Πόρτες που αννοίουν

Στη ζωή μου συμβαίνει πάντα να σπάζει κάτι όταν διαβαίννω μεγάλες Πόρτες.  Έσιει χρόνια που το προσέχω το φαινόμενο.  Πχ, όταν με εδέχτηκε το κολλέγιο που έθελα, την ίδια μέρα έκρουσε η μηχανή του αυτοκινήτου μου.   Όταν εγεννηθήκαν τα κοπελλούθκια, την ίδια νύχτα ετρύπησεν το υπόγειο μου τζι επλυμάναμεν που τα νερά.  Παλιά ενόμιζα πως εν σύμπτωση, επροσπαθούσα τουλάχιστο να πείσω τον εαυτό μου πως εν σύμπτωση  -ακούεται λλίο σχιζοφρενικό να σπάζουν πράματα που μόνα τους κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σημαντικό στη ζωή μου.  Μα εν πολλές οι "συμπτώσεις"

Προχτές που ετέλειωσα τον Ορειβάτη πάς την πέτρα τζι ένιωσα να αννοίει μιά πόρτα πολλά μεγάλη, επήα μετά να χαλαρώσω στον καναπέν τζι έππεσεν μου το κοππιούτερ μου το καλόν το Mac  τζι εγίνηκεν λουβίθκια η οθόνη του η  LCD  ($750  να σαστεί...).


Σύμπτωση?  Πάλε?


Έσιει η φύση τρόπους να μας ξυπνά, να μας λαλεί  "έν είσαι μόνος σου ρε",  τζι εν εμείς που εθελοτυφλούμεν.

Σχόλια

Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Σύμπτωση ναι. Εκτός που αν υποσυνείδητα έντζιησες του τζιαι εδιάλυσες το άμπα τζιαι χαρείς. Άσε δε που είναι κλασσικός τρόπος mecanisme de défence που κάποιον υποσυνείδητον κίνδυνον. Εάν δε εσσωτερικέυσεις τούτην την ιδέαν, είναι ο πιό αποτελεσματικός τρόπος να αυτομνουσσιστείς. Άσε δε που δεν σέβεσαι τον ορειβάτην διώντας του λλιόττερην ή την ίδιαν αξίαν με μιαν σκατομηχανήν που ακόμα τζιαι γώ έχω μιαν δαμαί. Τζιαι γιατί να αυτομνουσσιστείς; φοάσαι μπας τζιαι μνουσιήσει σε κανένας άλλος τζιαι θέλεις να το προλάβεις για να ελέγχεις το processus;

Όλα αυτά τα έγραψα γελώντας με πειραχτικόν φροϋδικόν ύφος.
1/16/2011 11:27 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Αέρφιν, γελώντας, γελώντας με τα φροϋδικά μα εν αλήθκεια. Σύμπτωση έν έναι, φοούμαι πως εν εγώ που τα προκαλώ ακριβώς άμπα τζιαι χαρώ, να μου τα κόψω που μόνος μου πρίν προλάβει ο όγρακος να μου τα κόψει. Τί σου είναι το υποσυνείδητον..

Έσιει θκυό μέρες επαναλαμβάννω του εαυτού μου "έμπειραζει ρέ, παλιομηχανή, ριάλλια έναι μόνον" επαναλαμβάννω το σάν την μάντραν ("mantra" των βουδδιστών εννοώ, όι τζιήνην των κουέλλων) πέρκιμον ακούσει τ' αδρωπούιν του νού τζιαι δέν με σαμποτάρει ξανά.
1/16/2011 11:38 π.μ.
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Χε χέ!!! δηλαδή κάποιαν transgression κάμνεις τζιαι επιέρωσεν την το κκομπιούτερ! Πρόστιμον 750 $ Χμμμ. Να δούμεν τί απαγόρευση ήταν!! Τουλάχιστον κράτα την απόλαυσην ;))
1/16/2011 1:04 μ.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
Εμπήκα να γράψω κάτι,
το οποίον εξέχασα μόλις εθκιάβασα τα Φροϋδικά του Acera.

Τζιαι μετά λαλείς για θλίψη, Διάσπορε.

Μα πόσους πάτσους να του δώκεις του καημένου του εαυτού σου;

Επάθθενα το τζιαι εγιώ.

Φέτος αποφάσισα ότι θέλω να είμαι καλά! Τζιαι κανεί πάτσους.

Ετζιήλησεν η χρονιά.

Εσιεν τζιαι τα καλά της τζιαι τα κακά της αλλά εν είσιεν έτσι "συμπτώσεις".

Τελικά, αλόπως έπησα με ότι αξίζει μου να ειμαι ευτυχισμένη. Τζιαι εν αυτοκτηπιούμε. Αν θέλει να μου δώκει "πάτσον" κανένας άλλος, ας κοπιάσει τζιαι.... σάζω τον χιχιχιι
1/16/2011 1:44 μ.μ.
Ο χρήστης stalamatia είπε…
Ξέρεις τι σημαίνει να φοάσε να χαρείς για κάτι, γιατί εν να σου έρτει καππάτζιη η αναποθκιά;;;
Σικκιμέ είπα εν να αφήνω τη χαρά τζιαι το γέλιο να έρκετε πάνω μου τζιαι ότι θέλει ας γενεί.
Εν γίνετε αλλιώς εν συμπτώσεις ,πεισε τον εαυτό σου.
1/16/2011 1:54 μ.μ.
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Χα χά χα! Άρεσεν μου τούτον της Σταλαμαθκιάς! Πείσε τον εαυτόν σου, τζιαι αν δεν πείθεται, σπάσε του τζιαι το άλλον κκομπιούτερ να μάθει :)))
1/16/2011 2:58 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Aceras

Eπήα έξω που το σπίτι τζι έσπασα καμπόσον πάγον που εκρέμμετουν που τη στέγη να φκάλω το άχι μου. μετρά?
Θα πιάσω το εσσωτερικο κομπιούτερ να το κάμω λουβίθκια. Πόψε.


Νεράϊδα

Θα του ώκω να μάθει.. Άς τ' αστεία. Είμαι ο μάστρος της αυτοτιμωρίας. Είμαι serial killer του εσωτερικού μου. Δράκουλας. Τζι όσο τα καταφέρνω να πλάθω τζιαι να μαθαίνω, τόσο πολεμώ να με πνίξω. Εν ιδιότητα που κόμα έν μου έφυε. Ακούω τες συμβουλές όμως.





σταλαματία

Χαχα, είσαι λεβέντισσα. Ίσως ήρτεν ο τζιαιρός να μάθω να το κάμνω. Μή-άνετο πράμα. Άγνωστο.
1/16/2011 5:42 μ.μ.
Ο χρήστης MoYsa είπε…
Σε καταλαβαίνω.. λολ… εγώ όποτε αγοράζω λιβανιστήρι .. ξέρεις από εκδρομές σε μοναστήρια.. τρώω κόσμο… μετά τους τα πάω στο τάφο και τους ανάβω και το καντήλι… έχω φάει 4 άτομα μέχρι τώρα … σταμάτησα … έχω 7 χρόνια να πάρω και έχει γλιτώσει κόσμος….. όποτε πρόσεχε τις πόρτες που διαβαίνεις .. λολ.. τα δικά μου περιστατικά ήταν μέσα σε λιγότερο από ένα μηνά και .. ανεπάντεχα… πρόσεχε αυτό έχω να σου πω μονό λολ…
1/16/2011 6:07 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
MoYsa

Καλά εσύ μμαθκιάζεις κόσμο. Εγώ ήνταλως μμαθκιάζω τον εαυτό μου?
1/17/2011 8:30 π.μ.
Ο χρήστης MoYsa είπε…
Σωστά…. Η αλήθεια είναι ότι εγώ γεννήθηκα για την καταστροφή….. με η χωρίς λιβανιστήρια…. Λολ...Όποτε αν τύχω στο δρόμο σου άλλαξε δρόμο…. Λολ
Τελος παντων … μιας και με έχει πιάσει comment-ντικη λογοδιάρροια ….θα εκφράσω κάτι που θέλω από καιρό να πω …. Το πόσο μου αρέσουν τα γλυπτά σου .. πολύ ωραία δουλεία…. Μπράβο…
1/17/2011 9:37 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα