Μηναλλάγια Διασπορικά, η αρχή.
Ήρθε η εποχή των ριζικών αλλαγών.
Αλλαγή νούμερο ένα:
Γράφω το γράμμα παραίτησης απο το ψυχοφθόρο Art Club που ανοίκω.
8 χρόνια είναι αρκετά. Μόνο απογοήτευση είδα εκεί. Είχα λάθος.
Οι συγγραφείς, οι πογιατζήες, οι συνθέτες, οργανοπαίχτες, θεατρίνοι που εν members, μονον την πάνταν τους θωρούν τελικά. Δέ θέλουν να συνεργαστούν, ούτε να ανταλλάξουμεν ιδέες για την τέχνην ή την κοινωνίαν. Πίκρα μεγάλη. Και οι πάτρωνοι γερότσουροι με τα πολλά ριάλλια στο club, τάχα οι φιλότεχνοι (ανυπόθετοι κηφήνες λεφτάδες) που μας έχουν για πιθήκους σε κλουβίν τζιαμέ να τους κάμνουμεν entertain με τους κοτσιηνόκωλους μας στον αέραν, έμαθα ότι μας θωρούν σαν πολίτες 3ης κατηγορίας, είχα συνομιλίαν σήμερα με εναν παρέαν που τους "πουμέσα".
Άτε. Αρκετά επρόσφερα σαν program director. Aρκετά τους έκαμα. Τόσα προγράμματα ανέβασα τζιαμαι. Τόσην προσπάθειαν, τζιαι αγάπην. Άδικα!!!!! Κανέναν δεν ενδιαφέρει!
Club χέστηκα αν έχεις 150 χρόνια ιστορίαν, τζιαι αν ανέβασαν τζιαμέ το έργον του Μονέ πρώτο στην αμερικήν. Χέστηκα με τες ευκαιρίες που μου έδωσες, εφκήκαν μου που την μούττην γιατί άρκεψα να γράφω μουσικήν βολεμμένην για φκιά που δέν ακούουν σωστά.
Άρα, παιρνω τη σπάθαν μου τζιαι σε κόβω, club, που αγάπησα λάθος. Τολμώ να μην ανοίκω στο κύκλωμα σου, που σήμμερα!
Σχόλια
εν πολλή η πίκρα σου, καταλάβω σε. Δυστυχώς μπορεί πολλοί θεσμοί, clus, οργανισμοί, ξεκινούν με σωστές βάσεις και στην πορεία καταντούν έρμαιο των οικονομικών συμφερόντων και της εμπορικότητας (τι πουλά δηλαδή, αυτό θα κάνουμε). Χάνουν τον αρχικό στόχο και μπαίνουν στα κανάλια του προσωπικού κέρδους και της προσωπικής προβολής.
Πολλά καλά έκαμες όμως Διάσπορε. Ο πόνος εν πολλά μεγαλύτερος όταν αγαπάς ακόμα αλλά διαχωρίζεις τη θέση σου (ισχύει και σε άλλους τομείς το ίδιο). Αλλά η απόφαση εν πιο μελετημένη, πιο γενναία και πιο σωστή.
Be proud of yourself γι΄αυτό που έκαμες, γιατί έσσιης ψυσσιή φίλε μου τζιαι δεν σε έφαε το σύστημα.
Τελικά παντού τα ίδια γίνουνται παίρνεις την απογοήτευση σου τζιαι φεύκεις.Φιλούθκια παρηγοριάς.
έχουμε ευθύνη απέναντι στη συνείδηση μας πρώτα απ'όλα και μετά στα υπόλοιπα.
Η υποτίμηση καλλιτεχνών και στοχαστών είναι δείγμα παρακμής της εποχής που ζούμε.
Δυστυχώς, κυβερνάει και χαίρει εκτίμησης, συνήθως, μόνο το χρήμα...
Όταν έγινα μέλος, είχα στο μυαλο να φτιάξω έναν όμιλο μέσα στο κλαμπ απο πολλούς καλλιτέχνες, I had a vision οτι είμαστεν στο παρίσι του 1890 που εβρεθούνταν οι intellectuals στα κκαφέ τζιαι εμαλλώνναν/εσυζητούσαν με πάθος για τες τέχνες. Είχα σκοπό να μας αγαπήσουν οι πλούσιοι πάτρωνοι, τζιαι να κάμουν finance τα έργα μας για multimedia. Ε, έτσι έγινεν. Αλλά εθέλαν μονον να ανεβάζουν conservative έργα, ποττέ έργα που θίγουν, ή που εν "μοτέρνα" ή περίεργα. Εκατάπια πολλά, αλλά εκάγριζα κρυφά. Έτσι είμαι.
Τελικά, μετα που πολλές προσπάθειες να αλλάξω το κατεστημένον άκαρπες τζιαι απογοητεύσεις με τους συναδέλφους, εκατάλαβα οτι οι καλλιτέχνες εν τζιαμέ μόνον για απόλυτα προσωπικόν τους συμφέρον, όι για το σύνολον, τζιαι εκατάλαβα οτι οι λεφτάδες θεωρούν μας ως τα πορνίδια τους. Επήρεν μου χρόνια να το εμπεδώσω.
Δέν ενδιαφέρει κανέναν το Καινούργιο, το Διαφορετικό, ή δέν τους κόφτει να μιλήσουμεν για σημαντικά πράματα με πάθος. Επροσπάθησα. Είχα λάθος.
Η συνείδηση μου δέ με αφήννει άλλο. Πρίν γινώ τζιαι εγώ μασκαράς, θα κόψω καντούνια.
Τζιαι αφού δέν έχω τα @@ να βγώ στους δρόμους ενάντια στο κατεστημένο, αυτη η μικρή μου πράξη, που θα στερήσει σε αυτούς όλους την "σοφήν μου παρέαν" (χαχαχαχ, αστειεύκουμαι), είναι ο δειλός μου τρόπος να επαναστατήσω λίγο.
Θα με αναγκάσει να βγώ έξω απο τη ζώνη άνεσης μου, να νεκατωθω με πιό ακραίους καλλιτέχνες τζιαι να ζήσω ήσυχος. Θα γλυτώσω τζιαι το υπέρογκο ποσό που μου κοστίζει κάθε χρόνο το membership fee.
Τζιαι έν πειράζει που εννα χάσω το prestige τούτου του πολλά exclusive elitist club.
αλλα νιωθω οτι ελευθερώνεσαι απο ΠΑΤερουληδες και ΠΑΤρονς
Διασπορε μου, εκεινα τα λεφτα που εδινες στη συνδρομη σου, μπορουν να πληρώσουν ενα-δυο γευματα με φιλους μουσικους για να ξεσπαθωνετε μαζι??
να παιζεις το σιταρ σου ή το πιανο και να βαλεις τουτη την ωραία ενεργεια σε μια παρέα που "ακουει σωστα τη μουσικη"?
που δεν κουραστηκε να ρωτα νεα πραγματα?
που θελει να αγαπησει ξανα (τη)
Μουσ(ικ)α
ξερεις μακαρι να ειχα το θαρρος σου να πω αντιο σε μια-δυο εξαρτησεις και εγω...
άλλα εφαντάζουμουν εγώ και άλλα η υπόλοιπη ομάδα που απέξω φάνταζε στα μάτια μου υπερβατική
εν οι άθρωποι το θέμα
αν δεν σκέφτεστε το ίδιο τι σχέση έχουν οι ετικέττες
Είναι κρύο εκεί έξω μονάχος αλλά θα τα καταφέρεις να ξεχωρίσεις. Είμαι σίγουρη. Οι κορυφες έχουν μοναξιά και χιόνι αλλά έχεις απίστευτη θέα!!!
Οι αμοιβάδες που ούτε καν έναν νευρώναν δεν έχουν αφούς μόνον έναν κύτταρον έχουν σαν υλικόν υπόβαθρον τζιαι τους σώματος τους τζιαι της νόησης τους τζιαι έχουν δημιουργήσει κοινωνικές συμπεριφορές. Όταν έχει φαΐν είναι ατομικά όντα τζιαι θκιανέφκουνται μες τον νερόν ελέυθερες να φάν ότι έβρουν χωρίς τα βαρίδια των φιλενάδων. Όταν το φαΐν λλιοστέψει, "αυθόρμητα" (αφούς εγγέφαλον δεν έχουν), συναρθροίζονται (σαν τους αρτίστες του Παρισσιού), τζιαι κάμνουν μιαν πιό σημαντικήν μάζαν την οποίαν τον νερόν παρασύρει τζιείττε μέρου. Βρισκόμενες στο νέον περιβάλλον, δέν έχουν πάλε λόγον κοινωνικής συμπεριφοράς τζιαι γίνουνται ξανά ατομιστικά όντα ξαπολώντας την κοινωνικήν δομήν.
Νομίζω ότι ο φίλος μας απλά εκατάλαβεν ότι μπορεί να πάει πιό μακρυά μόνος του σε αυτήν την φάσην.
Φίλε διάσπορε σου εύχουμαι να εύρεις κάτι που γυρέφκεις στες αναζητήσεις σου. Τζιαι να μεν έβρεις, έτσι τζιαι αλλιώς έν τζιαι έσιει τζιαι πολλήν σημασίαν.
http://www.youtube.com/watch?v=mk7GA-VL5uI&feature=related (αφιερώννω σου μόνον τον ήχο)