Η πρώτη απογοήτευση της ζωής
Μέρες καρτερούμε τον Τατά να έρτει που την Κύπρο.
Να φέρει δώρα για τα γενέθλια, να μας αγκαλιάσει. Τζι είπαμε των μωρών εκατό φορές ότι έρχεται. Αγαπούν τον. Ο θρυλικός Τατάς που εν ο ήρωας σε ούλλες τις μυθολογικές ιστορίες που μου ζητούν να τους διηγηθώ για τα παιδικά μας χρόνια με τον Τατά, τον μικρό μου αδελφό.
Ο Τατάς μας ο ήρεμος, που γελούν τα μουστάτζια του άμα θωρεί τα μωρά, έμεινε να κοιμάται στο πάτωμα του Χήθροου, δέν θα έβρει πτήση.
πώς να το εξηγήσω των μωρών?
"Ο τατάς εν μπορεί να έρτει., εκόλλησε το αεροπλάνο του στο χιόνι"
Κοιτάζουν με απορημένα τα ματάκια. Πώς να το χωρέσει ο νούς τους, τριών χρονών είναι.
Εξηγώ το ξανά. Θωρώ την απογοήτευση τζιαι σχίζεται η ψυσιή μου.
Τζι έρκουνται σιονωτά τα λόγια, οι ερωτήσεις.
Προσπαθούν να βρούν μια λύση.
"Να πάμε με το αυτοκίνητο να τον πιάσουμε"
Έν γίνεται κούκλα μου. Έν κολυμπά΄το αυτοκίνητο.
"Να τον φέρει ένας μεγάλος αετός. "
Έν τον σώννει ο αετός.
"Να στείλουμε τους υπερήρωες να τον σώσουν. "
Τζι άμαν έν έβρισκαν άλλη λύση έμειναν να με θωρούν., εμένα που κρατώ στα χέρια μου τες ζωές τους, τον Παντοκράτορα τους, έμειναν να με θωρούν περιμένοντας να τους πώ τη λύση.
"Καμιά φορά, έν διορθώννεται η κατάσταση " λαλώ τους, "κάποτε γίνονται πράματα που δέν μπορούμε να σάσουμε.
Τζι έτσι άρχισε στο μυαλό τους η Γνώση.
Παντοκράτορας ουδείς. Τζι η ζωή εν κυρίως εχτός ελέγχου.
Σχόλια
και εντυπωσιάστηκα που 3 χρονών ξέρουν τι είναι ο αητός. πιστεύω ότι είσαι που τους λλίους που συνεχίζουν να μιλούν πραγματικά στα παιδιά τους τζαι όι να τα στίννουν απλά μπροστά στην τηλεόραση ή να τους μιλούν μόνο για να τους μάθουν κακές λέξεις και εκφράσεις για να παίζουν το μάγκα τζαι να γελούν. ζηλεύκω τα. τα μωρά θέλουν όμορφες ιστορίες που εννα τα πλάσουν στους ανθρώπους που εννα γίνουν.
μα εν γινούνται πτήσεις καθόλου; θα εφαντάζουμουν ότι ήταν να ακυρώνουνταν οι μιτσιές πτήσεις πρώτα τζαι μετά οι μεγάλες.
Ξέρω το ότι εν κάπως εκτός θέματος, αλλά η τελευταία φορά που ήξερα δίδυμα 3 χρονών να θέλουν εξηγήσεις ήταν τα ξαδερφάκια μου που εχάσαν τον παπά τους :'(
Εσέναν αθθυμάσαι ποιός σε μπόλιασεν; Οξά έφας την απογοήτευσην αμπόλιαστος ρε;
Σιαίρουμαι σε πάντως που μιλάς έτσι αληθινά στα μωρά.
Εύχομαι να τα καταφέρει ο αδερφός σου, εν ούλλη η Ευρώπη που τραβά εξαιτίας της Αγγλίας.
Ξέρουν τον αετό καλά τα μωράκια, εδίδαξα τους τον. Βάλλω τους μπροστά τους σύμβολα για να τα έχουν μές το υποσυνείδητο. Έν έσιει πιό ωραίο πράμα, να μιλάς με τα κοπελλούθκια σου, έν καταλάβω τους γονιούς που τα αφήννουν στο έλεος της τηλεόρασης!
Λένη
Κινούνται, αλλά για αμερική γιόκ. Άρα εν άκυρο (ήταν να έρτει για 5 μέρες, οπότε άααστα).
Άπαναγια μου, μάνα μου τα μωρά που εχάσαν τον παπά τους. Άσχημο πολλά. Τί τους λαλείς?
Αurora
Σάν να τζι έν θα τα καταφέρει. Τζι επεθύμησα τον τόσο πολλά.
Νάσια
Εν το ένστικτο του γονιού που λαλούν. Θέλεις να τα προστατέψεις, αλλά έν μπορείς να τους πείς ψέματα ή να παίξεις πελλό. Εν καθήκον να τους μάθεις ήνταλως να αντιμετωπίζουν την απογοήτευση.
Αceras
Είπες το αδελφέ μου. Θέλω τους να μάθουν να νιώθουν την απογοήτευση, τζιαι μετά να ξαπολούν το συναίσθημα. Μπόλιασμα, έτσι όπως το είπες. Εμέναν εμπολιάζαν με πανούκλαν τζιαι αντί να παθαίνω ανοσίαν, αρρώστουν τζιάλλο..
Αππωμένη
Εν πολλά σημαντικό κόρη να μιλάς αληθινά των μωρών, ευθύνη μεγάλη. Το πώς αντιμετωπίζουν τη ζωή τους εν στο σιέρι σου στην αρκή, βάλλεις τα στοιχεία, τζιαι ανθίζουν μέσα τους.
Joy Tears
Έμεινεν πίσω το αδέλφιν τελικά. Έν τους καταλάβω τους εγγλέζους ολά. Έριξε λλίο σιόνι τζι εγίνην της πίππας. Δακάτω καθαρίζουμεν το αμέσως, τζιήνοι επανικοβληθήκαν!! μα τί πράματα εν τούτα!!
Je nai...to shioni den itan oute 1 foot.
Akoustiken oti mishimou eli4e tous to anti-freeze.
(tipote allo?!)
kai syn tois allois...itan anedestatoi oulloi tous!
Ορκίστηκα "ποτέ ξανά χήθροου", τζι εννα το κρατήσω.
Ελένη
Γι αυτό τους τη μαθαίνω ρε, να την ξέρουν, τζιαι να την αντιμετωπίζουν που μωρά.
Καλές γιορτές να περάσεις στη νήσο!