Ο ρυθμός ενώννει.
Ήρταμεν Νέαν Υόρκην για το σ/κ να μείνουμε στους στενούς μας φίλους κάτω στο Μπρόνξ που ζιούν σε μιά γειτονιάν ευάερην τζιαι μαρμαρόσπαρτην πάνω σ' έναν λόφον που δεσπόζει του μανχάταν, γειτονιάν καμπόσον αρχαίαν με βικτωριανά σπίθκια -άν και γεμάτην κόσμον κυρίως εκνευρισμένον κόσμον που φκάλλει τα νεύρα του με φωνές, καφκάες κλπ μές τους δρόμους τη νύχτα αφού δίπλα που τα σπίθκια τα βικτωριανά έσιει πολυκατοικίες-κουθκιά. Έσιει τα συνηθισμένα προβλήματα της πόλης, έγκλημαν, φασαρία, πεξιές, κλπ κλπ. Όι πως φοούμαι, η πόλη μας εντζιεν ήσυχη εμάς ένιγουέη οπότε η φασαρία εν γνώριμη.
Εψές εκάμαμεν μπάρμπεκιου παϊδάκια στην αυλούδαν τζι εφάαμεν τα παρέαν με κάτι φοβερά τάκος που μιάν τακερίαν φανταστικά αυθεντικήν δαμέ δίπλα που το μενού εν μόνο στα ισπανικά γραμμένον (τάκος με καρδίαν του σιοίρου εξαναφάετε?) τζιαι ερουφήσαμεν καμπόσες τεκίλες ψηλής ποιότητας ποτζιήνες που ρουφάς σιγά σιγά αντί να τες στυλλώννεις. Δίπλα μας τα τραίνα να περνούν με θόρυβον κάθε 2 λεπτά, τζιαι να κυριαρχεί ένας βασμός υπόκωφος σάν την μυρωθκιάν της πολυκοσμίας.
Κατα τα μεσάνυχτα εμαζεύτηκεν καμπόσος κόσμος έξω που την πολυκατοικίαν δίπλα τζι εμιλούσαν. Παρέες της γειτονιάς, κυρίως δομινικανοί τζιαι βραζιλιάνοι, καθόλου ήσυχα πλάσματα φωνακλάδες τζιαι παλλήκαροι. Εκάμαν κανένα θκυό καυκάδες μεταξύ σοβαρού τζι αστείου, εγελάσαν καμπόσον με τον χαζερόν της πολυκατοικίας. Κάμνουν το κάθε νύχτα, εν ένας φτηνός τρόπος να περάσουν καλά, σάν το κλάπ αλλά στο πεζοδρόμιο. Πειράζουν τους οι μπάτσοι μόνον άμαν παιχτούν ή άμαν σπάσουν κανένα τζάμι του αυτοκινήτου. Φαίνεται έχουν τζιαι ζωντανή μουσική αφού μόλις εσυναχτήκαν άρκεψεν ένας τους τζι έπαιζεν κόγκας τζι εσσιωπήσαν ούλλοι. Τζι άρκεψεν ένας άλλος να παίζει έναν άλλον όργανον βραζιλιάνικον που ακούεται σάν τη χορδήν τη ξικούρτιστην. Μα έτσι μουσικήν έν εξανάκουσα έξω σε δρόμον, μιλούμεν για βιρτουόζους που ενεκατώνναν ρυθμούς λάτιν με κάτι βαρετούς ρυθμούς αφρικάνικους. Ετάραξεν μας. Σε διάστημαν λεπτών μετά που εμερακλώσαν τζι εβράσαν τα σιέρκα τους εξεκινήσαν ένα φρενετικόν κομμάτιν που έκαμεν τους θαμώνες του πεζοδρομίου να στρινιάσουν του χορού τζιαι να άψουν καμπόσα τσιγάρα 'που τ' άλλα' σάν αρκέφκαν τον μυστικόν χορόν.
Τζι εμείς δίπλα, χωσμένοι πίσω που το ψηλό φράχτην της αυλούας, πίττα στο μεθύσι, τα μωρά να τζοιμούνται στον πάνω όροφο.
Εψές εκάμαμεν μπάρμπεκιου παϊδάκια στην αυλούδαν τζι εφάαμεν τα παρέαν με κάτι φοβερά τάκος που μιάν τακερίαν φανταστικά αυθεντικήν δαμέ δίπλα που το μενού εν μόνο στα ισπανικά γραμμένον (τάκος με καρδίαν του σιοίρου εξαναφάετε?) τζιαι ερουφήσαμεν καμπόσες τεκίλες ψηλής ποιότητας ποτζιήνες που ρουφάς σιγά σιγά αντί να τες στυλλώννεις. Δίπλα μας τα τραίνα να περνούν με θόρυβον κάθε 2 λεπτά, τζιαι να κυριαρχεί ένας βασμός υπόκωφος σάν την μυρωθκιάν της πολυκοσμίας.
Κατα τα μεσάνυχτα εμαζεύτηκεν καμπόσος κόσμος έξω που την πολυκατοικίαν δίπλα τζι εμιλούσαν. Παρέες της γειτονιάς, κυρίως δομινικανοί τζιαι βραζιλιάνοι, καθόλου ήσυχα πλάσματα φωνακλάδες τζιαι παλλήκαροι. Εκάμαν κανένα θκυό καυκάδες μεταξύ σοβαρού τζι αστείου, εγελάσαν καμπόσον με τον χαζερόν της πολυκατοικίας. Κάμνουν το κάθε νύχτα, εν ένας φτηνός τρόπος να περάσουν καλά, σάν το κλάπ αλλά στο πεζοδρόμιο. Πειράζουν τους οι μπάτσοι μόνον άμαν παιχτούν ή άμαν σπάσουν κανένα τζάμι του αυτοκινήτου. Φαίνεται έχουν τζιαι ζωντανή μουσική αφού μόλις εσυναχτήκαν άρκεψεν ένας τους τζι έπαιζεν κόγκας τζι εσσιωπήσαν ούλλοι. Τζι άρκεψεν ένας άλλος να παίζει έναν άλλον όργανον βραζιλιάνικον που ακούεται σάν τη χορδήν τη ξικούρτιστην. Μα έτσι μουσικήν έν εξανάκουσα έξω σε δρόμον, μιλούμεν για βιρτουόζους που ενεκατώνναν ρυθμούς λάτιν με κάτι βαρετούς ρυθμούς αφρικάνικους. Ετάραξεν μας. Σε διάστημαν λεπτών μετά που εμερακλώσαν τζι εβράσαν τα σιέρκα τους εξεκινήσαν ένα φρενετικόν κομμάτιν που έκαμεν τους θαμώνες του πεζοδρομίου να στρινιάσουν του χορού τζιαι να άψουν καμπόσα τσιγάρα 'που τ' άλλα' σάν αρκέφκαν τον μυστικόν χορόν.
Τζι εμείς δίπλα, χωσμένοι πίσω που το ψηλό φράχτην της αυλούας, πίττα στο μεθύσι, τα μωρά να τζοιμούνται στον πάνω όροφο.
Σχόλια