Η μακροημέρα στα χωράφκια τζιαι οι τελευταίες ανταλλαγές με φίλους.

Εχάλασεν το καταραμένο Blogger τζιαι όι μόνον έν με άφηννεν να δώ κανέναν google blog,  εστέρησεν μου την ανάρτηση που θα έκαμνα για την επεισοδιακή μου μέρα.   Άρα αντί μεγάλης ανάρτησης με ξέχυλα αισθήματα και περιγραφές, θα τα γράψω μυστήρια/συνοπτικά τα συμβάντα.

...την αυγή επήα στο Χωριό  με τον παπά μου.  Ώς τες 11 εγυρίζαμεν μές το λάλλαρον. Εξαναείπεν μου τα κατατόπια/τοποθεσίες/σπίτια συγγενών/χωράφκια φίλων/παρατσούκλια/σινεμά/γήπεδο/σύλλογος/καφενές δεξιούς αριστερούς/ελιές κλπ κλπ,  για να τα απομνημονεύσω.   Σχεδόν.  Σχεδόν.    Άρχισεν το Χωριό να ζεί επιτέλους μές το νούν μου.  Εγώ θα το ασπρογιάσω όμως, θα σάσω τα πλιθθάρκα, θα ξαναφυτέψω αμπέλια τζιαι ρέντες.  Θα ξιστουππώσω τους λάκκους, θα φέρω ουρανοκατέβατους χωρκανούς.  Όπως κάμνει ο γεροποιητής θα κάμνω τζι εγώ.  Είμαι έτοιμος, οι εικόνες εφυτευτήκαν μές τον Κήπον του Νού μου.

....επήαμεν στο χωράφιν του πρόπαππου.  Εμείναν μόνο χαλάσματα.  Έδειξεν μου το κρησφύγετον των κοπελλιών.  Επατήσαμεν τα κάτσαρα.  'Εκλέψαμεν'  (χά!  άκου έκφρασην!) κομμάτι που την υδρορόην την πέτρενην που είσιεν κάμει ο παππούς με τον παπάν μου κλπ το 1956 πρίν να φοηθούν τους τούρκους του διπλανού χωρκού τζιαι να φύουν που το κτήμα.

...επήαμεν για καφέ στο χωρκό να δούμε το σπίτι  (μεινίσκει ένας παλιός φίλος του, κατα σύμπτωση_)    Δυστυχώς, ο γιός του αθρώπου εν αχαμάκκης γάρος χτηνό, φασίστας, άεργος, κουμαρζιής χασικλής  (πόσες ταπέλλες του εκόλλησα μιά στράτα!!!  τί λέγαμε σήμμερα  Γ.??)    τζιαι επροκάλεσεν μας σε μή εποικοδομητική ενδοκοινοτική συζήτηση  (I'm being PC now)  η οποία εκατέληξεν στο να το ρωτήσω "έν αντρέπεσε που τα λαλείς τούτα σάν στέκεσε πάς τη βεράντα του σπιθκιού μου ρέ?" -στο οποίο σημείο έωκεν του η μάνα του πάτσον τζιαι είπεν του να φκάλει φάουσαν να μέν λαλεί  πελλάρες τζιαι αηδίες.  (ταϊζουν τον τούντον λεβέντην στα 40 του τζιαι έσπασεν τους)

....εφύαμεν, πίσω στες ελεύθερες περιοχές καμπόσον πικραμμένοι.  "Έσιει τζιαι ποτούτους".

....το μεσημέρι εφάαμεν (εγώ, η Αγάπη, τα μωρά)  σε  φίλους παλιούς που εκπέμπαν καλοσύνην τζιαι που εμαϊρέψαν πάμιες γιαχνί.   

...στες τρείς η ώρα επήα για καφέ στην παραλία με αγαπητόν πρόσωπο.  Εμιλήσαμεν πολλά  έντονα  (τί σου είναι ο περιορισμένος χρόνος!!)   τζιαι εμοιραστήκαμεν όσα εγίνετουν.  Ρέ πελλέ, αγαπώ σε...

...είχα τζιαι σύντομον υπέροχον τηλεφώνημα ούλλον  ζεστασιά, διαμάντια, γέλιο γάργαρο,  αποχαιρετισμούς.

...στες 6 η ώρα με άλλον φίλον καρδιακόν, εφουρνίσαμεν κουβέντες στους φούρνους του μυαλού παρέα τζιαι ετρυγήσαμεν τα ψωμιά τα κοινά.  Ζεστά ζεστά.

...βούρ στο σπίτι για φαϊ με τους γονιούς μου.  Έφερεν για να με τιμήσει ο παπάς διάσπορος ένα βλάχο ανάμιση κιλό να τον φάμεν.  Βλάχο, θα σε πεθυμίσω όταν μασουλώ τους σολωμούς τζιαι τα ασπρόψαρα της ΧΤΕρνίας που μεθαύριον..

...ήπια  πολλούς καφέδες τζιαι τσιγάρους όπως το γάρο σήμερα.  Γιατί?   Έτσι μου εκατέβηκεν.