Εψές εγέννησα έναν άδρωπον, μα δέ ξέρω κόμα τί να τον ονομάσω. Ούτε τί εννοεί. Κάτι τον ανυσηχεί πάντως..
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Σχόλια
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Με τα δικά μου μάθκια βλέπω θλίψη στο πρόσωπο του τζιαι οϊ ανησυχία. Όπως και να έχει το θέμα, είναι σπουδαίο ότι καταφέρνεις να κάμνεις τα άψυχα να δείχνουν παραπάνω συναισθήματα από ότι δείχνουν οι ανθρώποι στις μέρες μας. Μπράβο σου!
Κάσσανδρος ; Βασιλεύς Μακεδονίας, σκότωσε καί το γιο καί τη μητέρα του φίλου του, του Αλεξάνδρου - ίδρυσε βέβαια τη Θεσσαλονίκη, και το γεγονός αυτό και μόνο τού προδίδει ένα στοιχείο διορατικότητας. Ανησυχίας όμως, όχι. Για ονομασία, τί θα έλεγες : "το ζωντανό ακόμα βλέμμα του Οιδίποδα" ; Ας με συγχωρήσουν οι προλαλήσαντες. Ξενικός http://xenikos.blogspot.com
Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Εμπνέουμαι που τους αθρώπους της Αιγύπτου. Τους δικούς μου τυρρανους περπατητός τους έριξα τζι εγώ μές το λάκκον της λήθης. Σήκωσε τα πόθκια σου κυπραίε τζιαι πιάσε σιέρι με τους αρφούς σου. Παρπ...
Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα. Γι' αυτό, κάθε μέρα κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω. Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν. Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια. Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους. Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα. Τουμάνι. Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ ή σάν το τυρί το ροκφόρ, με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Σχόλια
Διότι η ανησυχία του εν που θωρεί το μέλλον. Αλλά προτιμά να μεν πει τίποτε. Νομίζω.
Θλίψη. Η γλώσσα που μιλούν τα άψυχα εν για μένα πιό δυνατή που τους έμψυχους χρήστες της.
twistedtool
Αρέσκει μου το Κάσσανδρος, κρατώ το.
... γιατί η πολλή γνώση κάμνει τον άνθρωπο δυστυχισμένο
Αρέσκει μου. Επρόσεξες ότι το βάρος του εν στο κορμίν του αντί στην τζιεφαλή?
Ξενούδης
http://xenoudis.blogspot.com
Βασιλεύς Μακεδονίας, σκότωσε καί το γιο καί τη μητέρα του φίλου του, του Αλεξάνδρου - ίδρυσε βέβαια τη Θεσσαλονίκη, και το γεγονός αυτό και μόνο τού προδίδει ένα στοιχείο διορατικότητας. Ανησυχίας όμως, όχι.
Για ονομασία, τί θα έλεγες : "το ζωντανό ακόμα βλέμμα του Οιδίποδα" ;
Ας με συγχωρήσουν οι προλαλήσαντες.
Ξενικός
http://xenikos.blogspot.com