Καταραμένο μοχίτο της φράουλας
"Πιέ μοχίτο να δείς."
Τί τα έθελα τα αππωμένα τα μοχίτο πόψε? Ντάξει του λεμονιού κάπως επίννετουν αν και εμπένναν μές τα δόγκια μου τα φύλλα του δκυόσμη τζιαι μές το μάτιν μου το καλαμάκι (αυτομάτως ππέφτει το coolness factor -το οποίον φυσικά είναι αχρείαστον άμα είσαι παντρεμένος). Εϊβα. Μα τί ωραίον τόπον επήα με μουσικές (κάποιος φίλος) που δέν ακούω συνήθως -"άτε ρέ πελλέ άννοιξε, κάμε τζιαι κάτι αυθόρμητον ήρτεν η ώρα" λαλώ του εαυτού μου, τζι έφκηκα να χορέψουμεν με την Αγάπη. Εππήδησα τζιαι λλίον πάς σε τραπέζιν. Εσούστηκα με βαρετόν τζιαι αστείον τρόπον για μερικά λεπτά εκστατικά. Ώωωωωππ. Μα έχω κορμίν? Έν είμαι τελικά εγκέφαλος κινητός με μαλλιά γυρώ γυρώ τζιαι κάτι μέλη κρεάτινα κοκκαλοστερεωμένα να κρέμμουνται άχρηστα πουκάτω του? Έχω κορμίν, τζιαι θέλει να του ακούσω. Θέλει να του ακούσω.
"Ζήσε καλέ μου" λαλεί το Αδρωπούιν Του Νού που εξύπνησεν τζι εποκνιάστηκεν μετά που πολυβδόμαδον ύπνον. "Τζιαι να είσαι αυθόρμητος την ώραν που μεγαλώννει η Στιγμή τζιαι σάν το κύμμαν πνίει τα πράματα που φοάσαι τζιαι που σε σταματούν. Μόνον τότε είσαι ο Εαυτός λεβέντη μου."
Άχ. Τζιήνον το τέταρτο μοχίτον της φράουλας το παχύρευστον με το ρούμιν εσκότωσεν με. Πικρόγλυκο τζιαι δυνάμενο ούλλο σκοτωστικές ουσίες για το πάγκρεας μου. Εττίλαρεν μου τον εγκέφαλον. Είμαι τόσο χαλαρός τωρά.
...Μα τί τα έθελα τα δέκα dunhill τα μπλέ τα απανωτά που ερούφησα, άθρωπος μή καπνιστής? Γιατί τα ερούφησα τζι εκάτσαν μου στο στομάσιην? Γιατί ΕΤΣΙ. Έτσι θέλω πόψε. Πόψε κάμνουμεν αταξίες τζαι να πεθάνει ο χάρος.
Σχόλια
Ωραία η ζάλη του ποτού...
"Σκοτωστικές ουσίες" :))
Για κάποιες ώρες όμως επέρασες ωραία τζιαι τούτον έσιει σημασία!
Καλησπέρα.
Ούλλη μέρα πονοκέφαλος.. Καταραμένο αεροξόλ.
Να σιενωστούν τα βουϊσκια να τα κρούσωμεν
ρούθλες
Τες τελευταίες μέρες πρίν το τέλος διακοπών εν καλά να κάμνεις καμιά δύο καταχρήσεις, είχα πεθυμίσει τα ποτά τζιαι τα τσιγάρα, άς πάει το παλιάμπελο. Η πελλές δίαιτες αρχίζουν που εβδομάδας. Αν δέν τον πιάννεις εξ απροόπτου κάποτε τον εγκέφαλο εννα παλαβώσει. Άτε, πρωταρά, ποτάκια, κραιπάλες, θάλασσα τζιαι ήλιος. Φιλιά.
Lexi_penita
Το λοιπόν έσιεις δίκιο, εξίασα οτι τα γλυτζιά εν ύπουλα. Έπαθα την σάν τον πρωτάρη. Η γεναίκα μου φταίει που αππώθηκεν να μου τα ποτίζει για να με κάμει να χαλαρώσω ιμίσχ. Σήμερα ήταν χάος ο εγκέφαλος. Αλλά κάποτε χρειάζεται να το κάμεις.
πράσινη νεράϊδα
Ενόμισα οτι έκαμα αρκετές βραδυές παρέα με το χημείο του κράτους τζιαι οτι εβαρέθηκα, αλλά τελικά το κορμί θυμάται τες, ζητά τες ακόμα, θέλει να φκεί εχτός εαυτού.
Εμπνέει με η κύπρος να είμαι άταχτος. Γιατί άραγες?
κι αγνάντευε
Νιώθω οτι σου αρέσκουν τα μοχίτο τζιαι δέν το μολογάς..:-))