Το Τέλος της Σιωπής.

Αέτωμα   "Οι  Τρείς Προσκυνητές",  σε ψαμμίτη πέτρα Κυβίδων, 50εκ. x 20εκ.






...όσα μαθθαίννεις την ώραν που πονείς, την ώραν που ξαπολιέσαι τζιαι γελάς, την ώραν που νώθεις ώς τα νύσια τον οργασμόν, έν θα τα εμάθθεννες ποττέ σου αν δέν αφήννεσουν να Νιώσεις.

Εν πολλά εύκολον να αποφύγεις τον πόνον την χαράν τζιαι τον έρωταν.   Εν μές τη φύσην.


Εγιώ θκιαλέω να νώθω, τζι εν βάρος τούτον.


Καλημερίζω σας.

Σχόλια

Ο χρήστης Ξενοφίλιος είπε…
Καλώς όρισες πίσω φίλε μου Διάσπορε. Καλά νέα ταξίθκια!
8/31/2011 10:55 μ.μ.
Ο χρήστης Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε…
Καλωσόρισες πίσω! Σιέρουμαι που επέστρεψες! Εσιει θύελλαν κόμα, θωρώ. Εν εκόπασεν ακόμα. Κράτα καλά.
9/01/2011 1:27 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Καλωσόρισες πίσω Δάσκαλε
9/01/2011 1:43 π.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
Καλώς τον!

Να νιώθεις! Τζιαι να ευχαριστείς το Θεό που νιώθεις!

Πολλά όμορφοι οι προσκηνυτές σου.... Θα κρατήσω την εικόνα να τους θυμούμαι....
9/01/2011 1:47 π.μ.
Ο χρήστης Ωραία Ελένη είπε…
Καλημέρα φίλε μου!
να αρχίσεις πάλε να μιλάς! επεθυμήσαμεν σε!
9/01/2011 2:16 π.μ.
Ο χρήστης takeiteasy είπε…
Καλημέρα. Καλωσόρισες πίσω. Καλό μήνα. Δύναμην τζιαι βαθκειάν αναπνοή.
9/01/2011 2:32 π.μ.
Ο χρήστης TwistedTool είπε…
Καλημέρα τζιαι καλωσόρισες πίσω, άδρωπε μου.
9/01/2011 2:58 π.μ.
Ο χρήστης misharos είπε…
Καλημέρα :)
9/01/2011 3:01 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Καλώς τον καλώς όρισες
Σαν τον καλόν τον γρόνον.

Σιαίρουμαι που ο πόνος σου ζυάζει με αντίβαρον την ομορκιάν. Έσιει φορές που ο πόνος έχει αντίβαρον το κενόν τζίαι ακόμα σιειρόττερα την χολήν τζίαι το μίσος.

Τα δύσκολα θέλουν δύναμη ρε! Αλλά όσην έβρεις τζίαι βάλεις, τόσην έχεις να παίρνεις τζι αλλότοσην.

Aceras
9/06/2011 10:35 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Σιερετώ σας. Προβλέπεται δυσκολογρονιά, τζιαι ψήννω γραφτά, στην ώραν τους..
9/06/2011 10:50 π.μ.
Ο χρήστης Ξενικός είπε…
πρέπει να διαφωνήσω: δεν νομίζω να είναι μέσα στη φύση μας να αποφύγουμε τη χαρά και τον έρωτα! Ή δεν κατάλαβα καλά;
Ξενικός
(επανήρθα, δριμύτερος)
9/06/2011 4:04 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Αν δέν ήταν μές τη φύση μας η Αποφυγή τότε η αγάπη θα έρεε άφθονη, ελεύθερη. Αν νιώθαμε στην πραγματική τους μορφή τα συναισθήματα μας, ποτέ δέν θα μπορούσαμε να μισήσουμε άνθρωπο ή ιδέα.
9/06/2011 9:09 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Έγραψα έναν κομματούδι για πιάνο σήμερα το ξημέρωμα γλυτζιύν, νάκκο σκοτεινόν, ασημένιον. Ήρτεν μου την ώρα που έκαμνα μπάνιο μεταξύ σαπουνίσματος τζιαι σιαμπού. Έτο σε rough form, με όι πολλά καλόν ήχο, Βασικά είχα ξυπνήσει δημιουργικά ερεθισμένος (οι άντρες συνθέτες έχουν μιάν ειδικήν πουλλού της δημιουργίας η οποία όπως την κανονική που το πρωί πιάννει την η όρεξη ξυπνά τζιαι θέλει να ενεργήσει ερωτικά) εξύπνησεν λοιπόν η πουλλού μου του πνεύματος τζι έθελεν να ερωτευτεί γλυκά μιά πλευρά μου παλιά που έχω αφήσει πίσω. Εμίλησα της πρώτα της πλευράς, ψιθυριστά. Εκοιμάτουν δίπλα μου, εχαϊδευκα την τζι ετύλια τα μαλλιά της γυρόν που το δάκτυλο μου το μικρόν γεμάτος έρωταν. Άκουα την που ανάπνεεν στον ύπνον της το βαθύν -χρόνια είχε μείνει άγρυπνη η φτωχή, άδικα άγρυπνη, είχε αγριέψει, τα μάτια της ήταν πάντα κατακόκκινα τζιαι σκοτεινιασμένα συνέχεια. Μάνα μου την πλευρούδαν μου την πρωτόγονη, τζιαι δέν την άκουεν κανένας τότε, έσιει το παράπονο. Έν έξερεν ποττέ της να ξ
Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.

Εικόνα
Επήεν πολλά καλά το ρεσιτάλ!!! Δύο ώρες μουσικής καλομελετημένης τζιαι παιγμένης σωστά.   Μόνον ένας τα έκαμεν πίλλιες τζιαι ήταν άδικο γιατί το κοπελλούιν εν πολλά καλός μουσικός αλλά πιάννει τον η αμηχανία πάντα τζιαι τρέμει ολόκληρος όπως το φύλλον.  Έσιει ένα μήνα βάλλω του ασκήσεις αναπνοής τζιαι αυτοσυγκέντρωσης, ενόμισα ήταν να τα καταφέρει αλλά έκαμεν τα της πιπίνας.   Οι μιτσιοί μου εφκάλαν με ασπροπρόσωπον.  Ακόμα τζιαι οι μέτριοι μαθητές επαίξαν αρκετά καλά. Εφτάσαν ούλλοι κατα τες 12:45, ντυμένοι τα καλά τους, χτενισμένοι, με κορδελλίτσες στα μαλλιά οι κορούες, γραβατούδες τα αγοράκια, οι γονείς τους αχχωμένοι.  Εκάτσαν.   Ούλλοι στην ώραν τους.   Είχαμεν κίνηση περίπου 150 άτομα, παππούδες, γιαγιάες, θκειάες, φίλοι, οι οποίοι εκαταφτάσαν με δίσκους πισκόττα τζιαι φρουτοσαλάτες, χυμούς, λεμονάδα, σπιτίσιες πίττες με βατόμουρα, σαντουιτσάκια.  Ούλλοι εφέραν που κάτι, έτσι κάμνουμεν δακάτω.  Εβάλαν τα πάς το τραπέζιν που είχαμε κουρτίσει στην πίσω αίθουσα με ωραία χρώματα τζι
Διαβάστε περισσότερα