"ψυχαλλίζει"

Οι πρώτες σταγονούδες, κάτι μιτσιές, παρπατούν πεταχτά πας τες λαμαρίνες, στη στέγη του σπιθκιού του μυαλού.  Τζυλούν, ππέφτουν που τες άκρες στο χώμα.  Μυρίζει φρεσκοπλυμμένη σκόνη, τζιαι αρκέψαν οι καραόλοι να ετοιμάζουνται να φκούν έξω που το καβούκκιν τους.

Ο Χειμώνας πάει να τελειώσει τζιαι ο Βάκχος εν έτοιμος να ξαναγεννηθεί, να του κάμουν το φεστιβάλ του το αννοιξιάτικο, τζιαι να έρτει να κάμουμεν παρέαν, να γράψουμεν όμορφα κομμάθκια μαζί.  Έλα Μάστρε, έλα να ερωτευτούμεν!!

Έτοιμα τζιαι τα πραχτικά, εμιλήσαμεν τα με την Αγάπη.  Καταλαβαίνει με,  θα με ανεχτεί -όπως πάντα (τζιαι οι ενοχές μου εν πολλές, αλλά....έξερεν ότι εν συνθέτην που επαντρέφτηκεν όι λογιστήν, τζιαι ξέρει ότι έν είμαι πελλός, εννα βοηθώ όπως πάντα, απλά εννα πελλοδείχνω αρκετά, για ένα μήνα, τζιαι δέ θθα ντζιήζουμαι καθόλου )

Τη Δευτέρα (που είναι η αργία του Κολόμβου)  αρκεύκει  το γράψιμο.  Πρωινά 1-2 ώρες, βράδυ 1-2 ώρες μετά τες 10. 

Το καλό βιβλίο έκλεισεν σήμμερα, τζιαι όποιος εν μέσα εν μέσα, τζιαι όποιος εν έξω εν έξω.

Αρκέφκει η ξεκούραση τζιαι η προετοιμασία.  Γυμναστική, μυαλοκάμψεις, διατροφή ωραία (σαλάτες, φρούτα).  Γέλιο πολλύ.  (θα προσπαθήσω τουλάχιστον)  Εκουρεύτηκα τζιαι συμβολικά σήμερα έτσι για να είμαι φρέσκος τζιαι έτοιμος για τα Νέα που έρκουνται.  

Τζιαι αφήννουμαι σπαρκωμένος στο σκίρτημαν της μουσικής  το ελεύθερο να έρτει επιτέλους με συνεπάρει σαν τον οργασμό (που άμαν τον θέλεις πολλά έν έρκεται, άμαν αφεθείς στη στιγμή, ταράσσει σε)

Τζιαι κάτι περίεργο.  Προχτές  εμνημόνευσα ζωντανόν το δάσκαλον μου ("Εφύσησα"), που έχω να του μιλήσω πάνω που ένα χρόνο, (τζιαι επρόδωσα τον).   Σύμπτωση:  έστειλε μμου πακκέττο σήμμερα.  Ένα μικρό κότσιηνον πιανούδι για τα μωρά μου  (Άκουσεν με αλώπος)