Πόρτες που αννοίουν
Στη ζωή μου συμβαίνει πάντα να σπάζει κάτι όταν διαβαίννω μεγάλες Πόρτες. Έσιει χρόνια που το προσέχω το φαινόμενο. Πχ, όταν με εδέχτηκε το κολλέγιο που έθελα, την ίδια μέρα έκρουσε η μηχανή του αυτοκινήτου μου. Όταν εγεννηθήκαν τα κοπελλούθκια, την ίδια νύχτα ετρύπησεν το υπόγειο μου τζι επλυμάναμεν που τα νερά. Παλιά ενόμιζα πως εν σύμπτωση, επροσπαθούσα τουλάχιστο να πείσω τον εαυτό μου πως εν σύμπτωση -ακούεται λλίο σχιζοφρενικό να σπάζουν πράματα που μόνα τους κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σημαντικό στη ζωή μου. Μα εν πολλές οι "συμπτώσεις"
Προχτές που ετέλειωσα τον Ορειβάτη πάς την πέτρα τζι ένιωσα να αννοίει μιά πόρτα πολλά μεγάλη, επήα μετά να χαλαρώσω στον καναπέν τζι έππεσεν μου το κοππιούτερ μου το καλόν το Mac τζι εγίνηκεν λουβίθκια η οθόνη του η LCD ($750 να σαστεί...).
Σύμπτωση? Πάλε?
Έσιει η φύση τρόπους να μας ξυπνά, να μας λαλεί "έν είσαι μόνος σου ρε", τζι εν εμείς που εθελοτυφλούμεν.
Προχτές που ετέλειωσα τον Ορειβάτη πάς την πέτρα τζι ένιωσα να αννοίει μιά πόρτα πολλά μεγάλη, επήα μετά να χαλαρώσω στον καναπέν τζι έππεσεν μου το κοππιούτερ μου το καλόν το Mac τζι εγίνηκεν λουβίθκια η οθόνη του η LCD ($750 να σαστεί...).
Σύμπτωση? Πάλε?
Έσιει η φύση τρόπους να μας ξυπνά, να μας λαλεί "έν είσαι μόνος σου ρε", τζι εν εμείς που εθελοτυφλούμεν.
Σχόλια
Όλα αυτά τα έγραψα γελώντας με πειραχτικόν φροϋδικόν ύφος.
Έσιει θκυό μέρες επαναλαμβάννω του εαυτού μου "έμπειραζει ρέ, παλιομηχανή, ριάλλια έναι μόνον" επαναλαμβάννω το σάν την μάντραν ("mantra" των βουδδιστών εννοώ, όι τζιήνην των κουέλλων) πέρκιμον ακούσει τ' αδρωπούιν του νού τζιαι δέν με σαμποτάρει ξανά.
το οποίον εξέχασα μόλις εθκιάβασα τα Φροϋδικά του Acera.
Τζιαι μετά λαλείς για θλίψη, Διάσπορε.
Μα πόσους πάτσους να του δώκεις του καημένου του εαυτού σου;
Επάθθενα το τζιαι εγιώ.
Φέτος αποφάσισα ότι θέλω να είμαι καλά! Τζιαι κανεί πάτσους.
Ετζιήλησεν η χρονιά.
Εσιεν τζιαι τα καλά της τζιαι τα κακά της αλλά εν είσιεν έτσι "συμπτώσεις".
Τελικά, αλόπως έπησα με ότι αξίζει μου να ειμαι ευτυχισμένη. Τζιαι εν αυτοκτηπιούμε. Αν θέλει να μου δώκει "πάτσον" κανένας άλλος, ας κοπιάσει τζιαι.... σάζω τον χιχιχιι
Σικκιμέ είπα εν να αφήνω τη χαρά τζιαι το γέλιο να έρκετε πάνω μου τζιαι ότι θέλει ας γενεί.
Εν γίνετε αλλιώς εν συμπτώσεις ,πεισε τον εαυτό σου.
Eπήα έξω που το σπίτι τζι έσπασα καμπόσον πάγον που εκρέμμετουν που τη στέγη να φκάλω το άχι μου. μετρά?
Θα πιάσω το εσσωτερικο κομπιούτερ να το κάμω λουβίθκια. Πόψε.
Νεράϊδα
Θα του ώκω να μάθει.. Άς τ' αστεία. Είμαι ο μάστρος της αυτοτιμωρίας. Είμαι serial killer του εσωτερικού μου. Δράκουλας. Τζι όσο τα καταφέρνω να πλάθω τζιαι να μαθαίνω, τόσο πολεμώ να με πνίξω. Εν ιδιότητα που κόμα έν μου έφυε. Ακούω τες συμβουλές όμως.
σταλαματία
Χαχα, είσαι λεβέντισσα. Ίσως ήρτεν ο τζιαιρός να μάθω να το κάμνω. Μή-άνετο πράμα. Άγνωστο.
Καλά εσύ μμαθκιάζεις κόσμο. Εγώ ήνταλως μμαθκιάζω τον εαυτό μου?
Τελος παντων … μιας και με έχει πιάσει comment-ντικη λογοδιάρροια ….θα εκφράσω κάτι που θέλω από καιρό να πω …. Το πόσο μου αρέσουν τα γλυπτά σου .. πολύ ωραία δουλεία…. Μπράβο…