Εποχή Αποχής

Τζι αφού έγραψα ακόμα εφτά κομμάθκια, τούντη φορά για σόλο σεττάρ, ΕΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ επιτέλους.   Επήε θκυό μήνες το αγκάστριν της ψυσιής μου.  Το ουράνιο σέχς τζιαι το δίμηνον του μέλιτος  έκαμεν τον κύκλον του, εποφκάρτηκα, τζι εκλείσαν οι πόρτες της δημιουργίας.

Τζι ήρτεν η ώρα της εκκόλαψης.

Εν σημαντικό να ξέρει ο άθρωπος τα όρια του.


Εβρέθηκα τωρά στη μέση μιάς άνοιξης βροχερής δακάτω στη βόρεια αμερική, να βαρκούμαι τους παραπάνω μου μαθητές τζιαι τες απαιτήσεις τους γονιούς τους, να θέλω να ξεκουραστώ.

Ακούω εισηγήσεις...

Σχόλια

Ο χρήστης Joy Tears είπε…
Αν φκάλλεις τα προς το ζειν χωρίς τους μαθητές που βαρκέσαι, παραίτα τους (αν μπορείς πριν τελειώσει η χρονιά). Αν όμως δεν μπορείς...υπομονή ως το καλοκαίρι,έννεν μακριά. Όσο τζιαι να τρέφει την ψυσιή σου η δημιουργία...την τζοιλιά σου τζιαι της οικογένειας σου δεν!
4/13/2011 1:03 μ.μ.
Ο χρήστης Aceras Anthropophorum είπε…
Την άλλην εφτομάδαν να τους βάλεις να σου κάμουν τζιείνοι μάθημαν για ότι ξέρουν.
4/13/2011 4:32 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Joy Tears

Που να μείνει μαύρη τζιαι σκοτεινή για κρίση, ανάγκασεν με να πιντώσω όποιον τζι όποιον μαθητήν, τζιαι πρίζουν μου τα. Προς το παρών έν έσιει τρόπον να τους φύω. Το μόνο που μπορώ να κάμω εν να τους αφιερώσω ένα χιουμοριστικό πόστ σύντομα, τουλάχιστο να φύει το κάγριν που πάνω μου.



aceras
Χαχα, άρεσεν μου ρε η ιδέα σου. Θα τους αιφνιδιάσω, σήμερα μάλιστα.
4/14/2011 7:20 π.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Έγραψα έναν κομματούδι για πιάνο σήμερα το ξημέρωμα γλυτζιύν, νάκκο σκοτεινόν, ασημένιον. Ήρτεν μου την ώρα που έκαμνα μπάνιο μεταξύ σαπουνίσματος τζιαι σιαμπού. Έτο σε rough form, με όι πολλά καλόν ήχο, Βασικά είχα ξυπνήσει δημιουργικά ερεθισμένος (οι άντρες συνθέτες έχουν μιάν ειδικήν πουλλού της δημιουργίας η οποία όπως την κανονική που το πρωί πιάννει την η όρεξη ξυπνά τζιαι θέλει να ενεργήσει ερωτικά) εξύπνησεν λοιπόν η πουλλού μου του πνεύματος τζι έθελεν να ερωτευτεί γλυκά μιά πλευρά μου παλιά που έχω αφήσει πίσω. Εμίλησα της πρώτα της πλευράς, ψιθυριστά. Εκοιμάτουν δίπλα μου, εχαϊδευκα την τζι ετύλια τα μαλλιά της γυρόν που το δάκτυλο μου το μικρόν γεμάτος έρωταν. Άκουα την που ανάπνεεν στον ύπνον της το βαθύν -χρόνια είχε μείνει άγρυπνη η φτωχή, άδικα άγρυπνη, είχε αγριέψει, τα μάτια της ήταν πάντα κατακόκκινα τζιαι σκοτεινιασμένα συνέχεια. Μάνα μου την πλευρούδαν μου την πρωτόγονη, τζιαι δέν την άκουεν κανένας τότε, έσιει το παράπονο. Έν έξερεν ποττέ της να ξ
Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.

Εικόνα
Επήεν πολλά καλά το ρεσιτάλ!!! Δύο ώρες μουσικής καλομελετημένης τζιαι παιγμένης σωστά.   Μόνον ένας τα έκαμεν πίλλιες τζιαι ήταν άδικο γιατί το κοπελλούιν εν πολλά καλός μουσικός αλλά πιάννει τον η αμηχανία πάντα τζιαι τρέμει ολόκληρος όπως το φύλλον.  Έσιει ένα μήνα βάλλω του ασκήσεις αναπνοής τζιαι αυτοσυγκέντρωσης, ενόμισα ήταν να τα καταφέρει αλλά έκαμεν τα της πιπίνας.   Οι μιτσιοί μου εφκάλαν με ασπροπρόσωπον.  Ακόμα τζιαι οι μέτριοι μαθητές επαίξαν αρκετά καλά. Εφτάσαν ούλλοι κατα τες 12:45, ντυμένοι τα καλά τους, χτενισμένοι, με κορδελλίτσες στα μαλλιά οι κορούες, γραβατούδες τα αγοράκια, οι γονείς τους αχχωμένοι.  Εκάτσαν.   Ούλλοι στην ώραν τους.   Είχαμεν κίνηση περίπου 150 άτομα, παππούδες, γιαγιάες, θκειάες, φίλοι, οι οποίοι εκαταφτάσαν με δίσκους πισκόττα τζιαι φρουτοσαλάτες, χυμούς, λεμονάδα, σπιτίσιες πίττες με βατόμουρα, σαντουιτσάκια.  Ούλλοι εφέραν που κάτι, έτσι κάμνουμεν δακάτω.  Εβάλαν τα πάς το τραπέζιν που είχαμε κουρτίσει στην πίσω αίθουσα με ωραία χρώματα τζι
Διαβάστε περισσότερα