Οι περιπέτειες συνεχίζονται.... Εβδομάδα εγκλήματος και Ινδίας.

Πάω τριφτός, έπιασεν με γερά η πρώτη εφτομάδα διδασκαλίας..

Άρκεψα μαθήματα σ' εναν μιτσήν που έσιει πολλύν αφτίν, η οικογένεια του πάπου προς πάππον εν διάσημοι τραγουδιστές της κλασσικής ινδικής μουσικής -και τώρα μετανάστες στη ΧΤΕρνία- με πολλές λίρες τζι απαιτήσεις. Μιλούμε για μεγάλο ταλέντο. Αλλά, έσιει φοβερόν ADHD τζιαι εν κάπως αυτιστικός. Δύσκολη περίπτωση, έν κάθεται έναν τόπον, τζι έσιει πρόβλημα κατανόησης απλών οδηγιών. Ήρτα τους συστημένος επειδή έχω 'όνομαν' πως μου περνούν τα δύσκολα. Αλλά νομίζω άκκασα μεγάλο βούκκον δαμέ, εννα δυσκολευτώ πολλά. I love a challenge..

Επήα σε κάτι άλλους να τους αρκέψω προχτές, πάλε ινδούς (ήβραν με οι ινδοί φέτος!) που τη βόρειαν ινδίαν, μουσουλμάνους. Δύο μωρά, καλά μωρά. Καλόκρωστα, ήρεμα. Το ταλέντον τους εν λλίον, αλλά ενναν εντάξει. Έν φκάλλω σκάρτο φέτος, θέλω μαθητές γιατί εζώσαν με τα μαύρα φίθκια χεχεχε. Εχτές εμαείρευκεν η μάμμα τους κάρυ τζι έγινε το σπίτι τουμάνι. Θα περάσουμεν.. Ξαφνικά, σαν τους εδίδασκα τες πρώτες νότες, προσέχω το εξής: Πάς τον τοίχον μπροστά που το πιάνον τους είχεν ένα τεράστιο ρολόι τοίχου ηλεκτρονικό με τετράγωνη γιγαντοοθόνη. Εδιερωτήθηκα τί το κάμνουν... Κατά τες πέντε, αντελωσσιάστηκα!!! Φωνάζει το ρολόιν: "Αλλάααααααααααααχου άκπα αααα ααα ααααα εεεεεεεεεεε χου άκπαρρρρρρρ..... αλλλααααα ααα αααααααα εεεεεε οοοοοοοοο εεε ιιιιιιιι ιιιι ιιιι εεεειιιιιι ιιιιιιεεεεεε ώωωωωωωωωωωωω χου άκπαρρρρρρ" -εσιέστηκα πάνω μου. -Ρολόι τοίχου που τραγουδά την προσευχήν την κατάλληλην ώραν. Τωρά είδα τα ούλλα.

00--------

Το λοιπόν, που την ημέραν που ήρταμεν ούλλον shit happens δαμέ γυρό, τζιαι θ' αρκέψω να ανησυχώ!!

Εψές τη νύχτα σάν εθωρούσαμεν τηλεόρασην ακούουμεν παουρκές έξω που την πόρταν του σπιθκιού, ππουνιές, τσιριλλιές, κάποιον να φακκά εναν άλλον πάς το σπίτιν μας σάν το χταπόϊν. Εβούρησα στο παράθυρο να δώ. Είσιεν τρείς συμμορίτες (εφορούσαν κόκκινα ρούχα, εν της "κόκκινης συμμορίας" δηλαδή) που το δρόμον, τζι εδέρναν πολλά σοβαρά εναν άλλον που εφόρεν μπλέ ρούχα (αντίπαλος). Επιάνναν τον τζι εσύρναν τον πάς τον τοίχον του σπιθκιού μου, μές τες τριανταφυλλιές, εδιούσαν του τη κκελλέν του πάς τα κουγκριά. Έν εξαναείδα έτσι βαρβαρότηταν. Ο δερμένος μετά ετράβησεν μασιαίριν τζι έκαμεν τους να τους ισφάξει. Άρπαξα το ρόπαλον μου των 10 κιλών, τζιαι εκαρτέρουν πίσω που την πόρταν μήπως κάμουν πρός τα μέσα, τζι η Αγάπη έπιασεν τους μπάτσους. Άψα τα φώτα τα εξωτερικά, τζι έβαλα φωνή μεγάλη στα κυπριακά να τους φοητσιάσω "Ασσσσσιχτττττίρ ππεζεβέγκηες μαλακισμένοι όξω που δαμέσα". Έτρεμα που το φόον μου αλλά έχω κοπελλούθκια, τζιαι ήμουν έτοιμος να φκώ έξω τζι όποιον πάρει ο χάρος αν ένιωθα οτι κινδυνεύκουμεν. Ευτυχώς εκοπήκαν του βούρου, τζιαι σ' ενα λεπτό ήταν δαμέ οι μπάτσοι (γλήοροι ο χτερνομπάτσοι!!). Είπα τους πού επήαν οι αληταράες τζιαι εβουρήσαν τους με τα πιστόλια μές τες αυλάες της γειτονιάς. Επιάσαν τους μές τον κήπον της κοτζιάκαρης πέντε σπίθκια πάρακατω. Έπιασεν με τόσο σιόκ που δέν ετζοιμούμουν. Σήμερα το πρωί που επήα να δώ, ήταν ολογέματος ο τοίχος του σπιθκιού, σε σχήμαν κεφαλής.

Έχω μιά θεωρία: Όποτε διαβαίνω σε Πόρταν καινούργιαν στο συνειδητόν μου, σπάζουν πράματα γυρό μου. πχ οταν αποφοίτησα έκρουσεν η μηχανή του αυτοκινήτου μου. Όταν εγεννηθήκαν τα μωρά μου επλύμανεν το υπόγειο μου. Έχω πολλά παραδείγματα. Πρίν 2 βδομάδες εκατάλαβα οτι έφτασα στο "Επόμενο Στάδιο" του πνευματικού μου αγώνα τζι ότι ήρτεν μου Δώρο μεγάλο που Αλλού, ευθύνη μεγάλη. Άρα σπάζουν πράματα γυρόν μου συνέχεια. Επειδή ήταν τεράστιο το δώρο, εν τεράστια τα πράματα που σπάζουν..

Εσπάσαν μου τα δέντρα, τον κήπον, τη φουκούν, το γρασίδι.

Έπιασεν με η τροχαία.

Έχασα πολλούς μαθητές.

Εκλείσαν οι οχετοί τζι εγρίστηκα σκατά.

Είχα ποντικούς στο υπόγειο.

Εττουμπάραν μου το Ττογιότα μου.

Είδα καφκάν τζιαι κλεψιάν.

Είδα μάχην που συμμορίες πόξω του σπιθκιού μου.

..φοούμαι οτι το επόμενον εννα είναι όντως να δώ φόνον!!!!

Μπορεί κάποιος τελοσπάντων που καταλάβει που τα πνευματικά να μου εξηγήσει τί στο καλόν συμβαίνει?! Πρέπει να απόχτησα πολλά μεγάλον Δώρον τελικά για να σπάσουν τούτα ούλλα!!!!! Πέτε μου να χαρείτε!!!