ο σπόρος της αγάπης

σάν παρπατάς του κόσμου τα χωράφκια  αννοιχτόκαρτος, χουαρτάς
τζιαι θκιαμοιράζεις φούχτες φούχτες, σπόρον τη δική σσου αγάπην
τζιαι δείς την να βλαστά σάν το κιρτάριν της καλογρονιάς,
Στάθου, τζιαι πότισ' την,
κάμε παρέαν, φίλον σου τον περβολάρη, τζιαι μάθε του την τέγνην της σποράς
στάθου για λλίον τζιαι καρτέρα την αγάπη σσου να πρασινήσει νάκκον
τζι ύστερα
φύε.
μέν μείνεις  ώς το χρυσογιούνην πέρκιμο σσου χαρίσουν οι ρεσπέρηες μερτικόν
για να γεμώσεις πάλε το καλάθιν σου
μέν ηζητάς μοιράσιν της εσοδείας.
φύε,
συνέχισε εσού να παρπατάς τα μονοπάθκια της μεσαρκάς,
εσού είσαι Μάρτης, σπορέας  μόνον
τζι ότι διάς, σπόρον, νερόν, εν τζιήνη η αγάπη
τζι όι το θέρος.

Εσέναν η κοφίνα  σσου γεμώννει μόνη της
ανάγκην έν έσιει τον περβολάρην γιά την εχτίμησην αθρώπων.

Οι σπόροι σου εν μάλιν του θεού τζιαι των αγγέλων
τζιαι η κοφίνα σου γεμώννει για να την κουβαλάς στη ράσιην σου
σάν παρπατάς του κόσμου τα χωράφκια
να σπέρνεις, να φτζιερώννεις, τζιαι πάλε μόνη της μές την αγκάλην του θεού να ξισιυλά.

Σχόλια

Ο χρήστης Joy Tears είπε…
Εν σαν να τζιαι μιλάς στον εαυτό σου με τούτο το ποστ.
4/12/2011 10:11 π.μ.
Ο χρήστης takeiteasy είπε…
Πολλά καλό.
4/12/2011 10:59 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
joy

μιλώ μου εμέναν, που τα μέσα προς τα έξω.


takeiteasy

Ευχαριστώ πολλά.
4/12/2011 12:21 μ.μ.
Ο χρήστης ιων σκεπτικός είπε…
Πόσον πολλά επροχώρησες εις την σποράν. Περπατάς τζειαμαί που πρέπει τζιαι ξαπολάς τον σπόρον μαζίν με την αγάπην σου. Το σιέριν σου εν σταθερόν,πιάννει σπόρον τζιαι τεντωμένον στο ύψος της καρκιάς, σύρνει τον με χαράν. Δεν φυλάεις τίποτε για σέναν. Η αγάπη που φυλάεται ξινίζει, χαλά. Τζείνη που σκορπίζεται άδολα, αβίαστα, ανανεώννεται που την πηγήν.

Σιαίρουμαι που σε ανακάλυψα (μέσω του Ασέρα, νάσαι καλά μεσιέ Ασερά). Σιαίρουμαι πολλά τζιαι για σέναν, γιατί θυμούμαι πριν λλίον τζιαιρόν ήσουν πολλά σικκιρτισμένος, πολλά προβληματισμένος. Τζείνη η αγωνία εγέννησεν κάτι καλόν.

Που εννά έρτεις με το καλόν το καλοτζαίριν στην Κύπρον, εννά χαρώ πολλά να σας φιλοξενήσω τζιαι να σε γνωρίσω που κοντά.
4/12/2011 1:34 μ.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Ιων

Πιστεύκω στη δύναμη της φουρτούνας. Εν η φουρτούνα που φέρνει το Μεγάλωμα τζιαι την ανάπτυξη, τζι αφού εγεννήθηκα φουρτουνιασμένος έχω πολλύν υλικό να μετατρέψω :) Μιάν ημέραν ήβρα τον τρόπον να μαειρεύκω τη φουρτούνα τζιαι να φκέννει φαϊν σπουδαίο.

Να κοπιάσετε στο Πάρκον το καλοτζιαίρι, έχουμεν κουβέντες να κόψουμεν, πολλές. ΑΝ μας αφήκουν τα κοπελλούθκια δηλαδή χαχαχα.
4/13/2011 7:25 π.μ.
Ο χρήστης ιων σκεπτικός είπε…
Εχασα επεισόδια. Ποιόν πάρκο;
4/13/2011 10:39 π.μ.
Ο χρήστης Diasporos είπε…
Ιων

Η οικογένεια μου εσιει Πάρκο γλυπτικής στον παραλιακό δρόμο μεταξύ Ζυγιού -Μαζωτού, κοντά στο αη Θεόδωρο. Να κοπιάσετε.
4/13/2011 12:35 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Mondestrucken/Φεγγαρομέθυστος

Έγραψα έναν κομματούδι για πιάνο σήμερα το ξημέρωμα γλυτζιύν, νάκκο σκοτεινόν, ασημένιον. Ήρτεν μου την ώρα που έκαμνα μπάνιο μεταξύ σαπουνίσματος τζιαι σιαμπού. Έτο σε rough form, με όι πολλά καλόν ήχο, Βασικά είχα ξυπνήσει δημιουργικά ερεθισμένος (οι άντρες συνθέτες έχουν μιάν ειδικήν πουλλού της δημιουργίας η οποία όπως την κανονική που το πρωί πιάννει την η όρεξη ξυπνά τζιαι θέλει να ενεργήσει ερωτικά) εξύπνησεν λοιπόν η πουλλού μου του πνεύματος τζι έθελεν να ερωτευτεί γλυκά μιά πλευρά μου παλιά που έχω αφήσει πίσω. Εμίλησα της πρώτα της πλευράς, ψιθυριστά. Εκοιμάτουν δίπλα μου, εχαϊδευκα την τζι ετύλια τα μαλλιά της γυρόν που το δάκτυλο μου το μικρόν γεμάτος έρωταν. Άκουα την που ανάπνεεν στον ύπνον της το βαθύν -χρόνια είχε μείνει άγρυπνη η φτωχή, άδικα άγρυπνη, είχε αγριέψει, τα μάτια της ήταν πάντα κατακόκκινα τζιαι σκοτεινιασμένα συνέχεια. Μάνα μου την πλευρούδαν μου την πρωτόγονη, τζιαι δέν την άκουεν κανένας τότε, έσιει το παράπονο. Έν έξερεν ποττέ της να ξ
Διαβάστε περισσότερα

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Στη συναυλίαν των μαθητών του Διάσπορου.

Εικόνα
Επήεν πολλά καλά το ρεσιτάλ!!! Δύο ώρες μουσικής καλομελετημένης τζιαι παιγμένης σωστά.   Μόνον ένας τα έκαμεν πίλλιες τζιαι ήταν άδικο γιατί το κοπελλούιν εν πολλά καλός μουσικός αλλά πιάννει τον η αμηχανία πάντα τζιαι τρέμει ολόκληρος όπως το φύλλον.  Έσιει ένα μήνα βάλλω του ασκήσεις αναπνοής τζιαι αυτοσυγκέντρωσης, ενόμισα ήταν να τα καταφέρει αλλά έκαμεν τα της πιπίνας.   Οι μιτσιοί μου εφκάλαν με ασπροπρόσωπον.  Ακόμα τζιαι οι μέτριοι μαθητές επαίξαν αρκετά καλά. Εφτάσαν ούλλοι κατα τες 12:45, ντυμένοι τα καλά τους, χτενισμένοι, με κορδελλίτσες στα μαλλιά οι κορούες, γραβατούδες τα αγοράκια, οι γονείς τους αχχωμένοι.  Εκάτσαν.   Ούλλοι στην ώραν τους.   Είχαμεν κίνηση περίπου 150 άτομα, παππούδες, γιαγιάες, θκειάες, φίλοι, οι οποίοι εκαταφτάσαν με δίσκους πισκόττα τζιαι φρουτοσαλάτες, χυμούς, λεμονάδα, σπιτίσιες πίττες με βατόμουρα, σαντουιτσάκια.  Ούλλοι εφέραν που κάτι, έτσι κάμνουμεν δακάτω.  Εβάλαν τα πάς το τραπέζιν που είχαμε κουρτίσει στην πίσω αίθουσα με ωραία χρώματα τζι
Διαβάστε περισσότερα