Το Κάλεσμαν

Ήρτα σπίτιν εψές νάκκον κουρασμένος, εν 12ωρη η πέμπτη μου τζιαι τσιλλά με.
Έκατσα τζι εσκέφτουμουν τους μαθητές μου -τους οποίους άρκεψα να προετοιμάζω για τη συναυλία του Ιούνη τζι εν ιδιαίτερα έντονη η διαδικασία αφού πρέπει να τους εμπνεύσω τζιαι να τους αχχώσω λλίο ταυτόχρονα.

Εσκέφτουμουν τη χρονιάν τη φετινήν τζιαι πώς εξελίχτηκεν..


Άρκεψα το σεπτέβρη με πιό λλίο φόρτο εργασίας, κρίση βλέπεις, τζι επέτρεψεν μου να σκαλίζω πέτραν κάθε μέρα, τζι η πέτρα έφερεν μου ελευθερίαν του μυαλού.  Ώς τα χριστούγεννα εχαλάρωννα βασικά, μόνο 30 μαθητές είχα.  Εσφίξαν τα ζωνάρκα τζι επιέστηκα οικονομικά, τζι αναγκάστηκα να ξαναγεμώσω το πρόγραμμαν.  Τουλάχιστο δουλεύκω μόνο 4 μέρες της εφτομάδας, τζι όι 6 όπως άλλες χρονιές.  Οι τέσσερις μου μέρες εν ούλλες 12ωρα τζιαι βάλε, μιλούμεν χρειάζουμαι τεράστιαν αυτοσυγκέντρωσην τζιαι φκέννουν που το στόμαν μου χιλιάδες λέξεις εξηγηματικές κάθη μέρα για να γίνεται η δουλειά σωστά.

Εσκέφτηκα τους μαθητές έναν έναν.


Εκουράσαν με τζιείνοι που δέν έχουν ενδιαφέρον για τη μουσική, τζι όσοι έχουν γονιούς πρίχτες που προσπαθούν να κάμουν micromanage την διαδικασία.  Εκουράσαν με ψυχικά τζιαι δέν τους αντέχω πλέον.  Πιέζω τόσον πολλά το κορμίν μου να δουλεύκει, να βουρά τες τέχνες, την οικογένειαν μου, τζι ούλλα όσα Πρέπει να κάμνω τζι όσα Θέλω να κάμνω.  Ήβρα την Μεγάλη Ισορροπία, τη Χρυσή Τομή της ζωής μου, μα πάλε κάτι έν μου κάθεται.


Εσκέφτηκα τους μαθητές έναν έναν εψές.


Γεμώννουν με χαράν όσοι εν γεμάτοι ζωήν.  Τζι όσοι έχουν ειδικές ανάγκες..

Φέτος διδάσκω τρείς ψυσιές που έχουν προβλήματα.  Αυτισμό, ψυχολογικά.
Τζιαι για τούτες τες ψυχούλλες, διώ τα πάντα.

Το να διδάσκω κόσμον έρκεται μου εύκολα.  Έχω ταλέντο, τζιαι έν χρειάζεται να προσπαθήσω ιδιαίτερα.

Άμα διδάσκω μωρά με ειδικές ανάγκες όμως, χρειάζεται να προσπαθήσω πάρα πολλά, να σφιχτώ, να ενώσω ούλλα τα ταλέντα που έχω, τα πνευματικά, τα ψυχολογικά, της μουσικής, της τέχνης, ούλλα, ούλλα.  Κλείει ένας κύκλος ύπαρξης άμα διδάσκω "δύσκολες περιπτώσεις".  Τζιαι ανακάλυψα πως έχω τρόπον να καταλαβαίνω τα μυαλά τούτα, να 'θκιεβάζω' τον κόσμον τους τζιαι να τους χτίζω γέφυρες για να καταλάβουν τον κόσμον 'μας'.  Θωρώ το καθαρά.


Ο ένας μου μαθητής έν μπορεί να θκιεβάσει, λείπει του ο Λόγος.  Μα έμαθα του να θκιεβάζει μουσικήν, έν το πιστεύκουν οι νευρολόγοι του.

Η άλλη μου η μαθήτρια έν έσιει μνήμη, αν της πείς τρείς λέξεις ξιάννει τες θκυό.
Μα ήβρα τρόπον τζιαι θυμάται τες συνθέσεις που γράφει.

Έχω ταλέντον να καταλαβαίνω τες ψυχούλλες.  Εν το Ταξίδιν μου που μου έφερεν τούντο δώρον.

Εκάθουμουν εψές τζι εσκέφτουμουν.


Τζι όπως εκάθουμουν, ανοιχτός στον πνευματικόν κόσμον, ήρτεν ο Θεός της καλοσύνης με τους αγγέλους τους τζι εκάτσαν δίπλα μου.  Η παρουσία τους εγέννησεν μιάν μεγάλην Ιδέα στο μυαλό μου τζιαι εφύτεψεν μου τον σπόρον της.


Εκάλεσεν με ο θεός τούτος να συνεχίσω σ' ένα μονοπάτι νέο.  Να βοηθήσω μέσα που τη μουσικήν τούτα τα κοπελλούθκια να μάθουν τον εαυτόν τους τζιαι τον έξω κόσμον.


Ο  δρόμος μου ως δασκάλου έναι να μελετήσω τες ψυχούλλες με ειδικές ανάγκες καλλύττερα, τζιαι να διδάσκω μόνον κοπελλούθκια που έχουν δυσκολίες μάθησης.

Είδα το καθαρά, έδωκεν μου πάτσον η Ιδέα τούτη, έσουσεν με.

Τζι άμαν η φύση σου φωνάζει  "Ρέ, ξύπνα, έτον δρόμο σσου"  έν έσιεις παρά να ακούσεις.



Φίλοι μου παιδοψυχίατροι, ψυχολόγοι, πνευματικοί μου φίλοι, χρειάζουμαι εχτός που τη Διαίσθησην μου, Γνώσην.  Θέλω, αν έσιετε, εισηγήσεις για βιβλία να θκιεβάσω για να μάθω που την άποψην τους ειδικούς για τούτες τες ψυσιές.