Προσευχή της μουσικής.
Γεννώ μιάν μουσικήν που έν έσιει πολλούς φραγμούς, ούτε τζιαι φόρμαν κανονικήν. Φκέννει μου δυσκολονόητη τούτη η μουσική, ιδιότροπη, ουράνια πλωμένη, τζι έγραψα εκατό σεττάρ μαζίν να υφαίνουν το χαλίν τους το πολύχρωμον, τζι έσιει το χαλίν μιάν λογικήν που μόνον εγώ καταλάβω. Εν εκατό μελωδίες ταυτόχρονες, εκατόν τραούθκια λεσμένα παρέα. Τί να προλάβει να ακολουθήσει το φτίν? Θέλει συγκέντρωσην μεγάλην.
Μα εν πολλά, πολλά δύσκολο να σταματήσει ο συνθέτης το μυαλόν του που κάθε νότα να ρωτά "εν να καταφέρω να καταλάβουν τούντη φράση"? Εμάθαμεν γαμώτο με το σκιάχτρον του καταναλωτή ναν πουπάνω μας συνέχεια, να βάλλουμεν νερόν ι στο κρασίν μας για να γινούμεν κατανοητοί. Καταλάβω το γιατί. Εν της φύσης, θέλουμεν να γίνουνται αποδεχτά τα έργα μας που άλλους γιατί έτσι παίρνουν αξία, ντζιήζουν κάποιον άλλον τζιαι έτσι νώθουμεν πως έχουμεν "κάτι τις" να δώκουμεν του κόσμου να διασκεδάσει ή να εφραθθεί. Τζιαι τί να κάμω? Να κόψω τες μελωδίες που εκατό σε μιάν για να με καταλάβουν? Έννεν κρίμαν?
Έ, όι. Έν θέλω να σας χαλαρώσω, ώ φανταστικοί καταναλωτές της μουσικής. Ούτε να σας κάμω να σκέφτεστε βαθκειά με τη μουσική μμου. Ούτε εν "για τους λλίους". Φκέννει σιονωτή, δυσκολονόητη, τζι έτσι έναι. Έναι ότι Έναι. Εν έρωτας. Θέλει απλά νάκκο συγκέντρωσην, να ακολουθήσει το φτίν τες εκατό μελωδίες μαζίν. Εκατό συνομιλίες. Εκατό έρωτες μαζίν.
Θέλω σας να αφήκετε τον εαυτό σσας να χαθεί στην έκστασην, τζιαι ναν τ' όχημαν η μουσική. Μα η φυσική έκσταση πολλά δύσκολα κερδίζεται. Θέλει την τέγνην του "παρακολουθώ εκατό πράματα με την ίδια προσοχή" κερδισμένην ήδη. Όι. Έν θέλω να σας αρέσει. Έννεν αρεστή, εν άσχημη η μουσική μου. Άσχημη σάν τη φάτσαν που θωρείτε στον καθρέφτην, αθρώπινη. Θέλω μόνον να σας πάρει σε κόσμους άγνωστους τζιαι μακρινούς.
Μα εν πολλά, πολλά δύσκολο να σταματήσει ο συνθέτης το μυαλόν του που κάθε νότα να ρωτά "εν να καταφέρω να καταλάβουν τούντη φράση"? Εμάθαμεν γαμώτο με το σκιάχτρον του καταναλωτή ναν πουπάνω μας συνέχεια, να βάλλουμεν νερόν ι στο κρασίν μας για να γινούμεν κατανοητοί. Καταλάβω το γιατί. Εν της φύσης, θέλουμεν να γίνουνται αποδεχτά τα έργα μας που άλλους γιατί έτσι παίρνουν αξία, ντζιήζουν κάποιον άλλον τζιαι έτσι νώθουμεν πως έχουμεν "κάτι τις" να δώκουμεν του κόσμου να διασκεδάσει ή να εφραθθεί. Τζιαι τί να κάμω? Να κόψω τες μελωδίες που εκατό σε μιάν για να με καταλάβουν? Έννεν κρίμαν?
Έ, όι. Έν θέλω να σας χαλαρώσω, ώ φανταστικοί καταναλωτές της μουσικής. Ούτε να σας κάμω να σκέφτεστε βαθκειά με τη μουσική μμου. Ούτε εν "για τους λλίους". Φκέννει σιονωτή, δυσκολονόητη, τζι έτσι έναι. Έναι ότι Έναι. Εν έρωτας. Θέλει απλά νάκκο συγκέντρωσην, να ακολουθήσει το φτίν τες εκατό μελωδίες μαζίν. Εκατό συνομιλίες. Εκατό έρωτες μαζίν.
Θέλω σας να αφήκετε τον εαυτό σσας να χαθεί στην έκστασην, τζιαι ναν τ' όχημαν η μουσική. Μα η φυσική έκσταση πολλά δύσκολα κερδίζεται. Θέλει την τέγνην του "παρακολουθώ εκατό πράματα με την ίδια προσοχή" κερδισμένην ήδη. Όι. Έν θέλω να σας αρέσει. Έννεν αρεστή, εν άσχημη η μουσική μου. Άσχημη σάν τη φάτσαν που θωρείτε στον καθρέφτην, αθρώπινη. Θέλω μόνον να σας πάρει σε κόσμους άγνωστους τζιαι μακρινούς.
Σχόλια
Ειδα αρκετά φιλμάκια που το food inc. Πάρα πολλά ενδιαφέροντα και κατατοπιστικά. Ευχαριστώ
Έγραψα το μισόν τούντη βδομάδα, τζι έρκεται σύντομα το άλλο μισόν.
Ιων
Ακούεται απλή η επιλογή του "έν πιάννω παραγγελίες" μα αν είσαι νεκατωμένος σαν συνθέτης μές σε πολύπλοκες μουσικές έννεν απλή η επιλογή. Θωρείς τον ήχον που πολλά διαφορετική γωνίαν. Το "όμορφον", το "άσχημον" πολλά διαφορετικά. Τζιαι στο μυαλό μας πάντα έναι να κάμουμε compromise για να καταλαβουν άλλοι τί θέλουμε να πούμε. Εν τόσο διαφορετικός ο τρόπος που γράφουμε που τες μουσικές που εν αποδεχτές στο φτίν του πλασμάτου.
Είδες λλίο που το food inc ά? Γιάξ, σωστά? Πάντως έν εξανάφαα κυπριακό κρέας. Ούτε κανονικόν αμερικάνικον. Ειδικά κοτόπουλλο..
ξέρω οτι θα μου αρεσει!!!
Θα μου αρέσει για ένα ακομα λόγο:
Εσύ επειδή είσαι μουσικός ίσως για να φτάσεις στην έκσταση πρεπει να την ΑΚΟΥΣ τη μουσική.
Εγώ τη Νιώθω! και κομμάτια τετοια που ειναι βγαλμένα από ... κάπου...
τα νιώθω.
πιανω τη λεξη Δυσνόητη
Δεν χρειάζεται ο νους να καταλαβει
το Σώμα ξέρει!!!!
καλη έμπνευση!
Εν αλήθκεια, την έκσταση μου βρίσκω την με το να ΑΚΟΥΩ.
Εσύ ΝΙΩΘΕΙΣ. -οχήματα έναι, στη βάση τους τα ίδια.
Τζι έτσι έναι η μουσική της έκστασης, Δυσνόητη στο μυαλό, γυρεύκει το μυαλό να την καταχτήσει τζιαι δέν τα καταφέρνει. Άμα φκεί που τη μέση το μυαλό συμμερίζεσαι την έκσταση τζιαι μεταφράζεις την σε δικό σου όχημα.
θα αρέσει ακόμα σε κάποιους που θα την νιώσουν και θα πουν:
μου αρέσει αλλά δεν ξέρω γιατί....