Ένας λαβύρινθος σκιών που γλυστράει και έλκει προς τα κάτω... Το νήμα κόβεται στην ανέλπιστη καταιγίδα του φωτός. Κι εμείς... έρμαιο της σκόνης του χρόνου που συνουσιάζεται με τα νεκρά κύτταρα μας στα φύλλα των δέντρων, στη γη και στον άνεμο... Ένα φύσηγμα και εξαφανίζεται η ύλη. Μία κλεφτή ηλιαχτίδα και αναπαράγεται η ζωή...
Ταξιδεύει μες τον χρόνο αναρριχείται στα γυμνά κλαδιά μια άκρια της ξεσκίζεται στην σκληρή επιφάνεια Βάζει πείσμα προχωρά ο ουρανός είναι το όριο δεν βλέπει πίσω μόνο στην υπόσχεση, ψηλά Γεμίζει με το σφύριγμα του παγωμένου αέρα στο φύσημα του παρασύρεται γίνεται ένα με τον χρόνο κι όλο ταξιδεύει ελεύθερη
ruth_less Εσύ μιλάς για απελευθέρωση, παρακολουθάς τα συμβάντα που την απόσταση της λύτρωσης, ψηλά. Αλλά ακόμα συμμετέχεις, είσαι μέρος της σκηνής. Αρέσκει μου πολλά.
σταλαματια Έν το εσκέφτηκα οτι εν σαν τα καμένα, έχεις δίκιο. Εν πολλά μα πολλά έρημο τοπίο, εχτός που τ΄ αχνάρια του καθενός που περνά.
δοκισισοφη Ππέεε, κάτι αγριοφωνάρες που βάλλω τζιαμέ. Δέ σε ακούει κανένας.
Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Δυό φορές το χρόνο πάμε για επίσκεψη στην πολιτεία που μένει η αξιαγάπητη μου πεθθερούλλα. Όμορφη πολιτεία, δασωμένη, ο παράδεισος του ορειβάτη, του σκιέρ, της snowboarder, της whitewater rafting fanatic. Κάμνει υπερβολικήν κρυάδαν το χειμώναν. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι κυρίως άτομα με υπεραριστερές πεποιθήσεις, πρώην χίππιδες, αρκετοί είναι άλουτοι μες σε σπίθκια χωρίς θέρμανση ή υδραυλικά "έτσι για το οικολογικόν πιστεύω", μεγαλώννουν "χόρτο", άλλοι εν διανοούμενοι, καθηγητές στο πανεπιστήμιο (οι πιό άλουτοι!) , άλλοι εν βουνίσιοι γενάες κατάπελλοι που κόφκουν ξύλα κάθε μέρα, ψαρεύκουν πέστροφες να τες κάμουν παστές, τζιαι τρυπούν τους σφένδαμους -τα δεντρά που φκάλλουν σιρόππιν για τες τηγανίτες- βράζουν το, βάλλουν το σε ποτσούθκια τζιαι πουλούν το. Άλλοι έχουν κατσελλούδες τζιαι Λάμα ή κουδέλλες, φκάλλουν γάλατα τζιαι τυρκά βιολογικά πολλά γευσάτα, παγωτόν υπέροχο, τζιαι κουρέφκουν τα Λάμα τζιαι κάμνουν μάλλενα τρικά. Έσιη τζιαι λλιόττερον ακραία πλάσματα...
Εμπνέουμαι που τους αθρώπους της Αιγύπτου. Τους δικούς μου τυρρανους περπατητός τους έριξα τζι εγώ μές το λάκκον της λήθης. Σήκωσε τα πόθκια σου κυπραίε τζιαι πιάσε σιέρι με τους αρφούς σου. Παρπ...
Σχόλια
που γλυστράει
και έλκει
προς τα κάτω...
Το νήμα κόβεται
στην ανέλπιστη
καταιγίδα του φωτός.
Κι εμείς...
έρμαιο της σκόνης του χρόνου
που συνουσιάζεται
με τα νεκρά κύτταρα μας
στα φύλλα των δέντρων,
στη γη
και στον άνεμο...
Ένα φύσηγμα
και εξαφανίζεται η ύλη.
Μία κλεφτή ηλιαχτίδα
και αναπαράγεται η ζωή...
Πανέμορφο. Ανάμεσα στην καταιγίδα του φωτός η καταιγίδα των σκιών.
bangungot
Sartesque allusions, με positive attitude ομως!
Ταξιδεύει μες τον χρόνο
αναρριχείται στα γυμνά κλαδιά
μια άκρια της ξεσκίζεται
στην σκληρή επιφάνεια
Βάζει πείσμα
προχωρά
ο ουρανός είναι το όριο
δεν βλέπει πίσω
μόνο στην υπόσχεση, ψηλά
Γεμίζει με το σφύριγμα
του παγωμένου αέρα
στο φύσημα του παρασύρεται
γίνεται ένα με τον χρόνο
κι όλο ταξιδεύει
ελεύθερη
Έμεινε να κοιτάζει τα χνάρια πάνω στο χιόνι.
Πρέπει να πέρασαν εδώ και τρείς ώρες περίπου.
Τώρα έπρεπε να ακολουθήσει αυτά τα χνάρια
Για να μπορέσει να βρεί τους ....φίλους του
Τον είχε πάρει ο ύπνος.
Φιλούυυυυυυυυυυυυθκια.
Ωραία φωτό τα δένδρα είναι λες και καήκανε το καλοκαίρι.
Εσύ μιλάς για απελευθέρωση, παρακολουθάς τα συμβάντα που την απόσταση της λύτρωσης, ψηλά. Αλλά ακόμα συμμετέχεις, είσαι μέρος της σκηνής. Αρέσκει μου πολλά.
σταλαματια
Έν το εσκέφτηκα οτι εν σαν τα καμένα, έχεις δίκιο. Εν πολλά μα πολλά έρημο τοπίο, εχτός που τ΄ αχνάρια του καθενός που περνά.
δοκισισοφη
Ππέεε, κάτι αγριοφωνάρες που βάλλω τζιαμέ. Δέ σε ακούει κανένας.