O ποιητάρης

Σαν μόνος μου εκάθουμουν προχτές πάνω στες πέτρες του ζυγιού τες άσπρες τζιαι τες μαύρες που τες λαλούν κροκάλες ποταμίσιες, ήρτεν κολυμβητής μισόπελλος, δρωμένος, ζαβόκορμος όπως τη ρίζαν της ελιάς, γέρος Τζιβισιλιώτης ποιητάρης με τον κωφάλαλον το φίλον του τον Αντρικκήν να κολυμπήσουν μές το γλυκόκυμμαν, το  λάδιν της αυγής -που έτσι κάμνουν κάθε μερα.   Επαρπατήσασειν το τρίγωνον του ήλιου ώς τα βαθκειά, εκολυμπήσαν, τζι εφκήκαν έξω για να κάτσουν να ξιποσταθούν, άψαν τσιάρους κυπριακούς, τζι εξηηθήκαν με νοήματα τζιαι φωνές.

"Τί κάμνεις ρέ μιτσή δαμέ"  λαλεί μου ο ποιητάρης.
"Αντί να 'σ' έσσω να γαμείς την κορασιά σου, βουράς τα κύμματα τζιαι τες ερημιές?"

Είπεν μου πως εν ποιητής, πρώτος ις τον κατακλυσμόν του '80, τζι έτον δαμέ το φίλον του τον Αντρικκήν που μάναν έν έσιει να τον ιγλέπει.
Τζιαι δίχως άλλην εισαγωγήν κοινωνικήν ορθάνοιξεν το στόμαν του τζι ετσιάττισεν τραουδιστά τζιαι φάλτσα ποιήματα να μου ταιρκάζουν.

Τζι έφυεν.

Σχόλια

Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Ρε, θα σε δέρω!!

Εξεκήνησα σήμμερα το πρωίν μιαν ιστορίαν με τίτλον "έλα δα ρε μιτσή". Γράφοντας την είπα να την αφήκω λλίον να ξηποσταθεί τζιαι να πάω να δώ τι κάμνει ο φίλος μου ο Διάσπορος τζιαι βρίσκω θκυό τρεις φράσεις της μες την ανάρτηση σου. Ρέ μα είσαι μες την κκελλέ μου οξά εγώ μες την δική σου;

Άτε, να τσιαττίσουμεν καλώ. Θα γράψω την ιστορίαν τζιαι μετά να την συνεχίσεις εσού.
8/08/2010 5:37 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Aceras φίλε μου καλέ, μα τί φταίν οι ψυσιές μας που έχουν συμπαντική επικοινωνία ολά χεχε. Γράψε την εσού, τζιαι βάλλω κανέναν πορίζιν ποδά στα χωράφκια μου να αμματίσω τες ελιές μου.
8/09/2010 7:26 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα