Ανακωχή



Δύο όψεις.

Ο  ορειβάτης.   Καβάλλα στο βράχο.  Έτοιμος με τη σκαπάνη.

Έκατσα στο στούτιο τρείς νύχτες, τζι άφηκα να μιλήσει Τζιείνη που με κρατά.
Εγώ εσσιώπησα, άκουα της , τζι αυτόματα επερίγραφα με σφυρκές τα λόγια της.  Σιγά σιγά εζωντάνεψεν το μάρμαρο, εσκάλιζα το ώς τζιαμέ που μου είπεν  "κανεί, εφκέρωσα", τζι άφηκα το σμιλάρι.

Σχόλια

Ο χρήστης Παύλος είπε…
Ποιόν ορειβάτη ρε; Εγώ θωρώ ένα ζευκάρι σφιχταγκαλιασμένο, ή κάποιον που παιθανίσκει μες στα σιέρκα άλλου.
Όπως τζιαι νάναι, εν πολλά όμορφον!
1/13/2011 12:26 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Παύλο

Ε, εν τον Ορειβάτην που είδες καλό. Μεταφράζεται όπως θέλει ο νούς να μεταφραστεί, με τες δικές σου εικόνες. Γι αυτόν εν Ορειβάτης..
1/13/2011 12:31 π.μ.
Ο χρήστης EA είπε…
Inside out!
1/13/2011 3:52 μ.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
Εν θέλω να καθορίσω τι βλέπω.
Αρέσκει μου!

Εν αρκετόν τούτον.

Αρκέσκει μου πολλά το υλικόν. Εν καθαρό! Άσπρο!

Λαλείς να σημαίνει νέα αρχή;
1/13/2011 4:35 μ.μ.
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Ενοιωθα το, εθκιάβαζα το, αλλά τωρά είδα το πόσον εμεγάλωσες που το καλοτζιαίριν τζιαι δα.
1/14/2011 1:39 μ.μ.
Ο χρήστης ιων είπε…
Μιτσοκαμμά, τζιαι χαμογελά ηρεμα.
1/14/2011 4:08 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
EA

Αρέσκει μου που είδες το inside out.




Neraida

Ακόμα πιό καλά να μέν δείς τζιαι μόνο να νιώσεις.
Εν μάρμαρο δίχα ψεγάδια, ολόασπρο, ήταν πεταξούμενο τζι είπεν μου "κάμε με".

Νέα. Αρχή-άναρχη.


Ακερα

Φίλε μου, στες πράξεις φαίνεται τζιαι στην Ποίηση άμα μεγαλώννουμεν, τα λόγια εν μόνο ιδέες που κολυμπούν μές το νούν.


ιων

Α εσύ είδες το σαν πρόσωπο, τζι έτσι γίνεται. Δέ το τζιαι σάν κορμί, μιτσοκαμμά πάλε.
1/15/2011 8:48 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα