Ο Τεμπέλης του Χωρκού 1

Κάθεται ο γενάς ταξιδευτής θαλασσοφίλητος αμίλητος  τζιαι  σκέφτεται,  σκέφτεται ρυθμικά, σκέφτεται που τα βάθη τζι έξω που τα βάθη, τζι η ποίηση του νού του η καθαρή  τζυλά αμόλυντη τζιαι ππέφτει  σμαραγδοπράσινη στα σιέρκα του πρίν την αφήσει να πετήσει πάλε. Μήνες κάθεται, ζαβόκορμος πάς την καρέκλαν,  ακίνητος, κρατεί στες φούχτες του τα σωθικά του νού του παρέα  με τους τρείς του δράκους, τζιήνον Πεθυμιάς, τον άλλον της Έμπνευσης, τζιαι τον μιτσήν αμμα ροτσήν, τζιείνον της Ελευθερίας.


Σχόλια

Ο χρήστης Itsmylife είπε…
Διάσπορε μου καλωσόρισες!
Είσαι καλά???
Νομίζω ότι εν για λλόου σου που μιλάς, αλλά συγχώρα με είμαι πολλά συξχισμένος τελευταία, δεν σε ποολλοκατάλαβα...Μόνον το μισοφέγγαρον της Τουρτζιάς εξεχώρισα πας την εικόνα τζιαι κάτι σπερματοζωάρια....????
11/10/2010 6:35 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Χαιρετώ!

Καλά είμαι. Σκέφτουμαι.

Έννεν το μισοφέγγαρον της τουρτζιάς (είδες ο νούς τί θωρεί αμέσως ά?) εν άλλον αστέριν, άλλο φεγγάριν, άλλος ήλιος. Δέ τί προσπαθούν να κάμουν μεταξύν τους.
11/10/2010 9:01 π.μ.
Ο χρήστης ιων είπε…
Καλώς τον καλοσώρισες. Αμα οι δράκοι εν φρόνιμοι τζιαι δεν πολεμούν ο ένας τον άλλον, πάλε καλά. -))
11/10/2010 11:56 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Ιων

Γειάα, οι δράκοι έχουν Μάστρο τωρά.
11/10/2010 12:37 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα