Μισεύω, και τα μάτια μου..

Αποσπάσματα  ατέλειωτα και σημειώσεις μεσοσυνειδητές  γραμμένες με στόμφο  (απο το ημερολόγιο πτήσης):



..το  κρεμεζί           κρυφό      
της  δύσης άγγιξες 
και στην 
υγρή 
της νύχτας και μαβιά σχισμή  φτεροπατάς.
Δειλιάζεις             βάτη τ' ουρανού   μου 
και στου ηφαιστίου τους βράχους 
χλωμό 
το μάγουλο σου ακουμπάς.
Βούλιαξες στο σύννεφο 
Τί περιμένεις έρμε;
Μήπως  το θάνατο [σου]   αρνήθηκες        [ώ βράχε μου το πέπλο σου εσχίσθηκε!!]  
μήπως [γυμνός και λυτρωμένος  του  μώβ που έσχισες  το πέπλο]  τη γέννηση αρνήθηκες
Μήπως           
εκεί 
στον πρόποδα της Κάθαρσης 
άφησες  [το έβδομο το πέπλο σου]  να πέσει
και φοβήθηκες
τον Άδη ποταμό να τον  διαβείς;

στην κατακόκκινη ρωγμή  αυτή της σκοτάδης 
την
κοίμιση  της  ήλιου θα ξεδιπλώσεις αργά σάν 
σάβανο κι οι
κάτασπρες  φτερούγες σου 
(τ' ακροδάχτυλα του Κήπου του Μυαλού)
που θα  βουτήξεις   στα κρυφά της  ήλιου κάλλη 
να τ' αγγίξεις  στης δύσης τα μεσάσκελα, ακούς;
εκεί θα καψαλιστείς  εκεί που την εχάϊδεψες  καλέ μου!   Ζήσε!!


...και τα μαλλιά λυθήκανε (θα τα 'λεγες μαντήλια μα δέν ήταν)   παντιέρες  κατακόκκινες, πέπλα τα  πέπλα της "νυχτός"   τα   μενεξιά   (λησμόνιας μενεξιά, μιζέριας μενεξιά, του τάφου της υγρής  σιωπής βιολέττες δύσης)

στην Κοίμιση   του ηλίου εβάφτισες σου το   κορμίν
στο 
μπλέ το άσπλαχνο της  ξενητιάς.
            


ΕΠΙΛΟΓΟΣ  Α':
     ... τα σφαλιχτά πικράλμυρα σου βλέφαρα τη
χρωματίζουν  κόκκινη  τη κοίμηση του  ήλιου σου την
ώρα που ονειρεύεσαι στο 'λιόγερμα.


ΕΠΙΛΟΓΟΣ  Β':


(φτάνεις νυσταγμένος, δύσκαμπτος.  άδειος.  
της σωψυχής  στεναγμός τελευταίος στο ξεφύσημα του κινητήρα -και 
φτάνεις ναι φτάνεις
μουδιασμένος 
γερασμένος 
χωρίς να μιλάς 
τόσες ώρες να ονειρεύεσαι
πικράθηκε το στόμα σου με τη γεύση ΤΟΥΣ
ζείς τις πρόσφαγεςαπώλειες   πληγές  αδάκρυα τα άκλαφτα    δάκρυα ο δρόσος στο φινιστρίνι   εκεί στα
ουράνια που είχες ανεβεί           και  το
ξένο σούρουπο το (ντρέπεσαι να το πείς!  σου είναι πιό γνώριμο εδώ το σούρουπο, ντρέπεσαι!)  κρέμμεται στου ορίζοντα τες πλάτες.






Σχόλια

Ο χρήστης Demis G είπε…
Σε φαντάζομαι να κάθεσαι στην καρέκλα του αεροπλάνου και να τα γράφεις..

Δεν εσκέφτηκες να σηκωθείς σε κάποια φάση να πιάσεις το μικρόφωνο της αεροσυνοδού και να αρχίσεις να τα διαβάζεις στους υπόλοιπους συνεπιβάτες σου? :)
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Δημήτρη


Το σκέφτηκα να σηκωστώ και να αρχίσω να απαγγέλλω δυνατά αλλά θα ενομίζαν είμαι τρομοκράτης τζιαι θκιεβάζω το κοράνι πρίν τους ανατινάξω ;-)
Ο χρήστης Λεμέσια είπε…
Καλώς ήρθες...
και πάλι...
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Λεμέσια σε χαιρετώ στο μεσοΕίμαιΔώ.
Ο χρήστης ruth_less είπε…
Δεν σε αποχαιρέτησα - με κανένα τρόπο - και λυπάμαι γι΄αυτό. Έλειπα την τελευταία βδομάδα χωρίς "μέσα" επικοινωνίας.

Καλώς όρισες... με τις εμπειρίες να σε συντροφεύουν και να σε κάνουν σοφότερο. Φιλιά.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
ruth_less μου αυτά έχουν οι διακοπές. Ελπίζω να κολύμπησες στα κρύα μπλέ νερά του πρωταρά τζιαι να βρήκες καλές ταβέρνες για ψάρι που δέν σου εκόψαν τη κκελλέν.


Πάλι εδώ στη ΧΤΕρνία, να τα λέμε με εφτά ώρες διαφορά.
Ο χρήστης Ρωξάνη είπε…
Μ' άρεσε που γίναν θηλυκά σε κάποιους στίχους σου, το σκοτάδι κι ο ήλιος! Μ' άρεσε πολύ κι ο που τη γέννηση αρνήθηκε!

Να είσαι καλά Διάσπορε

(παράξενο...μας λείπεις από την Κύπρο)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Τρώγοντας το Ντούριαν