Βράχοι και ο Μίμος
Μέρα γκρίζα και παγωμένη στο δάσος της πόλης μου, είδα ξαφνικά μυνημα που μου έγραψε το γεφυρακι
-λέει πήγαινε στους γρανιτόβραχους και κάνε κατι.
Οι βράχοι μου, σπαρμενοι στο λοφο. Χρόνια τους μαζεύω.
Σήμερα τους κυριευω ενα ενα
πρωτα τους μικρους. Άγρια χαρά. Στο έξω βραχοβάτης. Στο μέσα μιμούμαι τις κινήσεις. Και μέσα βραχοβάτης. Έξω μικροί οι βράχοι. Μέσα τεράστιοι. Τους βλέπετε μέσα σας και σείς;;
Ναι! Η καμερα με παρακολουθει. Εμαθα κάτι αλλο.
Perspective: Η κάμερα, αυτός ο καθρεφτης του εαυτου καθεται στον αλλο το βράχο
και με Βλεπει όπως είμαι. Αν δεν ήταν εκεί 0 βράχος, πώς θα μπορούσε να έχει perspective?
Για να δείς τον εαυτό, πρέπει να σταθεί κομμάτι σου πάνω στο βράχο σου τον δίπλα, και άλλο σου κομματι να πασκίσει στον απέναντι. ΝΑΙ, το βλέπω.
Εύκολοι οι μικροί βράχοι αλλά το μάθημα είναι το ίδιο.
Μόνος. Δεν θα πέσω.
Σφίξε τους μύς Διάσπορε. Δεκαπέντε βράχους κατάχτησα σήμερα.
Μύνημα, ευχαριστώ που ήρθες. Λίγο σε δανείστηκα. Μετά, πίσω σε εβαλα στο γεφυράκι.
Χιούμορ που έχει η φύση!! Και όλες οι απαντήσεις εκεί, για τα μάτια που Βλέπουν.
Χέρι, πάσκισε κι αλλο. Τώρα που πέθανε ο Φόβος, όλα είναι δυνατά.
Μετά, ένα ξέφωτο
Έκπληξη! Φράγμα κάστορα. Μάθημα επιμονής, υπομονής, sense of purpose.
Και η Νέμεση μου. 10 μέτρα βράχος, γίγας. Θα σε νικήσω και σένα, περίμενε με.
Σχόλια
Έμεινε η Νέμεση. Τώρα που έφυγε ο Φόβος θα κατακτηθεί κι αυτή :)
(Παρόλο το συμβολικό μέρος του σχολίου, δεν μπόρεσα να μην χαμογελάσω στη θέα σου πάνω στους βράχους. Μάνα μου βρε Διάσπορε μου... τζιαι με την κάμερα στο ένα χέρι να φωτογραφίζεις την προσπάθεια του άλλου να κρατηθεί πάνω στον βράχο.. :) )
Εκτός εαυτού.
Επαναπαύεται.
Κι επιστρέφει ξανά στα Εντός.
Πιο σοφός, πιο δυνατός.
Κατάκτηση των βράχων.
Με μόνη ανταμειβή...το ξέφωτο.
Χωρίς βράχους κι άλλα εμπόδια,
δε θα είχαν λόγο ύπαρξης...τα ξέφωτα.
Υ. Γ. Διάσπορε, μ' εμπνέεις. :)
σ ευχαριστώ, αυτο που έγραψες με συγκίνησε πολύ.
και εσυ γαλαζιος
κοκκινο πεισμα εσυ
γαλαζια υπομονη εκεινοι
κοκκινο σωμα το σωμα σου
μπλε σκουρο ο γρανιτης
χαρα και λυπη
λυπη και χαρα
ποιος θα νικησει;
κοκκινο - κοιτω μεσα απο μια χαραμαδα
μπλε - κοιτω απο την κορφη ενος βουνου
νικη πορφυρη
μπλε βασιλικο
χρυσο και ασημι
ανταγωνιστες
παλευουν
καινε - παγωνουν
μεχρι να κοπει το κοκκινο το συρμα
μεχρι να πλαστει ξανα ασπαστος ο πηλος...
πορεια η μωβ για ισορροπια
πορεια η προσπαθεια
με κοπωση
και πενθος
οπως ολα τα μωβ
θα καβαλικεψουμε το ουρνιο τοξο που θα παει..
εκει στην ακρη του μωβ γινεται βιολετί