Η δεντροθεά


Δεντροθεά

Τρία χρόνια σε παρακολουθώ να ζιείς τον κύκλον της ζωής σου κοντά στη λίμνην (πίσω του λόφου με το παράξενον όνομαν -"Misery Hill" τον λαλούν, εσκοτωθήκαν μεταξύ τους κάτι αδέρκια δαμέ, πρί 200 χρόνια.)

Είδα σε ζωντανήν, ολοπράσινην

Μισοπεθαμμένην

Τζιαι πρί λλίες ημέρες, μισοθαμμένην..

Γιατί άραγες νά σιει η ζωή κύκλους?
Τζιαι μιά στιγμήν να μέν ιμπόρουμεν να ζήσουμεν αληθινά?











Σχόλια

Ο χρήστης ιων σκεπτικός είπε…
Διάσπορε γειά σου. Φιλούθκια στα μωρά.
12/16/2011 3:56 π.μ.
Ο χρήστης Ξενικός είπε…
ο θάνατος είναι μέρος της ζωής, το ξέρουμε, δεν χρειάζεται να στενοχωριόμαστε γι' αυτό, περιττό και να μας απασχολεί. Η ζωή είναι πάντοτε μέλλον.
Καλές γιορτές, χρόνια πολλά, δημιουργικά!
Ξενικός
12/21/2011 5:00 μ.μ.
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Έ φιλε, μα είδα έναν με μια μουσική δημιουργία πας το τηλεφωνούι τζιαι ήρτα σήμερα δαμαί να το ακούσω τζιαι εχάθην.

Σαν να τζιαι κάτι πάει τζι έρκεται; Οξά φυλάεις το για να το πρωτοδείξεις αλλού;
12/25/2011 1:32 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα