Βάφτισμα του πυρός.

Τέλος διακοπών.  Τέλος γιορτών πεθεροβρωμισμένων.   Τέλος επισκέψεων απο φίλους καρδιακούς και αδελφόν λεβέντην.  Εχτές, γεμάτος όρεξη για ζωή εσωτερική, ξύπνησα το πρωί με την παγωνιά και τα χιόνια έξω που το παράθυρο και είχα στο αφτί μου  ένα κομμάτι καινούργιο να μου μουρμουρά.  Τις τελευταίες τρείς μέρες άκουα μόνος μου τα βράδυα pink floyd -τα πρώτα τους 4 άλμπουμς (τα καλύτερα!) γιατί κάτι μου είπε πως το κλειδί της ηλεκτρονικής μουσικής για μένα αρχίζει απο τους Πατέρες της ψυχεδέλιας.  Άκουσα και άλλα διάφορα σπουδαία που μου έχει στείλει μιά ψυχή που καταλάβει την ηλεκτρονική.  Ώρες πολλές, χοροί πολλοί  (πουμέσα μου),  έμπαινα κάθε νύχτα μές την έκσταση του ήχου γεμάτος, έβγαινα Κουρδισμένος.  Σάν τον σαμάνο στον αμαζόνιο.  Και όλα πεντακάθαρα τα ερωτεύτηκε ο Νούς μου ο 'άλλος'.    Το λοιπόν ξύπνησα χτές, είχα μιά έντονη μελωδία στο μουσικό μου μέσα, και ζήτησα της Αγάπης μου να προσέχει τα μωρά μόνη της ούλλη μέρα για να γράψω.  Έκατσα στο κομπιούτερ η ώρα μιά το μεσημέρι, δέν σηκώθηκα απο την καρέκλα μέχρι τις τρείς το άλλο πρωί.  Ήταν τρομαχτική εμπειρία.  Βάδισα σε κόσμους πρωτόγνωρους, υγρούς, γεμάτους όντα παράξενα που με τυλίξαν με την ουράνια τους μελωδία.  Έγραψα τον σκελετό του κομματιού όλον.  Δεκαπέντε λεπτά κομμάτι, που αρχίζει αργά και χτίζεται μόνο του ώς την έκσταση προς το τέλος του.  Και μετά βγήκα έξω σώος.

Μ' έχει αλλάξει αυτή η νύχτα.  Όλα σήμερα είναι ρυθμός, η ομιλία των ανθρώπων μελωδία, τα βήματα τύμπανα, τα σύννεφα χορδές του ουρανού.  Στην μέθη της αγρύπνιας άφησα το κορμί να ξεχαστεί, και τον αληθινό εαυτό να πλάσει, αυτόν που δέν έχει καλό ή κακό μέσα του.  


Δοκιμάστε το και σείς...