Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2011

Τέγνη της στράτας, κάποιου αγνώστου.

Εικόνα
(  objet trouvé, ιντερνετ) Εν αληθινή η φωτογραφία, άραγες?  Θέλω νά ' ναι Τζι αν έναι αληθινή, εν Τέγνη άραγες η αφίσια γιά έν μύνημαν απλά μίσους?  Κάποιος που έν χωνεύκει το τεμπελοσόϊ μμου το καλιτεχνικόν θα το έγραψεν. Εν γι αυτόν πον τέγνη η φωτογραφία τούτη? Οξά εν τέγνη επειδής μ' άρεσαν εμέναν του καλιτέγνη τα μαύρα γράμματα τζι η λέξη "άρτ"   τζι έβαλα τη φωτό δαμέ για να τη δείτε?

Γιατί το παλεύκουμεν..?

Είπαν μας πάλε, όπως παλιά,  οι δυνατοί:  "πρέπει  να γινούν οδυνηρές θυσίες που το λαόν ολόκληρον,  για να σωθεί ο [*λεγόμενος*]  πολιτισμός μας". -τζι εννοούν το οι δυνατοί. Την περασμένην φοράν, εβάλαν μας ούλλους τζι εσκοτωθήκαμεν μεταξύ  μμας. Τούντη φοράν έν ιξέρω κόμα τί μας ζητούν. Να σώσουμεν ακούεις τον πολιτισμόν μας.  Μπάς τζιαι φτωσιύνουμεν τζιαι χάσουμεν τον έλεγχον της γής.  Μπάς τζιαι φάν μας οι ασιάτες. Να τον σώσουμεν καλό!   Τον πολύτιμον πολιτισμόν μας τζιαι τον τρόπον ζωής μας.  Εν πάνω  μας που έππεσεν η ευθύνη ούλλη -τζι ας μέν επολλοφταίξαμεν για την κατάντιαν του κωλοπολιτισμού μας εμείς.    Είπαν μας το πως καλά επεράσαμεν ώς τωρά μα ήρτεν η ώρα να πιορώσουμεν.  Εφάαμεν, ήπιαμεν, επιβιώσαμεν, έν επεινάσαμεν τόσα χρόνια.  Πτυχία επιάσαμεν, δουλειές καλές ήβραμεν.  Πράματα πολλά εγοράσαμεν, εξιμαρίσαμεν όσον κανένας άλλος στην ιστορίαν, τζιαι τελικά εκάμαμεν τα πίττε...

Πρώτο συναίσθημα.

Ξαπολώ τους κόμπους έναν έναν τζιαι ππέφτει το σσιοινίν πάς το κατάστρωμαν. Τζι επιστρέφουν τα συναισθήματα μου που εχαθήκαν τόσον τζαιρόν. Ένα ένα. Πρώτα ήρτεν η Μοναξιά. Μια έλλειψη μεγάλη.