Ένα
Εσπάσαν ούλλα. Οι ελπίδες του κόσμου, η πίστη σ' έναν μέλλον καλλύττερον, τα ριάλλια μας, οι δουλειές μας, ούλλα εσπάσαν. Πάει η κύπρος, πάν τζιαι τα όνειρα, ούλλα εμαυρίσαν.
Έναι για κλάματα πλέον η κατάσταση, τζι όποτε μιλήσω τους γονιούς μου μαραζώννω τζι άλλον.
Το αστείον έναι πως μέσα που τούτα ούλλα, είμαι σε φάσην της ζωής απίστευτην. Σε στάδιον που έν έξερα πως ήταν δυνατόν να φτάσω. Στο στάδιον που όσα ξέρω τζιαι όσα είμαι, γίνουνται Έναν, τζιαι όπως είμαι πουμέσα μου έτσι είμαι τζιαι πόξω μου.
Στη γλώσσαν του Άλλου Κόσμου λαλούν με μάστρον αλχημιστήν. Στη γλώσσαν τούντου κόσμου λαλούν με καλλιτέγνην αποτυχεμμένον.
Μέσα που την καταστροφήν, η ελπίδα η δική μου πολλυνίσκει.
Για πόσον κόμα θα γράφω δαμέ έν ξέρω. Εχάθηκεν ο ελεύθερος χρονος, εχάθηκεν τζι η όρεξη.
Έναι για κλάματα πλέον η κατάσταση, τζι όποτε μιλήσω τους γονιούς μου μαραζώννω τζι άλλον.
Το αστείον έναι πως μέσα που τούτα ούλλα, είμαι σε φάσην της ζωής απίστευτην. Σε στάδιον που έν έξερα πως ήταν δυνατόν να φτάσω. Στο στάδιον που όσα ξέρω τζιαι όσα είμαι, γίνουνται Έναν, τζιαι όπως είμαι πουμέσα μου έτσι είμαι τζιαι πόξω μου.
Στη γλώσσαν του Άλλου Κόσμου λαλούν με μάστρον αλχημιστήν. Στη γλώσσαν τούντου κόσμου λαλούν με καλλιτέγνην αποτυχεμμένον.
Μέσα που την καταστροφήν, η ελπίδα η δική μου πολλυνίσκει.
Για πόσον κόμα θα γράφω δαμέ έν ξέρω. Εχάθηκεν ο ελεύθερος χρονος, εχάθηκεν τζι η όρεξη.
Σχόλια
1. "στην γλώσσαν τούτου του κόσμου λαλούν με καλλιτέχνην αποτυχεμμένον"
2. "μέσα που την καταστροφήν η ελπίδα η δική μου πολλυνίσκει"
3. "εχάθηκεν ο ελεύθερος χρόνος, εχάθηκεν τζιαι η όρεξη"
Λοιπόν αρκέφκουμεν διύλισμαν που την λογικήν: για ποιόν είσαι αποτυχεμμένος τζιαι με τί κριτίρια; Για να μεν τα πολλολοούμεν, όσπου γυρεύκεις αναγνώρισην εκ των πρωτέρων τζιαι σαν προυπόθεσην της χαράς καλλιτέχνης εν θα γινείς τζιαι αναγνώρισην να έβρεις, καλλιτέχνης εν θα είσαι. Αναγνωρισμένους που την αγοράν τζιαι που την κάσταν που ξέρεις έχει πολλούς που δεν είναι καλλιτένες. Φτάννει να γινείς πουτάνα τζιαι να βάλεις την δημιουργηκότηταν σου στην υπηρεσίαν άλλων τζιαι θα την εύρεις την αναγνώρισην.
Πάμεν στο τρίτον σημείον, που λαλείς ότι δεν έχεις όρεξην να γράφεις δαμαί. Εν ένας δείχτης ότι δεν γυρεύκεις να σου πούμεν "μπράβο διάσπορε, προσώρα, σε θέλει όλη η χώρα". Όι πους εν κακόν, αλλά άμαν δεν το έχεις ανάγγην σημαίνει ότι κάτι άλλον καλλύττερον έχεις.
τζιαι φτάνουμεν στο δεύτερον. "... η ελπίδα η δική μου πολλυνίσκει"
Εν λογικόν, έν εν λογικόν;
Άτε η ψυσιή σου να σε βοηθήσει τζιαι είτε γράφεις, είτε δεν ηγράφεις εμείς θα είμαστιν μαζί σου. Απλά εν να χάσουμεν την χαράν της επικοινωνίας.
Εσού ξέρεις καλλίττερα τους κύκλους σου. Καλλίττερα τζιαι τες προσδοκίες τζιαι τες επιδιώξεις σου.
Είπα το ξανά, άμαν κάποιος εν μακρά, θωρεί τα πράματα άλλοσπως. Άλλοτε μεγενθύνουνται άλλοε μιτσιανίσκουν. Η γενιά των γονιών μας επέρασεν που τη Σκύλλαν τζιαι τη Χάρυβδην. Φαίνεσται μου πολλά λογικόν, κάθε φοράν που κλονίζουνται οι ισορροπίες τους, να ξεκινούν τα φαντάσματα να αλωνίζουν. Τζιαι τούτες εν οι φάσεις που ερκούμαστεν εμείς για να τους πιάμεν που το σιέριν όπως το εκάμναν τζιείνοι άμαν εππέφταμεν χαμέ τον τζιαιρόν που εμάθθένναμεν να παρπατούμεν. Όϊ που υποχρέωση, ούτε για να δώκουμεν πίσω τζιείνα που μας εδώκαν, αλλά γιατί η δική μας η ελπίδα πολλυνίσκει.
Ξέρεις που πάεις. Αναγνώρισ' το στον εαυτό σου τζιαι προχώρα το. Γράφοντας ή δίχα.
για τη δική σου καλλιτεχνική δημιουργία, σκέψου/παραδέξου ότι δεν είναι το χειροκρότημα, η "αναγνώριση" που σε εμπνέει πραγματικά.
για την επικοινωνία, που ίσως σε κουράζει ώρες-ώρες, σκέψου πώς αφού δεν έγινες καλόγερος, ΟΦΕΙΛΕΙΣ να ζεις με συνανθρώπους, όχι με σιωπές.
Χτύπα με, με λέξεις, αν τα είπα σκληρά...
Ξενούδης