Το Τέλος της Σιωπής.

Αέτωμα   "Οι  Τρείς Προσκυνητές",  σε ψαμμίτη πέτρα Κυβίδων, 50εκ. x 20εκ.






...όσα μαθθαίννεις την ώραν που πονείς, την ώραν που ξαπολιέσαι τζιαι γελάς, την ώραν που νώθεις ώς τα νύσια τον οργασμόν, έν θα τα εμάθθεννες ποττέ σου αν δέν αφήννεσουν να Νιώσεις.

Εν πολλά εύκολον να αποφύγεις τον πόνον την χαράν τζιαι τον έρωταν.   Εν μές τη φύσην.


Εγιώ θκιαλέω να νώθω, τζι εν βάρος τούτον.


Καλημερίζω σας.

Σχόλια

Ο χρήστης Ξενοφίλιος είπε…
Καλώς όρισες πίσω φίλε μου Διάσπορε. Καλά νέα ταξίθκια!
8/31/2011 10:55 μ.μ.
Ο χρήστης Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε…
Καλωσόρισες πίσω! Σιέρουμαι που επέστρεψες! Εσιει θύελλαν κόμα, θωρώ. Εν εκόπασεν ακόμα. Κράτα καλά.
9/01/2011 1:27 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Καλωσόρισες πίσω Δάσκαλε
9/01/2011 1:43 π.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
Καλώς τον!

Να νιώθεις! Τζιαι να ευχαριστείς το Θεό που νιώθεις!

Πολλά όμορφοι οι προσκηνυτές σου.... Θα κρατήσω την εικόνα να τους θυμούμαι....
9/01/2011 1:47 π.μ.
Ο χρήστης Ωραία Ελένη είπε…
Καλημέρα φίλε μου!
να αρχίσεις πάλε να μιλάς! επεθυμήσαμεν σε!
9/01/2011 2:16 π.μ.
Ο χρήστης takeiteasy είπε…
Καλημέρα. Καλωσόρισες πίσω. Καλό μήνα. Δύναμην τζιαι βαθκειάν αναπνοή.
9/01/2011 2:32 π.μ.
Ο χρήστης TwistedTool είπε…
Καλημέρα τζιαι καλωσόρισες πίσω, άδρωπε μου.
9/01/2011 2:58 π.μ.
Ο χρήστης misharos είπε…
Καλημέρα :)
9/01/2011 3:01 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Καλώς τον καλώς όρισες
Σαν τον καλόν τον γρόνον.

Σιαίρουμαι που ο πόνος σου ζυάζει με αντίβαρον την ομορκιάν. Έσιει φορές που ο πόνος έχει αντίβαρον το κενόν τζίαι ακόμα σιειρόττερα την χολήν τζίαι το μίσος.

Τα δύσκολα θέλουν δύναμη ρε! Αλλά όσην έβρεις τζίαι βάλεις, τόσην έχεις να παίρνεις τζι αλλότοσην.

Aceras
9/06/2011 10:35 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Σιερετώ σας. Προβλέπεται δυσκολογρονιά, τζιαι ψήννω γραφτά, στην ώραν τους..
9/06/2011 10:50 π.μ.
Ο χρήστης Ξενικός είπε…
πρέπει να διαφωνήσω: δεν νομίζω να είναι μέσα στη φύση μας να αποφύγουμε τη χαρά και τον έρωτα! Ή δεν κατάλαβα καλά;
Ξενικός
(επανήρθα, δριμύτερος)
9/06/2011 4:04 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Αν δέν ήταν μές τη φύση μας η Αποφυγή τότε η αγάπη θα έρεε άφθονη, ελεύθερη. Αν νιώθαμε στην πραγματική τους μορφή τα συναισθήματα μας, ποτέ δέν θα μπορούσαμε να μισήσουμε άνθρωπο ή ιδέα.
9/06/2011 9:09 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα