Η ηρεμία

Ηρεμία.

Η ηρεμία δέν είναι ακίνητη.

Η ηρεμία δέν έρκεται με την απραγία.

Η ηρεμία δέν είναι κόρη της εμμονής.

Η ηρεμία δέν έρκεται με την πάλη της φουρτούνας.

Μιάν ακκάννει, μιάν φιλά.

Μιάν πετάσσεται, μιάν κάθεται.

Κατακόκκινη, γαλαζοφορούσα.

Κρούζει τα σωθικά, τζι αγκαλιάζει.

Η ηρεμία εν η παρακολούθηση της φουρτούνας που απόσταση
μαζί με τη συμμετοχή μές τα κύμματα.

Πιέ το θαλασσινό νερό, μές τα ρουθούνια του έμπα.
Τζιαι ταυτόχρονα δέ τον εαυτό που ψηλά, δέ τον να πνίεται τζιαι κολύμπα μές την
Ηρεμία.


Η ηρεμία δέν είναι ευτυχία. Η ηρεμία εν παντιστήρι τζιαι τούτη.



Σχόλια

Ο χρήστης ρίτσα είπε…
ωραία μουσική
6/08/2010 8:23 π.μ.
Ο χρήστης Joy Tears είπε…
Γιατί εν κατακόκκινη και γαλαζοφορούσα? Κόκκινο επειδή εν το χρώμα της αναστάτωσης και γαλάζιο επειδή εν το χρώμα της γαλήνης? Δηλαδή εν μείγμα η ηρεμία?
6/08/2010 11:51 π.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
Δυναμική ηρεμία!

Αρέσκει μου η μουσική!
6/08/2010 12:23 μ.μ.
Ο χρήστης Κασσάνδρα είπε…
Μόνο μια ψυχή γεμάτη απελπισία μπορεί να κερδίσει την ηρεμία, και αν μια ψυχή είναι απελπισμένη, τότε έχει αγαπήσει με πάθος, και σίγουρα Ξέρει να αγαπά ολόκληρο τον κόσμο.
6/08/2010 5:41 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
ρίτσα

αγαπημένο τραγούδι, ούλλο χαλαρή ελπίδα


rain tears

Εν μείγμα η ηρεμία, έσιει τίποτε που εν μονόπλευρο μές τούντον κόσμο?


Νεράϊδα

Μέσα που τη φωθκιά, κρυός.


Κασσάνδρα

Εν η απελπισία που γεννά τον πόθο της αγάπης. Χωρίς απελπισία πίστη δέν θα είχαμε..
6/08/2010 10:49 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Έγραψα έναν κομματούδι για πιάνο σήμερα το ξημέρωμα γλυτζιύν, νάκκο σκοτεινόν, ασημένιον. Ήρτεν μου την ώρα που έκαμνα μπάνιο μεταξύ σαπουνίσματος τζιαι σιαμπού. Έτο σε rough form, με όι πολλά καλόν ήχο, Βασικά είχα ξυπνήσει δημιουργικά ερεθισμένος (οι άντρες συνθέτες έχουν μιάν ειδικήν πουλλού της δημιουργίας η οποία όπως την κανονική που το πρωί πιάννει την η όρεξη ξυπνά τζιαι θέλει να ενεργήσει ερωτικά) εξύπνησεν λοιπόν η πουλλού μου του πνεύματος τζι έθελεν να ερωτευτεί γλυκά μιά πλευρά μου παλιά που έχω αφήσει πίσω. Εμίλησα της πρώτα της πλευράς, ψιθυριστά. Εκοιμάτουν δίπλα μου, εχαϊδευκα την τζι ετύλια τα μαλλιά της γυρόν που το δάκτυλο μου το μικρόν γεμάτος έρωταν. Άκουα την που ανάπνεεν στον ύπνον της το βαθύν -χρόνια είχε μείνει άγρυπνη η φτωχή, άδικα άγρυπνη, είχε αγριέψει, τα μάτια της ήταν πάντα κατακόκκινα τζιαι σκοτεινιασμένα συνέχεια. Μάνα μου την πλευρούδαν μου την πρωτόγονη, τζιαι δέν την άκουεν κανένας τότε, έσιει το παράπονο. Έν έξερεν ποττέ της να ξ
Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.

Εικόνα
Επήεν πολλά καλά το ρεσιτάλ!!! Δύο ώρες μουσικής καλομελετημένης τζιαι παιγμένης σωστά.   Μόνον ένας τα έκαμεν πίλλιες τζιαι ήταν άδικο γιατί το κοπελλούιν εν πολλά καλός μουσικός αλλά πιάννει τον η αμηχανία πάντα τζιαι τρέμει ολόκληρος όπως το φύλλον.  Έσιει ένα μήνα βάλλω του ασκήσεις αναπνοής τζιαι αυτοσυγκέντρωσης, ενόμισα ήταν να τα καταφέρει αλλά έκαμεν τα της πιπίνας.   Οι μιτσιοί μου εφκάλαν με ασπροπρόσωπον.  Ακόμα τζιαι οι μέτριοι μαθητές επαίξαν αρκετά καλά. Εφτάσαν ούλλοι κατα τες 12:45, ντυμένοι τα καλά τους, χτενισμένοι, με κορδελλίτσες στα μαλλιά οι κορούες, γραβατούδες τα αγοράκια, οι γονείς τους αχχωμένοι.  Εκάτσαν.   Ούλλοι στην ώραν τους.   Είχαμεν κίνηση περίπου 150 άτομα, παππούδες, γιαγιάες, θκειάες, φίλοι, οι οποίοι εκαταφτάσαν με δίσκους πισκόττα τζιαι φρουτοσαλάτες, χυμούς, λεμονάδα, σπιτίσιες πίττες με βατόμουρα, σαντουιτσάκια.  Ούλλοι εφέραν που κάτι, έτσι κάμνουμεν δακάτω.  Εβάλαν τα πάς το τραπέζιν που είχαμε κουρτίσει στην πίσω αίθουσα με ωραία χρώματα τζι
Διαβάστε περισσότερα