Δυό φορές το χρόνο πάμε για επίσκεψη στην πολιτεία που μένει η αξιαγάπητη μου πεθθερούλλα. Όμορφη πολιτεία, δασωμένη, ο παράδεισος του ορειβάτη, του σκιέρ, της snowboarder, της whitewater rafting fanatic. Κάμνει υπερβολικήν κρυάδαν το χειμώναν. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι κυρίως άτομα με υπεραριστερές πεποιθήσεις, πρώην χίππιδες, αρκετοί είναι άλουτοι μες σε σπίθκια χωρίς θέρμανση ή υδραυλικά "έτσι για το οικολογικόν πιστεύω", μεγαλώννουν "χόρτο", άλλοι εν διανοούμενοι, καθηγητές στο πανεπιστήμιο (οι πιό άλουτοι!) , άλλοι εν βουνίσιοι γενάες κατάπελλοι που κόφκουν ξύλα κάθε μέρα, ψαρεύκουν πέστροφες να τες κάμουν παστές, τζιαι τρυπούν τους σφένδαμους -τα δεντρά που φκάλλουν σιρόππιν για τες τηγανίτες- βράζουν το, βάλλουν το σε ποτσούθκια τζιαι πουλούν το. Άλλοι έχουν κατσελλούδες τζιαι Λάμα ή κουδέλλες, φκάλλουν γάλατα τζιαι τυρκά βιολογικά πολλά γευσάτα, παγωτόν υπέροχο, τζιαι κουρέφκουν τα Λάμα τζιαι κάμνουν μάλλενα τρικά. Έσιη τζιαι λλιόττερον ακραία πλάσματα...
Σχόλια
Εννα περάσει όμως και ελπίζω το επόμενο ναν η χαρά.
Μα έν είπα νιώθω άσχημα, χιχι, μοναξιάν είπα νιώθω. Έν έσιει άσχημα συναισθήματα, μόνον άσχημα interpretations. Γι αυτόν εν αλήθκεια τούτον που έγραψες. Φτάννει να νιώθεις, να είσαι ζωντανός τζι έν έσιει σχέση ΤΙ νιώθεις.
Αντζιελοσσιασμένη Μάγισσα..
Να προσθέσω μιά θεωρία: Αφού πιθανόν έν νιώθουμεν την μοναξιάν μας την ώραν που ερκούμαστεν τζιαι που φεύκουμεν, εν τραγικόν πως μόνον άμαν είμαστεν ζωντανοί τζιαι sentient νώθουμεν την έλλειψην.
Μαριλού
Είμαι άραγε μαζοχιστής (ρητορική ερώτηση) τζι αρέσκει μου η έλλειψη τζι η μοναξιά τόσον? Εν φοβερό συναίσθημα, προκαλεί με να δημιουργώ. Προκαλεί με να γεμώσω την έλλειψη.
Σκηνή Διάσπορου....
Διάσπορος στο κατάστρωμα γυρισμένος προς τη θάλασσα με ένα κενό προβληματισμένο, σκεπτικό, νοσταλγικό βλέμμα...Μετά που λλίο... νιώθει ένα αγγιγμα στον ώμο του ... Τούτο είναι η αρχή τησ πληρότητας.....
Με τούτο που έγραψα,ευελπιστώ κάποια στιγμή να ξανανιώσεις κάποια πράγματα..
Γι αυτό οι δημιουργοί εν μαζόχες. Προκαλούν του εαυτού τους ελλείψεις για να κάμνουν κενά, καλούπια, έτοιμα να γεμώσουν Νέο. Όσοι αντέχουν πάν καλά, δημιουργούν, ζούν εντάξει. Όσοι έν το αντέχουν τζιαι φκάλλουν τεράστιες τρύπες μέσα τους αρκέφκουν να τες γεμώννουν με άλλα πράματα, βλαβερές ουσίες, συμπεριφορές ακραίες.
Η διαχείριση του Κενού εν μάθημα που έπρεπε να διδάσκουν στες σχολές καλής τέχνης.
Καλα θα ήταν αν εγεννιούμασταν τζαι είχαμεν ενα manual- instruction book για σωστή διαχείρηση της ζωής ...
πελέκα την πέτρα, Διάσπορε!
κι ένας μόνο να θαυμάζει το έργο σου, δεν θα είσαι μόνος.
Ξενικός