Αμφιβολίες του Συνθέτη.
Παίζεται να μου κάτσει μιά δουλειά πολλά μεγάλη. Είμαι φιναλίστ (γι αυτό παίζεται κόμα, έννεν 100%) να γράψω μουσική για μιάν Όπεραν. Αντιλαμβάννεται ο αναγνώστης ότι μιλούμεν για πολλή δουλειάν ελπίζω. 1-2 ώρες μουσικήν. Άριες, χορωδιακά, κλπ κλπ που να δημιουργούν ατμόσφαιρα δράματος τζιαι να βοηθούν την ιστορία της Όπερας να τζιυλά ομαλά. Πρέπει να πλάσω χαραχτήρες μουσικούς για κάθε ήρωα. Τζι άλλα πολλά. Εν σάν να γράφεις το dissertation σου σε θέμαν πόσο research χρειάζεται τζιαι πόσες ώρες εργασίας. (1 χρόνο, 4 ώρες κάθη μέρα τουλάχιστο για να γινεί.)
Τζιαι έτο το δίλημμαν τωρά.. Η υπόθεση της Όπερας, το λιπρέττο που λαλούμε, εν βασισμένη πάς σ' ένα βιβλίο του Μαρκησίου Ντε Σάντ του περιβόητου συγγραφέα της σκοτεινής πλευράς του αθρώπου. -εννοείται πως η ψυσιή του Διάστροφου εμπνέεται που έτσι πράματα. Εν βιβλίο για μιά κοπέλλα που ψάχνεται σεξουαλικά μέσα που ακραίες συναναστροφές τζιαι διαστροφές. Το λοιπόν, το λιπρέττο εν γεμάτο γαμήσια, ξημαρόλογια, αστεία, σκοτεινά.
Μα πού εν το δίλημμα?
Έ, εν απλό. Θέλω να βάλω δημόσια το όνομα μου κάτω που έτσι τίτλους τζιαι δουλειάν?
Θέλω. Ή μάλλον, είμαι τζιαι τούτος, τζιαι στ' αρτζίθκια μου. Είμαι τζι άλλα, πολλά, απαλά.
Έ, πούντο δίλημμα?
Η περσόνα του δασκάλου έν ταιρκάζει με την περσόνα του συνθέτη που είμαι τζιαι τα θέματα που με γαργαλούν.
Άρα, έρκεται σε πρώτη φορά στη ζωή μου αντιμέτωπη η πλευρά του δημόσιου προσώπου (δάσκαλος με υπόληψην) με τον συνθέτην που εν γεμάτος χιούμορ τζιαι δέ φοάται να γράψει μουσικές που εννα έναι σίουρα πάρα πολλά controversial and subversive. Έν διάς πάτσους στον πουριτανισμό μιάς κοινωνίας χωρίς αντίχτυπο.
Ακόμα έν αποφάσισα τί θέλω να κάμω. Μα αν μου πουν το go ahead, έν θα σκεφτώ, απλά θα αντιδράσω με το ένστιχτο μου που ποττέ μου έν με προδώννει.
Τζιαι έτο το δίλημμαν τωρά.. Η υπόθεση της Όπερας, το λιπρέττο που λαλούμε, εν βασισμένη πάς σ' ένα βιβλίο του Μαρκησίου Ντε Σάντ του περιβόητου συγγραφέα της σκοτεινής πλευράς του αθρώπου. -εννοείται πως η ψυσιή του Διάστροφου εμπνέεται που έτσι πράματα. Εν βιβλίο για μιά κοπέλλα που ψάχνεται σεξουαλικά μέσα που ακραίες συναναστροφές τζιαι διαστροφές. Το λοιπόν, το λιπρέττο εν γεμάτο γαμήσια, ξημαρόλογια, αστεία, σκοτεινά.
Μα πού εν το δίλημμα?
Έ, εν απλό. Θέλω να βάλω δημόσια το όνομα μου κάτω που έτσι τίτλους τζιαι δουλειάν?
Θέλω. Ή μάλλον, είμαι τζιαι τούτος, τζιαι στ' αρτζίθκια μου. Είμαι τζι άλλα, πολλά, απαλά.
Έ, πούντο δίλημμα?
Η περσόνα του δασκάλου έν ταιρκάζει με την περσόνα του συνθέτη που είμαι τζιαι τα θέματα που με γαργαλούν.
Άρα, έρκεται σε πρώτη φορά στη ζωή μου αντιμέτωπη η πλευρά του δημόσιου προσώπου (δάσκαλος με υπόληψην) με τον συνθέτην που εν γεμάτος χιούμορ τζιαι δέ φοάται να γράψει μουσικές που εννα έναι σίουρα πάρα πολλά controversial and subversive. Έν διάς πάτσους στον πουριτανισμό μιάς κοινωνίας χωρίς αντίχτυπο.
Ακόμα έν αποφάσισα τί θέλω να κάμω. Μα αν μου πουν το go ahead, έν θα σκεφτώ, απλά θα αντιδράσω με το ένστιχτο μου που ποττέ μου έν με προδώννει.
Σχόλια
thkio kladoi en sygkrouounte o enas me ton allon
extos je an en kati polla spoudaio je ginis diasimos
goafton mallon oi mathites sou en tha mathoun potte oti ekames je sintetis
an mathoun simeni axize na genis
βάση τούτου εγώ εννά 'θελα να κάμεις την όπερα.
διάσπορος διάστροφος εσύ, σκοτεινή η όπερα εννα θελα να δω ίντα αποτέλεσμαν εννα φκει.
Εσκέφτηκα το τζι έτσι. Να σου πώ όμως παράδειγμα. Πές θέλει μιά οικογένεια να τους διδάξω πιάνον την κόρην τους. Ακούσαν πως είμαι καλός δάσκαλος. Πρίν με πιάσουν τηλέφωνο, θα με κάμουν google. Τζιαι έσιει καμιάν 100στη σελίδες που κονσέρτα μου κλπ κλπ, reviews για τη μουσική μου.. Εννα το δούν τζιαι τούτο μέσα. Τί θα πούν?
BEclash
Η εικόνα που έχω στη δουλειά μου εν σχεδόν η ίδια , ξέρουν οι πελάτες πως χάννει η παττιχούδα μου νάκκο. Αλλά τούτον εν λλίον ακραίο για τα γούστα της κοινωνίας. Έν μου εξανάτυχεν το δίλημμαν, αλλά η επιλογή ενναν απλή: Δέν μπορώ παρά να είμαι ο εαυτός μου, αλλιώς ούλλη η δουλειά που έκαμα να είμαι ο ίδιος μέσα τζι έξω πάει του κώλου.
Εμμμμ, να σου πω τι νομίζω;
Εν είναι κάτι που θα σου λερώσει έστω και στο ελάχιστον του ελάχιστον τη δουλειάν σου, μεν το κάμεις.
Εννα βρεθεί τζιαι άλλη ευκαιρία στη ζωή που θα έχεις να κάμεις με την σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου, και θα κάμεις το δικό σου.
Έτσι η σκοτεινή πλευρά, μπορεί να είναι συνδεδεμένη με την σεξουαλικότητα όπως και με άλλα ένστικτά μας αλλά εννεν το σεξ η ουσία. Αν η Όπερα υπερτονίζει το σεξ ( έτσι καταλαβα από τα γραφόμενά σου ) τότε... μπορεί να είναι μια φούσκα, κάτι πολύ επιφανειακό που όντως δεν αξίζει εσύ να δουλέψεις και να βγάλεις τους δαίμονες και τη ψυχή σου γι αυτό.
Και φυσικά είναι και το πόσο πληρώνουν γι αυτή τη δουλειά. Αν θα βγάλεις τα λεφτά που θα χάσεις από 10 μαθητές που δεν θα σε προτιμήσουν, το ζυγήζεις.
1. Εννα ξέρεις αυτόματα αν θέλεις ή αν δε θέλεις να το κάμεις. Το δίλημμα εννα σου λυθεί μόνο του
2. Εννα σπάσω την υπόσχεση που έδωκα στον εαυτό μου, τζιαι εννα έρτω Αμερική να δω την όπερα. Ντε Σαντ; Σίριουσλι; Κολυμπώντας που εννα έρτω! :)
Θέλω να με θυμούνται Συνθέτην όσοι ακολουθήσουν.
Κάμνει το θέμα δύσκολο. Ο δάσκαλος πιερώννει τους λοαρκασμούς κάθε μήναν όμως.
Μενέλαε
Ήβρες το. Το δίλημμα εν πιό μεγάλο. Άρκεψα να καταλάβω πως μές την τέχνη μου θέλω να μιλώ για θκυό πράματα: Την φωτεινή, τζιαι τη σκοτεινή πλευρά του αθρώπου. Για τη φωτεινή είπα πολλά ώς τωρά. Για τη σκοτεινή, λλία. Τραβά με η φύση του αθρώπου, έσιει μιάν ομορκιάν απίστευτη άμαν την αποδεχτείς. Το δίλημμαν θέλει τζι άλλη σκέψη.
Αππωμένη
Να κοπιάσεις, άν την πιάσω τη δουλειά.
Acera
Είδες τί σου είναι τα φτούθκια? Κάτι έξερεν το ένστιχτο μου τζιαι εφόρησεν τα, σε μιάν εφτομάδαν ήρτεν τούτη η ευκαιρία να με προβληματίσει. Ζυάζω τα που πρίν, για να ταϊσω το ένστιχτο με λογική να μέν πάρει απόφαση λαθθασμένη.
Κώλον έχω. Το πραγματικό δίλημμαν έναι αν έχω κώλον να μπώ βαθκειά μές την ψυσιήν του Μαρκησίου για να τον καταλάβω, να μπορέσω να γράψω με ειλικρίνεια το έργο. Τζιαι αναρωθκιούμαι αν ο κόσμος του εν κυκεώνας δίχα έξοδον. Άμαν γράφει μουσικήν το πλάσμαν χάννεται μές τους κόσμους. Τζιαι το θέμαν έναι, φκέννεις έξω όπως έμπηκες?
Ριάλλια γιόκ. Το budget εννα πληρώσει τους ηθοποιούς/μουσικούς/σκηνοθέτην/θέατρον με κόστος πάς τα $40,000. Ο συνθέτης πιάννει πάντα τον πούλλον, τζιαι τούτη εν η πραγματικότητα της τέχνης του συνθέτη τη σήμερον ημέρα. Έν περιμένω τίποτε που θέμα λεφτών.
Τα άλλα θέματα που έθιξες εννα τα προσέξω. Ούτε εγώ θέλω να νεκατωθώ σε κάτι που θα εμπορούσεν να ήταν καλό αν ήταν πιό σοβαρό. Αννεν απλά χιουμοριστικό τζιαι ξημαρισμένο έν θα με τραβήσει. Εθκιέβασα αποσπάσματα τζιαι παίζεται η κουβέντα.
Αλλά πώς να αρνηθώ έτσι ευκαιρία. Η όπερα εν το όνειρο κάθε συνθέτη. The ultimate.
κι επίσης, τις πιθανότητες να σου δοθεί η ευκαιρία στο μέλλον για μιαν άλλην όπεραν που εν θα σου στοιχίσει τόσα πολλά