Τζιαι πώς γυαλλίζεις τη Σερπεντίνη?

Είμαι πολλά ενθουσιασμένος.

Κάμνω μιά μικρή σειρά μίνι-αγαλματούθκια, σάν τους στύλλους, σάν τα σπιτούθκια.  Έτσι για να παίξω με τα υλικά.  Έπιασα μάρμαρον ιταλικό που τη θρυλική Καρράρα, έπιασα μπλέ αλάβαστρον της ερήμου, τζι έναν κομμάτιν σερπεντίνη καταπράσινη.  Ούλλα καλά τζι άγια, εγυαλλίσαν.  Εχτός που τη σερπεντίνη η οποία εν πέτρα σκλερή, ιδιότροπη.  2 ώρες γυαλλόχαρτο τζιαι κόμα έν εφάνηκε γυαλλάδα.  Τζιαι μιλούμε για 5 πόντους κομματούδι.  Τόσο σκλερή έναι, τζιαι γεμάτη σίλικα η οποία αν δέν προσέχεις καρφώννεται μές τους πνεύμονες σου τζιαι πεθανίσκεις.  Οπότε είμαι με τες μάσκες, τζιαι γυαλλίζω την βουττημένη μές το νερό για να μέν σηκώννει σκόνη.

Άμαν επαναλαμβάννεις την ίδια κίνηση για ώρες, χωρίς αποτέλεσμα, ξέροντας όμως πως στο τέλος εννα γινεί καθρέφτης η πέτρα σου, μαθθαίννεις την Υπομονή, αρκέφκεις να αποχτάς συναίσθηση των μυών σου τζιαι της κίνησης.  Μαθθαίννεις να αναπνέεις με το ρυθμό του γυαλλόχαρτου, τζι ούλλες οι έννοιες σου, η παράνοιες, τρίφκουνται σάν την πέτραν να γυαλλίσουν.

Άτε, πάω πίσω στο υπόγειο μμου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Ελάτε στες μουσικές

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.