Ο Θάνατος του Διόνυσου
Έφκηκεν νύχταν πουμέσα μου ο Διόνυσος, δρωμένος, τζι εξεχώρισεν που το κορμίν μου το τρωτό. Τον εαυτόν μου τον ελεύθερον αφού τον πρόδωσα, εγκατέλειψεν με ο Βάκχος ο γελαστός, ο όμορφος μου ο Καζαντζιάκκης που όρια έν γνωρίζει.
Ήρταν τα Όρια, τζιαι τα Πρέπει της ζωής να τον κρατήσουν σκλάβο. Μα σκλάβος δέν αντέχει να έναι ο Καζαντζιάκκης ο Βάχκος, μόνον ελεύθερος μπορεί να ζήσει.
Τζιαι έφυεν χωρίς σημείωμαν αποχαιρετισμού που το κορμίν, έπιασεν τα χωράφκια τα ξερά προς το σταυροβούνι μές το φώς της μάνας του της σεληνόφωτης.
Τζιαμέ, πρίν δκυό χρόνια που εγεννήθηκεν μές το καμίνιν του βουνού, έμπηκεν πάλε μές το χώμαν.
Τζιαι τωρά, τί θα κάμω χωρίς το Διόνυσο μου?
Ήρταν τα Όρια, τζιαι τα Πρέπει της ζωής να τον κρατήσουν σκλάβο. Μα σκλάβος δέν αντέχει να έναι ο Καζαντζιάκκης ο Βάχκος, μόνον ελεύθερος μπορεί να ζήσει.
Τζιαι έφυεν χωρίς σημείωμαν αποχαιρετισμού που το κορμίν, έπιασεν τα χωράφκια τα ξερά προς το σταυροβούνι μές το φώς της μάνας του της σεληνόφωτης.
Τζιαμέ, πρίν δκυό χρόνια που εγεννήθηκεν μές το καμίνιν του βουνού, έμπηκεν πάλε μές το χώμαν.
Τζιαι τωρά, τί θα κάμω χωρίς το Διόνυσο μου?
Σχόλια
Ο Διόνυσσος έχει χαράν μια φοράν τον χρόνον πον η γιορτή του. Ο χρόνος έχει άλλες 360 μέρες.
Ο λογισμός σου απόλυσεν τον Καζαντζιάκκην διότι ο Διάσπορος θέλει équilibre για ν΄αθθίσει. Τζιαι équilibre με τύρανον μες την παρέαν δεν γίνεται. Θωρείς τον Καζαντζιάκκην πως σε τυρανιεί τωρά. Θα σε ετυράνιεν κάθη μέρα αν έκαμνεν το δικόν του με δίχα να σε σκευτεί. Άσε που δεν πιστεύκω ότι έφυεν. Απλά αγγρίστην. Πον να του περάσει, να του πεις να θκιαλέει πράματα που γίνουνται να θέλει τζιαι πάλε εν να γινείτε φίλοι.
Τωρά μπορεί να μαραζώννεις, αλλά του χρόνου πον να ξανάρτεις στο Σταυροβούνιν εν να σιαίρεσαι τούτην την απόφασην.
αλλά αιθέρας
δεν είσαι εκείνος
αλλά εσύ
δεν προσχώρησες στα πρέπει
αλλά στην άρνηση ζωής
το "πρέπει" είναι για Ζορμπάδες
και είναι μεγάλη κουβέντα, πράγματι
αλλά φαίνεται δεν την έμαθες ακόμα
(Περνάς καλά στο νησί μας; )
Rain Tears
Μπορεί να με συχχίζει η διπλή μου φύση, μα εν διπλή που φύσην της. Τζιαι πάλε βρέθουμε να καταπιέσω τη μισήν. Εν καλό? Σίουρα, όι. Μα πρέπει να περάσει.
Ανώνυμη/ε
Φοβούμαι τουντην άρνηση, μα στο τέλος ίσως απλά "δέν το έχω", και του εαυτού ο Έρωτας σταμάτησε στα Τ..
ΔemΩΝ
Δέ γίνεται φίλε χωρίς το Διόνυσο. Ξέρω το. Πενθώ το.
Στο νησί, δέν περνώ καλά.