Back to "reality": Εγελάστηκα, τζι επιάσαμεν τον κλέφτην..

Το λοιπόν. Η έξω ζωή έχει εν μυστήριο τρόπο να σε φέρνει πίσω στην πραγματικότητα την κατάλληλη στιγμή, πρίν να 'παραταξιδέψεις' και χαθείς μές τες σπηλιές του Νού χωρίς ελπίδα επιστροφής σύντομης.

ήρθε σήμερα η πραγματικότητα να μου δώσει πάτσους, κλωτσιές, έπιασεν με που το γιακκά, έσουσεν με σάν τη μαριονέττα. Καλά το είπα το πρωί το "τέλος κεφαλαίου.." χαχαχα.

Είμαι τελικά μεγάααλο ψώνιο. Ευκολόπιστος. Αγαθός. Γαϊδούρι παλαβό που πιστεύει ακόμα στην αθρωπιά, τη ττόκκα, που πιστεύει στην υποστήριξη μικροεπιχειρήσεων της περιοχής (Buy Local!!), που βλέπει μέσα τους ανθρώπους κυρίως τα απλά, τες αρετές κλπ. Αθώος μαννοκίκκηρος είμαι γιατί πασκίζω να διώξω τη δυσπιστία μου για τους 'άλλους' κάτω απο το πάπλωμα που μου προσφέρει η ικανότητα να βλέπω το όμορφο, το καλό.

(sigh...)

Επιάσαμεν τον κλέφτην που μας είχεν ανοίξει το σπίτι το χειμώνα τζι έκλεψεν μας τα ψιλά μας, το ipod μου, τζιαι κάτι προφυλακτικά (!!???) που το συρτάριν. Επιάσαμεν τον.

Είμαι βλάκας. Πάρα, πάρα πολλά βλάκας. Γιατί είμαι βλάκας με περικεφαλαία άβολη?Εφκήκαν οι υποψίες μου σωστές 100%.

Ο κλέφτης ήταν όντως [τελικά] ο Tod o πογιατζής που γι αυτόν είχα γράψει ρομαντικά, εκθειαστικά, πέρσυ έτσι καιρό που μας επογιάτισεν το εξωτερικό του διασποροσπιτιού. Είχα πεί ήταν λεβέντης, αγέρωχον πλάσμαν, παλαιστής, με χιούμορ, της ττόκκας, άλλα πολλά. Εκαμνεν καλά τη δουλειά του!

Πέρσυ: Πογιατζής του Διάσπορου. Ώς δαμέ καλά..

Φέτος το καλοκαίρι: Δεντροκόπτης του γείτονα. Αποτέλεσμα: $2000 ζημιά στον κήπο μου. $10,000 στο καράζ του γείτονα. Έν τον πληρώννει για τα δέντρα ο γείτονας αφού εκατάστρεψεν τόσα πράματα. Ο Tod θυμώννει πολλά. Φεύκει. Ο γείτονας σάζει μου την αυλή. Αδρωπούιν ο γέρος. Είπαμεν "άτε, πάσα κακόν, τουλάχιστον έν τον επλήρωσες, έν θα ξανάρτει."

Σήμερα: Σάν ήμουν σε μάθημα, πιάννω μύνημα στο κινητό που τη γυναίκα μου "I'm ok. Thr's an emrgncy. CALL!!". Ζητώ συγνώμη που τον μαθητή. Τηλεφωνώ της.

"Ήντα μπου έγινε?????!!!!"

"Τρέξεεεε, έλα σπίτι τζι εν έξω ο Tod, ξητιμάζουνται με το γέρο, ο γέρος κρατεί το ρόπαλο του baseball, εν έτοιμος να του το γυρίσει! Ήρτεν ο Tod να ζητήσει τα ρέστα, απειλά το γέρο Γκήνσμπεργκ να τον σκοτώσει, εν πολλά θυμωμένος, ζητά του $8,000 αλλιώς θα τον παίξει λαλεί."

"Έρχομαι. Κλείδωσε. Βάλε το συναγερμό. Τα μωρά πού είναι? Εκάλεσες την αστυνομία?"

"ΝΑΙ. ΕΛΑ!"

Μπαίννω μές το Τογιότα, πατώ του τα 150, σε δεκαπέντε λεπτά επήα σπίτι πετητός.

Κοντέφκω της γειτονιάς. Στρίβω στο άλτ πρίν το σπίτι μου (είμαστε σε κύριο δρόμο), βλέπω τέσσερα περιπολικά με τους φάρους στο φούλλ, καμιά δεκαριά μπάτσους με στολές, 2-3 χωρίς στολές, τη γυναίκα μου στο παράθυρο έντρομη, το γέρο Γκήνσπερκ περιτριγυρισμένο απο μπλέ στολές να φωνάζει τρεμάμενος, να τον κρατούν οι μπάτσοι να μέν πέσει κάτω ή να πάθει καρδιακό, τζιαι τελικά τον αρχιμαλάκα Tod με τα μούτρα στο πεζοδρόμιο δεμένο πισθάγκωνα

να αντιστέκεται τη σύλληψη. Τρέχει αίμα που το μέτωπο του.

Εεεσιέστηκα πάνω μου.

Μπαίνω στο driveway μου αργά να μέν αγχώσω τους μπάτσους που στέκονται 4 μέτρα μακρυά.

"Αγάπη, τί έγινε!?"

"Άστα.. Έδωκεν του με το ρόπαλο ο κ. Γκήνσπερκ, μπράβο του. Επιτέθηκεν του το ζώο, γέρου αθρώπου! Νομίζω είχε πιστόλι. Δέν είδα καλά. Αλλά δέν πρόλαβε να του κάμει κακό, ήρταν οι μπάτσοι σχεδόν αμέσως".

Έρχεται ένας μπάτσος, χτυπά μας την πόρτα.

"Καλησπέρα. Ντετέκτιβ ΧΨ. Μπορείτε να μιλήσουμε?"

"Ναί. Διάσπορος Πόσπορος, χαίρω πολύ."

"Τον Tod Walsh ξέρετε τον?"

"Μάλιστα ξέρουμεν τον, επογιάτισε το σπίτι μας πέρσυ. Έν είχαμε προβλήματα μαζί του at the time, αλλά το καλοκαίρι έριξε δύο δέντρα στου γείτονα, έκαμε τεράστιες ζημιές, τζι ο γέρος έδιωξεν τον, έκοψεν του την πληρωμή."

"ΕΙΠΕΤΕ ΔΟΥΛΕΨΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ?"

"Eεεε, ναί... είπα σας, έν είχαμε πρόβλημα. Μα έκαμε ζημιές στην περιουσία μας το καλοκαίρι.

Νομίζω ήρθε να εκβιάσει το γέρο Γκήνσμπεργκ για να του αποσπάσει λεφτά."

"Κύριε, θα σας πώ κάτι τωρά, πολλά σοβαρό. Βλέπετε το χαρτί που κρατώ? Εν το rap sheet (ποινικό μητρώο) και ένα ένταλμα συλλήψεως για τον 'κύριο' Tod Walsh. He's on probation from prison. Όταν τον προσλάβατε είχετε υπόψη σας (γλύφει το δάκτυλο με σημασία, μετροφυλλά το κιτάπι του) ξέρετε οτι είναι καταζητούμενος για βιαιοπραγία, για attempted rape (....), assault and battery, grand theft auto, possession and/or distribution of narcotics class A banned substances, breaking and entering???"

Εμείς: (με τη σιαγόνα να εκούμπησε στο στήθος που το σιόκ)

"..........!.....!>>>>!>....! Εεεε, εεε όι, έν μας το .. ανάφερ..εν "

"Πήτε μου, όταν εδούλευεν στο σπίτι σας, σίουρα έν έτυχε τίποτε κακό?"

"Εεε, είχαμε break in. "

Πετάσσεται η γυναίκα μου "Είδες που σου το ελάλουν ρε?? Τούτος ήταν!"

Ο μπάτσος συμφωνεί.

"Τούτος ήταν. Εξανάκαμεν το πολλές φορές το κόλπο. Πάει σε σπίτια να 'δουλέψει', μετά κανονίζει τους φίλους του να τα χτυπήσουν. Εκλέψαν πολλά?"

"εε, κάτι μικροπράματα. (πουμέσα μου: χεχε, εχτός που τα προφυλακτικά που of course ήταν size XXXL) Νομίζω εθέλαν να βρούν τα μετρητά μου, πλήρωνα σε μετρητά ο ηλίθιος."

Ο μπάτσος κοιτάζει με υποτιμητικά, αν ήταν κυπραίος μπάτσος θα με εδεκάθκιαζεν.

"Καλά κύριε Διάσπορε έβαλες έτσι άθρωπο σπίτι σου?"

"Μα έν ήξερα..."

"Καληνύχτα. Θα τον πάρουμε στο τμήμα. Δέ νομίζω να σας ξαναενοχλήσει."

"Ευχαριστώ. Να προσέχετε κ. ΧΨ."

"Ευχαριστώ."

-----------------------------

Ναι.

Τελικά είμαι βλάκας.