Η συναυλία των μαθητών

Είχα επιφυλάξεις φέτος για τη συναυλία.  Κάθε χρόνο θωρώ αλλαγές τεράστιες στα κοπελλούθκια τζιαι τες οικογένειες.  Όι καλές αλλαγές.  Θωρώ που φορτώννουν τα καημένα με χίλια πράματα, σπόρτ, activities, εκάμαν τους μηχανές σιγά σιγά.  Θωρώ τους να έχουν τόοοοσο γεμάτες ζωές που αρκέψαν να μέν διούν πολλή σημασία στες συναυλίες, έχουν τόσες πολλές τζι άρχισε να χάννει την Ουσία.  Παλιά οι μαθητές εζωγραφίζαν μας καρτούδες, εδιούσαν μικρά δωράκια, υποκλινούνταν στο τέλος του κομμαθκιού, ευχαριστούσαν μας πολλά οι οικογένειες.

Αλλάζουν τα πράματα σιγά σιγά.  Ο κόσμος γίνεται απόμακρος, το Λειτούργημα που τους διούμε γίνεται απλά μιά υπηρεσία που πληρώννουν.  

Τούτο σε γενικές γραμμές.  Έν στέκει για ούλλους, ευτυχώς!

Έπρεπε όμως να απομακρυνθώ συναισθηματικά λλίο που τον τρόπο που θωρώ τη συναυλία, έτσι ώστε να μπορέσω να πάρω τα καλά τζιαι να αγνοήσω τα κακά.   Τελικά ήταν σωστή επιλογή.  Αντί να μαραζώννω για τα πράματα που αλλάζουν, επήα χωρίς expectations καθόλου, τζι εχάρηκα πολλά.  Είδα χαμόγελα περήφανα, είδα άτομα που ώς προχτές ετρέμαν να παίξουν να τους έρκεται δύναμη.  Εφκάλαν με ασπροπρόσωπο μπροστά στους γονείς.  Τζιαι εχαρήκαν ούλλοι.

Έκατσα τζι επαρακολούθουν τα πρόσωπα τους την ώρα που επαίζαν τζιαι στο νού μου ερκούνταν οι 35 εφτομάδες δουλειάς μαζίν τους, οι αλλαγές που έφερα στην καλλιτεχνικότητα τους τζιαι την τεχνική τους σιγα σιγά, είδα τες φορές που τους εκράτησα για να μέν αγχώννουνται, που τους επαρότρυνα να πιστέψουν στον εαυτό τους, που τους έσπρωξα να δουλέψουν πέρα που τζιήνο που εθέλαν.  Είδα 45 ψυσιές που δουλεύκω πάνω τους τζιαι πιάννουν όσα χρειάζονται που μένα.  Έκαμα τους ομιλία στο τέλος, τζιαι νομίζω έλαμπα σάν τον ηγέτη, είδα το στα πρόσωπα των γονιών, που αλλάξαν.  Είδα ότι στην αρκή μόλις εμπήκαν στην αίθουσα ήταν ούλλοι "αλλού"  τζιαι μετά που τους εμίλησα εγινήκαν Ένα πράμα.  Εγινήκαν το Έργο μου.   Έφαες καλά εγωισμέ μου  εχτές.   Χρειάζεται κάποτε.

Νομίζω οι περισσότεροι ανθρώποι εν λλίο χαμένοι άμα τους αφήκεις μόνους τους να βάλουν σε πλαίσιο μιά  εμπειρία.  Μόλις τους οδηγήσεις να πιστέψουν σε κάτι ανώτερο που τον εαυτό, βουρούν να το πιστέψουν.  Διψούν.   Άσχετο αν δέν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο.  Φυτεύκεις σπόρους καλούς με την Ηγεσία σου, τζι ακολουθούν.