Πάμεν στη συναυλίαν των μαθητών!

Το λοιπόν.  Φεύκουμεν σε λλία λεπτά.  Ούλλα εν έτοιμα.   Το αυτοκίνητον έσιει πεζίναν.  Τα διπλώματα υπόγραψα τα.  Το πρόγραμμαν εκάμαμεν το πρίντ, έν εξεχάσαμεν κανέναν.  Τα πιατούθκια τα χάρτενα τα μπλέ τα πράσινα τζιαι τα ποτηρούθκια εν έτοιμα για το ππάρτυ.  (εννα φέρουν ούλλοι πισκόττα τζιαι λεμονάδες).  Έβαλα το κοστούμιν μου το καφέ με το πουκάμισον το καλόν του CK  που με κάμνει λεβέντην χωρίς γραβάταν τζιαι φαίνουμαι σάν τον πράχτοραν (γιέεεεεα, φορεί με το κοστούμιν μου το προπέρσυνον που εγόρασα πρίν την εγκυμοσύνην, επάστηνα πάλε γιέςςςς   -βάλλουν τζιαι οι παπάες κιλά στην εγκυμοσύνην να ξέρεις)   

Εχτές επροετοίμασα τζιαι τους τελευταίους μαθητές τζιαι ήρτα σπίτι να μείνω βουνάρι στην τηλεόραση.  Έδωσεν η κούραση ππουνιάν πάς τη κκελλέν μου, εδίπλωσεν μου τα μμάθκια μου τζιαι εκοιμήθηκα μονοκόρτην,  άνετα (πρώτη φορά τους τελευταίους 9 μήνες!)  για οχτώ ολόκληρες ώρες.    Κανεί να υποστηρίζω συναισθηματικά τόσα άτομα κάθε μέρα.  Που δευτέρας χαλαρά μαθήματα για αλλο δύο εφτομάδες, εννα ποσκολλιούμαστεν.  Βασικά η χροννιά μου τελειώνει σήμερα.

Είμαι τσάς λλίον αχχωμένος γιατί θέλω να πάν καλά τζιαι οι 35 τους.   Θέλω να πάν καλά οι δκιαλαχτοί μου, έν τους φοουμαι, ξέρουν τα κομμάθκια.  Τζιαι να πάν εντάξει τζιήνοι που εν τέλλεια ττόππουζοι να πάν αρκετά καλά για να μέν φοηθούν τες συναυλίες (θυμάστε τί άσχημη εμπειρία ήταν άμα επαίζαμεν χάλια δημόσια?).

Εννα προσπαθήσω να φκάλω φωτογραφίες τζιαι ίσως κανένα βίτεο να σας δείξω..

Wish us luck....!