Ξυπνώ τζιαι είδα..

...τα  σύκα τα μαυρόκωλα που κρέμμουνται πάς τη συτζιά σάν τ' αρτζιούθκια να με περιπαίζουν.


...το φύλλωμα το πυκνό τζιαι δίχρωμο της ελιάς, λιονταροχαίτη μές τον άνεμο να με φοερίζει.

...τα  νύσια της γεροτερατσιάς τα μαύρα τζι άκοφτα που εν σάν του δράκου να καρτερούν να τους γυρίσω ράσιη να με σσίσουν.


...τα κότσσινα τα αστερούθκια που στεφανώννουν τσαρτελλούθκια να μου γυρίζουν πλάτη.


...τες πέτρες που εσχημάτισεν τες αμμοκάμωτες ο μάστορας να καρτερούν το θάνατον του υπομονετικά.