το άβολο και ξένο για μένα περιβάλλον. Αρέσκει μου να νιώθω άβολα, μόνο έτσι μαθαίνεις. Ανθρωπολογία. Ήμουν σάν τη μούγια μές το γάλα πάντως χαχαχα.
Οι μουσικοί, βλοσυροί, εκουρδίζαν το μπάντζιο, το μπάσο το ψηλό, δοκιμάζαν τα κουτάλια τους, το "θκιολί" (το οποίο έπαιζε μιά κοπέλλα αρρενωπήε λεβέντισσα που σίγουρα γαμά και δέρνει άντρες). Μα πού εν οι φίλοι μου, αργήσαν. Μιά ώρα μόνος μου, εβαρέθηκα. Αρχίσαν να παίζουν οι μουσικοί, το πρώτο τους τραγούδι ονομαζόταν "Η Πουτάνα η Πρώιν μου" -ένα ανάλαφρο τραγουδάκι για τα κέρατα που έκαμε στον τραγουδιστή η φίλη του και για τον στραγγαλισμό της. Μετά συνεχίσαν με το λαϊκό άσμα "Το μπλέ φεγγάρι του Κεντάκυ", και για την "καημένη Έλεν Σμίθ που βρέθηκε στο πηγάδι νεκρή γιατί ήταν ανήλικη όταν έκαμε σέξ με τον γείτονα της".
Μερικοί χορεύαν μεθυσμένοι. Πώς χορεύεις αυτή τη μουσική? Πετάσσεσαι πάνω κάτω άγαρμπα, χτυπάς τα τακούνια αππωμένα, χωρίς να κινείς το πάνω μέρος του σώματος. Δέν είχε τσιάνς να προσπαθήσω, είπαμε ελευθερία αλλά ήβρα τα όρια μου αχαχαχ.
Σε κάποια φάση όπως εκάθουμουν ρουφώντας με θόρυβο το ρούμι μου μαζεμένος στο πετσί μου, ήρθε μιά μεθυσμένη ψηλή γύρω στα σαράντα, ωραία γυναίκα, έκατσε δίπλα μου τρεκλίζοντας, με κάρφωσε με κάτι τεράστια μπλεπράσινα μάτια και μου λέει το εξής κουφό:
"Καλησπέρα. Βλέπω την ενέργεια σου!!! Είναι υπέροχη!!! Είμαι γιατρός της ολιστικής, ήρθα με τον άντρα μου να ακούσουμε τη μουσική, καθόμαστε στην άλλη πλευρά του μπάρ και μόλις μπήκες μέσα ένιωσα την παρουσία του Κήπου σου και ήρθα να του πώ ένα γειά."
"......"
"Ξέρεις, κάνω και γώ διαλογισμό κάθε μέρα και μπορώ και ξεχωρίζω αμέσως τους ανθρώπους που έχουν ιδιαίτερο ψυχισμό. Σε Είδα."
"....."
"Σ' αγαπώ, άγνωστε. Ξέρω ποιός είσαι, Έρωτα."
..και πρίν προλάβω να αντιδράσω, με πλησιάζει υπερβολικά κοντά, μ' αγκαλιάζει και πάει να με φιλήσει. Επετάχτηκα πίσω έξι μέτρα που την έκπληξη. Πρίν προλάβω να της πώ τίποτε, εμφανίστηκε ο άντρας της πολλάααα θυμωμένος και άρχισε να της φωνάζει οτι είναι τσούλα σά δέ ντρέπεται να κολλά σε άλλους μπροστά του και γιατί να το κάνει συνέχεια όποτε βγούν που το σπίτι?. Ένιωσα οτι υπήρχε η περίπτωση να φάω ξύλο γι αυτό δέν είπα τίποτε έπαιξα την πάπια και την έκανα με πηδηματάκια.
Ήρθαν και οι γνωστοί μου πίττα στο μεθύσι και τυλιγμένοι ψιλές. Δέν εγούσταρα. Τους είπα καληνύχτα κι έφυγα.
Σχόλια
Ανδρεας
:))
ρίτσα
Είπες μεγάλη σοφία χαχαχαχαχαχα. Αν ήταν γριά, δέν θα υπήρχε απειλή στα "πρέπει", θα εκόφκαμεν πολλά ωραίες κουβέντες. Αλλά εμπήκαν τα πρέπει στη μέση, έ, έπαιξεν τζιαι λλίο ρόλο το ξύλο που εμπορούσα να φάω χεχεε.
ρόουζ
συμφωνώ και επαυξάνω.
Ρίτσα έγραψες :)))
(den mporo na grapso ellinika gia kapio logo!)
Ωχ! βρε Διάσπορε... πρόσεχε γιέ μου που πάεις
αχχααχχαα
χαχαχα, που τα πιό πελλά σχόλια που μου άφηκε ποττέ η ρίτσα..
kritsku
Μα ήταν δυνατή σέρφερ η κοπέλλα, σάν τον μαγνήτη. Κρίμα που είχε άλλα στο νού.
Θωρείς με ά?
ρούθλες
Όι, το μεθύσι δίνει θάροος να πάς να του πείς του αγνώστου οτι τον θωρείς. χαχα.
Νεράϊδα
Λαλείς τελικά να μέν μπορώ να φκώ που έσσω μου χιχιχι?
σταλαματιά
Παρολίγο να τες φάω, ήταν κορμαλλιάς ο παρέας θα εγύριζα σπίτι με μαυρισμένα μάτια σίουρα.
cake
Τζιαι μάλιστα ήταν κάβλα του ποτού, που εν δύσκολη να της αντισταθεί πλάσμαν. Εμαράζωσα, θα εκόφκαμεν πολλά πελλές κουβέντες αν ήταν με τον νούν.