Αχρωμο

Τί έσιει τούτη η φωτογραφία που πρέπει να προσέξουμε?



Τίποτε.


Αν είμαστεν 3 χρονών τζι εμείς, τίποτε έν θα επροσέχαμε.

Ο γιός μου τζι η κόρη μου σάν επερπατούσαμε στη γειτονιά είδαν ένα άλλο αγοράκι να παίζει μπάλα στην αυλή της εκκλησίας τους αφρικάνους μετανάστες που ετραουδούσαν κατανυχτικά μές την κρυαδούαν την ανοιξιάτικην κάτι μπλουζο-ύμνους πολλά σπουδαίους,  τζι επήαν να παίξουν αμέσως μαζί του.
("μαυρούιν", "αλητούδιν",  "ξαπόλυτον", "ξημαρισμένον")

Τζι εν ένα που τα τεράστια καλά της πόλης μου, εν ότι εν άχρωμη.  Μεγαλώννουν τα κοπελλούθκια που ούλλες τες φυλές δίπλα δίπλα τζι έν ξεχωρίζουν το ένα πλάσμα που το άλλο βάσην του χρώματος του ή της οικονομικής του κατάστασης ή αν έναι οι γονιοί του άντρας-γεναίκα, ή άν έναι της τάδε θρησκείας.

Τζιαι τούτον εν διαφορετικόν που το "ζούμεν δίπλα που μιάν μειοψηφίαν τζι 'ανεχούμαστεν' την.

Το μέλλον της αθρώπινης φυλής εν δίχα σύνορα, υπερδυνάμεις, χρώματα, θρησκείες.  Αλλιώς θα καταστρέψουμεν τον κόσμον.  Ποιός το θωρεί?  Κανένας.

Ακόμα τζι ένας κωλόβραχος μές τη μεσόγειον που η ιστορία του DNA μιλά φωναχτά για 100 φυλές που εσμίξαν για να πλάσουν τες αγριόφατσες μας με τες μεγάλες μούττες,  έσιει τωρά  γνώμην για το Ευγενικόν Αίμαν της 'φυλής'.   Εν αστείον.  Η καταδίκη, έρκεται, σύντομα.