Έβδομη προσευχή

Καλόν ναν το ταξίδιν το μοναχικόν.
Τζιαι το κέδρενον μου το καράβιν στέρεον ας έναι,
Ποσιερετώ την Ιθάκην.
Έγραψα το έπος του πρώτου ταξιθκιού, τζιαι καθαρός σαλπάρω για τον Ατλαντικόν Ωκεανόν.  Τζιαμέ, στη μέσην του εν η πόλη που εν κύκλος μές τον κύκλον μές τον κύκλον.

Τζι έτσι, ο Λώος ο πολεμιστής, παρέαν με τον Κανέναν, τον Άγριον, τον Συνθέτην, τον πετροπελετζιητήν τζιαι τους κωπηλάτες, εννα μείνουν στην Ιθάκην.

Εγιώ ο Μάστορας φεύκω.  Τζιαι το ταξίδιν τούτον, μόνος σου το κάμνεις, με δίχα να το περιγράφεις.

Γλέπε με τρισμέγιστε να σε γλέπω τζι εγώ.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Καλό ταξίδι.
Ο χρήστης Xenoudis - Ξενούδης είπε…
Μην ψάχνουμε στη μεταφυσική (;) κάτι μεγαλύτερο και πιο άξιο από τον ίδιο τον άνθρωπο - κατ' επέκταση μεγαλύτερο από τον εαυτό μας...
Το ταξίδι, ΕΜΑΣ έχει προορισμό.
Ξενούδης
http://xenoudis.blogspot.com
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Έχουμε εαυτό μεγαλύτερο του εαυτού. Λαλούν το ψυχή. Τούτος εν ο στόχος. Ναί?
Ο χρήστης Xenoudis - Ξενούδης είπε…
σώμα και ψυχή, έννοιες αξεδιάλυτα συνυφασμένες, το ένα δεν υφίσταται χωρίς το άλλο.
στόχος, το λοιπόν, ο "πλήρης" εαυτός μας στο ταξίδι, και να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο για τα παιδιά μας.
Ξενούδης

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Τρώγοντας το Ντούριαν