Μουσική στην Αξιοθέα

Μα τί όμορφος τόπος η Αξιοθέα στη Λευκωσία!   Έσιει πολλύν τζιαιρόν να νιώσω τόση γαλήνη σε συναυλίαν.   Εφτάσαμεν τζιαι ήταν σκοτεινά, περνούμεν που μιάν κλασσικήν πόρταν πέτρενην μές σε μιάν αυλήν εσωτερικήν ούλλον καμάρες του περασμένου αιώνα τζιαι φοινιτζιές, φώτα μυστήρια, κίτρινα, τζιαι ουρανόν φεγγαροφίλητον καλοκαιρινόν.    Εκάτσαμεν πάς τες κερκίδες -είσιεν αρκετούς άλλους, έν το επερίμενα σε κλασσική συναυλία, εχάρηκα πολλά.  Σε κάποια φάσην εσβύσαν τα φώτα για να αρκέψει η συναυλία τζιαι που το πάνω παλκόνιν εμφανιστήκαν 10 κοπέλλες με κεριά τζιαι ετραουδούσαν την εισαγωγήν του εκκλησιαστικού κομμαθκιού με ήρεμη ζεστή φωνή.  Πολλά επιτυχία το εφφέ, άρεσεν μου το ύφος τους τζιαι ο σεβασμός που εδείχναν στο χώρο τζιαι τη μουσική.   Ο μαέστρος τους, ένας συνάδελφος κυπραίος που μεινίσκει πράγαν (εγνώρισα τον ύστερα, εν καλά να βρεθούμαστεν εμείς το "σπάνιον είδος"  συνθέτη τζιαι μαέστρου κυπραίου της διασποράς)  εστέκετουν κάτω που το παλκόνιν τζιαι έσουζεν τα σιέρκα του με πάθος για να μεταδώσει στη χορωδία το σωστόν ύφος τζιαι ρυθμόν.  Εκατάφερεν τα πολλά καλά, ο Ραχμάνινοφ  (ετραουϊσαν τα "Vespers"  -δηλαδή τον εσπερινόν)  θα ήταν περήφανος.   Μετά ετραουϊσαν τζιαι εναν κομμάτιν του Μαέστρου, είσιεν παρόμοιον ύφος, κατάνυξη τζιαι εσωτερισμό.   Μπράβο του λεβέντη,  τιμά την κύπρον.    Έσιει έν έσιει δέκα πλάσματα που γράφουν κλασσικήν, κυπραίους.   

Επεράσαμεν καλά.    Εχάρηκα επίσης που εγνώρισα μιάν συν-μπλόκερ που μας είπεν τζιαι επήαμε στη συναυλίαν τζιαι επιβεβαιώθηκεν το γεγονός οτι έσιει καλά πλάσματα ο κόσμος τούτος κόμα.