Πτούυυ πάει τζιαι το Μακένζυ..
Πάμε παραλία με τα μωρά? Πάμε.
Ο γιός μου τζιαι η κόρη μου, -που ήταν η αιτία να ξαναέρτει ο παλιός μου εαυτός- εκάμαν πολλή χαράν που είδαν το κάστρον να χτίζεται μπροστά τους! Εδώκαν πάνω του να το πορθήσουν. Εγριστήκαν που πάνω ώς κάτω με τον βαθυπράσινο πηλό τζιαι εθωρούσαν τη θάλασσα με δέος φωνάζοντας "Water!!!!! Water!!!!" Τί θαυμαστός που εν ο κόσμος άμαν είσαι ανάμιση χρονού ολάν!! " Airplane!!! Airplane!!!" Κάθε φοράν που επροσγειώννετουν αροπλάνον ετιτσιηρίζαν.
Ένιωθα άνετα
Μετά επήρα τους να πιούμεν καφέν τζιαμέ δίπλα σ' εναν κεντρούιν γιατί τα μοντέρνα κκαφέ με την ευρωπαϊκήν κρυάν διακόσμησην εμέναν κάμνουν με να νιώθω άβολα, έν σιουρκάζουμαι ούτε μπορώ να ησυχάσω σε έτσι τόπους. Είμαι αμερικάνος. Casual άθρωπος που θέλω απλά πράματα στην παραλίαν. Θέλω να αράξω τη σκεμπούδαν μου κάπου τζιαι να παίξω με τα μωρά μου, τζιαι μετά θέλω να φκιώ καχέν σε τόπον που εδιακοσμήθηκεν που την Τούλλαν την γεναίκαν του μαγαζάτορα το 1990. Έτσι την βρίσκω. Αυτή εν η κύπρος κοπέλλια. Η κίτς '80ς κύπρος. Τότε που τα πράματα ήταν απλά. Είμαστε ένας κοτσιρότοπος με θκυό ψυσιές κατοίκους, ούλλοι μας χώρκατοι αραπόφατσες, αγρότες.
Έπρεπεν να είμαστεν περήφανοι για την φάραν μας, όι να προσπαθούμεν να γινούμεν παριζιάνοι.
Εκάτσαμεν σε απλόν τοπούδιν μετά που πολύλεπτη προσπάθεια γιατί ούλλα τα κεντρούθκια ενομίσαν φαίνεται οτι εν resorts στες κάννες τζιαι ανακαινίσαν τους χώρους τους μe αππώματα τζιαι περίεργα έπιπλα άβολα για να χρεώννουν τα φραπέ ακριβά (με νέσκαφε, όι με εσπρέσσο illy ακριβόν! -που στην αμερικήν 'νέσκαφε' μόνον οι άστεγοι πίννουν γιατί δέ βαστούν να γοράσουν $5 καφέν να ψήννουν στην καφεθκιέραν. Νέσκαφε στην κύπρον, 3 ευρώ κύριε. ΝΝννννά σας! {δεκαθκιάζω σας} ) Τέλος πάντων ήβρα το τοπούδιν το παραδοσιακό τζιαι εκάτσαμεν χαλαρά σε καρέκλες τόνενες με τραπεζομάντηλα ππακλαβωτά.
Σε τρία λεπά εχαλάρωσα.
Το κύμμαν εμίλαν μου που απόστασην. Ο καφές ήταν χογλαστός τζιαι πηχτός ούλλον καϊμάκκιν. Απόλαυσα τον με ρουφηχτόν τρόπον κρατώντας το φλυντζανάκι ανάμεσα στο μεαλιώνα τζιαι το δεύτερο δάκτυλο με σηκωμένο το μικρό μάγκικα. Ήπια νερόν. Οι φοινιτζιές εχορεύκαν τσιφτετέλλι κακοκλαδεμένες. Οι αππωμένες σκαλιώτισσες εκαθούνταν τζιαμέ κοντά στο "Άμμος" (το Σάν Τροπέ του τουρκομαχαλλά δηλαδή) τζιαι εκάμναν τα ακριβά μαγιώ τζιαι τους πλατιούς τους κώλους πασαρέλλαν τζιαι τα πιτομουγιέ γυαλιά των 300 ευρώ εστραώνναν μας που 1 χλμ απόσταση. Άσχετον αν πρίν 40 χρόνια ο παππούς τους επούλαν καραόλους στο σταυροδρόμιν του αεροδρομίου να σπουδάσει τον παπάν τους τζιαι τούτες τρών το βιός του πάς τα πιχλιμπίδια. Τούτες εν celebrities χαρκούνται που θεωρούν τους εαυτούς τους untouchables. Απόλαυσα τες παλαβές πολλά. Που το αεροδρόμιο εταξίδευεν ταυτόχρονα ένας αέρας που εμύριζεν συγκινητικά γνώριμο καύσιμο αεροπλάνου κάθε λλίο άμαν επροσγειώννετουν με θόρυβο το ένα τζέτ μετά το άλλο. Κάννες κανονικά! Έκλεισα τα μάτια τζιαι εταξίδεψα πολλά χρόνια πίσω, τότε που δαμέ ήταν κάτι παλιοπαράγκες που επουλούσαν πράματα τζιαι κάτι ταβέρνες με φρέσκα ψάρια. Γιατί να μέν εμέναν οι παράγκες?
Κοίτα τωρά το μακένζυ κατάντια. Εν καλλύττερα?
Εθκιέβασα κάπου σε μπλόγκ, έν θυμούμαι ποιού/άς οτι το μακένζυ εν η τελευταία παραλία που δέν έσιει κόσμον αππωμένον τζιαι πάν τζιαμέ οικογένειες/ εγγλεζοκυπραίοι κλπ.
Φαντάζουμαι δηλαδή τί γίνεται στον πρωταρά!!!!! Ννννά σας μαννοί που έσιετε έτσι ωραία θάλασσαν τζιαι η έννοια σας εν να δείξετε τα υπάρχοντα σας τζιαι τους πασιόκωλους σας τζιαι μετά αντί να απολαύσετε τον έρωτα με κανέναν κοπέλλιν/α μαυρισμένον/ην, έν μιλάτε τίποτε εν διασκεδάζετε τζιαι πάτε έσσω άποτες/οι. Ενευρίασα!!
Σχόλια
επέρασεν το χόνιμουν αυτών των διακοπών...
καλωσόρησες στην πραγματικότητα της Κύπρου μας και για φέτος!
Πολλά τέλεια η περιγραφή με το αμμοκαστρούιν! Ένας από τους λόγους που κάποτε θέλω να κάμω μωρά, εν για να παίζω χωρίς να με περιπαίζουν! :))
Να τους δώσεις φιλούθκια πολλάαααααα!!!
:))))))))))))))))))))))
όσα λες, αγανακτώ καθημερινά κι εγώ με όλο αυτό το υπερφίαλο "λάιφ στάιλ" κι όπου δω καφενέ, γέριμα κτίσματα χαλασμένα, ένα χωράφι, μια παραλία, που δεν τα δωσαν ακόμα στο τσιμέντο, στέκομαι και τα θωρώ συγκινημένη, είναι όμως κάποιες φράσεις σου που με κάνουν να θέλω να εναντιωθώ.. Μπορεί να παίρνω στα σοβαρά ένα κείμενο που γράφτηκε με νεύρα -αν είναι έτσι με διορθώνεις και οκ.
Όμως δεν είμαστε ένας "κοτσιρότοπος με θκυό ψυσιές κατοίκους, ούλλοι μας χώρκατοι αραπόφατσες, αγρότες." (Άλλο το να είσαι από χωριό κι άλλο το "χώρκατος" ..)
Ούτε και η Κύπρος νομίζω "είναι η κιτς Κύπρος του '80"..
Η καλλιέργεια της ευαισθησίας τους, του γούστου τους ή η απουσία αυτής, δεν έχει να κάμει με το αν πουλούσε ο παππούς τους καραόλους στο αεροδρόμιο..
Τελοσπάντων αυθόρμητα τα γράφω αυτά. ;)
Με τα "δέκατά" σου συμφωνώ και επαυξάνω.
http://cupcake-freak.blogspot.com/2009/06/blog-post_05.html
"Απόλαυσα τον με ρουφηχτόν τρόπον κρατώντας το φλυντζανάκι ανάμεσα στο μεαλιώνα τζιαι το δεύτερο δάκτυλο με σηκωμένο το μικρό μάγκικα" - erm, εν έξερα ότι εν μαγκιά που φκάλλει το μιτσί δαχτυλούι το σηκωμένο πάνω :]
έχς τζι εγώ ρετρό αναμνήσεις που το Κάβερνος όταν ήταν τίγκα στες παλιοπαράγκες. Θυμούμαι ο θείος μου είshε "σπιτούι" φτιαγμένο με ότι παλισάγκατο τζιαι υλικό έβρισκεν ομπρός του: μιαν πόρτα ξύλενη, βαρέλλες μπλε, ταγκούθκια, καλάμια, κτλ. Είχαν τζιαι δισκοθήκη αλλά ήμουν μιτσιά για να πηαίννω. Εζήλευκα όμως.
απίθανο, hope it catches on
:)
όσον αφορά τη λεμεσό πάντως εμέναν αρέσκει μου η επισκοπή παρά το λέτιςμάιλ
νά κι ένα καλό των βάσεων, που εν επιτράπηκε η εκεμετάλλευση κάποιων παραλιών
Θελω την Κυπρο να προοδευκει να αναπτυσεται τζιαι θελω τον κοσμο να παιρνα καλα αλλα κατι εσιη ρε κουμπαρε που εννεν σωστο. Προσπαθω να καταλαβω ιντα που ενει που καμνει την κατασταση λλιον λαθος τζιαι το βρισκω. Στην Αμερικη νοιωθω οτι καταλαβω πολλα καλλιτερα που αποτυγχανει το συστημα. Στην Κυπρο εν λλιον πιο περιπλοκο το πραμα νομιζω.
Εντάξη, εν ωραίο θέμα για χιουμορίστικη ανάρτηση. Τζιαι καλογραμμένον όπως πάντα, διάσπορε.
Αλλά ο κόσμος αλλάσει. Επειδή για μας συναισθηματικά ήρεμον τζιαι άνετον εν η τόνενη καρέκλα τζιαι το πακλαβωτόν τραπεζομάντηλον, σημαίνει ότι αυτό πρέπει να υπάρχει ακόμα;
Αναρωτιέμαι αν "σωστός" είναι εκείνος που θέλει να κάνει επίδειξη ή αυτός που επήεν για να παίξει με την άμμον τζιαι εκατάληξεν να ασχολείται με πιτόμουγιες.
Έντζιαι αποπέρνουμεν τον.
έτο, προκαλούμεν τον τσας λίον για να απαντήσει τζιαι να γράψει τζιάλλα ;-)
σωστά μάστρε;
Κάτω τα μασκαραλλίκκια!!
Dolfin ολάν, dolfin!
εννα καταντήσουμεν να κάμνουμεν ψυχανάληση τζιαι του διάσπορου :-P
εγώ ερμηνεύω ( δαίμων στα κυπριακά το "ορμηνεύκω" σημαίνει συμβουλεύω , έχε το υπόψιν σου)
Έτσι ά? Θα δοκιμάσω το λέητις μάϊλ εξίασα το. Έν επηένναμεν που ήμουν μιτσής, ήταν "μακρυά" τζαιι επίσης ήταν γεμάτον λεμεσιανούς :-)
θαλασσαμώβ
Όι ρε θάλασσα μου έν επέρασεν το χάνιμουν, συμβιώννουν τα όμορφα με τα πράματα που με νευριάζουν. Κάθε χρόνο που μεγαλώννω παραπάνω με ξενίζουν τα διάφορα αππώματα.
Ακούεις? Ποννα κάμεις μωρόν τζαιι γινεί ανάμιση χρονού εννα έσιει πολλύ χάζι. παίζεις μαζίν τους στους άμμους σάν να είσαι τζιαι σύ μωρόν! Σήμμερα το εκατάλαβα.
Ηλιόδεντρον
Ναί ξέρω συμφωνείς, αλλά μέν με παίρνεις τζιαι τέλλεια τοις μετρητοίς - γράφω τζιαι φουσκώννω τα λλίον για εφφέ πάς τα νεύρα μου. Έσιει για μέναν κάποιαν δόσην αλήθκειας τούτον που λαλώ φυσικά. Είμαστε ούλλοι που ένα μιτσή νησούιν. Γεγονός. Αρκετοί που μας συμπεριφέρουνται αρκετά άξεστα. Εξιάσαμεν πόθθεν ερκουμαστεν. Τα αππώματα ποιάν θέσην έχουν μές την ιστορίαν τζιαι την κουλτούραν μας έτσι ξαφνικά τα περασμένα 10 χρόνια? Την κύπρον την απλήν με τα (όπως χαριτολογώ) κίτς του 80 αγαπώ τζιαι πεθυμώ την επειδή με τζιήνην εμεγάλωσα τζιαι θέλω πίσω το γνώριμον μου, αντιδρώ στο νέον πρόσωπο της. Εν φυσικό -είμαι ξενιτεμένος. Κλωτσώ. Εννα σου το πεί το ίδιον τζιαι ο κυπρολέων τούτο. Που έφυα το 92 είμαστεν κόμα απλά κοπέλλια. Το χώρκατοι έν βρισιά που φκάλλω που μέσα μου σαν αντίδραση στο άππωμαν που θωρώ δαμέ που τόσα πλάσματα τζιαι νευριάζω γιατί παίζουν το. Μέν με παραξηγάς τζαι δέ το βαθύτερον νόημαν (τζιαι δέ που βάλλω τον εαυτόν μου μέσα τζιόλας);-)))
cake in LA
Ήρτεν μου απότομον!!!!!!
ανώνυμη
Στείλε μου κανέναν ήμεηλ πέμου τες παραλιούδες τότε να χαρείς :-) γιατί τζιαι μέναν η βερμούδα μου που έχω που το 2002 είπεν μου να μέν πατήσω σε παραλίαν που 20χρονοι εννα με δούν υπεροπτικά γιατί έχω λλίην σκεμπούδαν τζιαι κουβαλώ κοπελλούθκια μαζίν μου. (σάν να τζιαι έν θα κάμουν μωρά στα 23 τους οι παραπάνω τζιαι να φυλακιστούν μές τες ευθύνες μιτσιοί!!! Άχ τζιαι έν θα είμαι μπροστά τους τότε να τους πώ "ρέ γάροι, εγώ έκαμνα τη ζωή μμου ώς τα 35 μου, νάτε φάτε τωρά" -δυστυχώς.)
σάϊκ
Το μάγκικον το δακτυλούιν εξαρτάται που πόσον σηκώννεται. Αν πάει πολλά πάνω, σάν το καβλωμένο (με το συμπάθκειο) τότε παύει να εν μάγκικο τζιαι πάει προς το αγγλο-γεναικωτό. Αν το ζαβώσεις κυκλικά προς τα δεξιά τζιαι λλίον πρός τα κάτω εν μάγκικο. Δοκίμασε με φενζιάνιν του λαϊκού πασιόφτικον. :O}
ritsa
Το πιτομουγιέ έβαλα το για να θυμίζει γαλλικά, χρησιμοποία το άφοα..
Πέ μου επήες στην επισκοπή καμιά φορά μές τες βάσεις σε τζιήντην παραλία που για να την έβρεις περνάς που ενα τούνελ? Τζαι έσιει κεντρούιν. Μόνον εγγλέζοι μπορούν να πάν, τζιαι οι καλεσμένοι τους.
Οι μιτσοί εν άλλη φάρα σήμερα. Εν ξέρω αν πράγματι μπορώ να ελπίζω, ίσως άμα μπούν στες ευθύνες να αλλάξουν. Έτσι τζι αλλιώς τα ριάλλια τα πολλά ετελειώσαν δαμέσα τζιαι το πελλοξόδκιασμαν έλειψεν. Έν θέλω να ακουστώ συντηρητικός αμερικάνος που θέλει τα "family values" "the old way" κλπ, είμαι φιλελεύθερος τζιαι θέλω το progress, αλλά έν μου αρέσκουν τα αππώματα μα τίποτε καθόλου.
κυπρολέων
Πασκίζω να το έβρω τζιαι γώ ρε φίλε τζιαι έν τα καταφέρνω. Άμα θωρώ αμερικάνους αππωμένους έν με ενοχλούν γιατί εν προσπαθούν να αλλάξουν την κουλτούραν ούλλην τζιαι να κάμουν τα κέντρα τζιαι τη διασκέδασην ομοιόμορφα. Τζιηκάτω έσιεις πολλήν εκλογήν με ποιούς θα πάεις έξω, πού θα πάεις κλπ, τζιαι εσιει τεράστια διαφορά που τόπο σε τόπο. Θωρώ οτι δαμέσα οι αππωμένοι τόποι εν ούλλοι διακοσμημένοι με το ίδιο στύλ, οι αθρώποι που πάν τζιαμέ ντύνουνται το ίδιο κλπ, τζιαι οτι υπάρχει κοινωνική πίεση να είσαι στο "in crowd" αλλιώς έχεις πρόβλημα. Έρκεται πακέτο με το in αυτοκίνητο/μοντέρνο σπίτι κλπ νομίζω. Μπορεί να μέν θωρώ καλά, αλλά η εικόνα που φκέννει έξω εν τούτη.
Η κύπρος που εξέραμεν σβύννει σιγά σιγά νομίζω κυπρολέων. Να πιάσεις ένα τζίπ, να πάεις στον ακάμα στα απάτητα, όι στα τουριστικά, τζιαι να τζοιμηθείς μές το αυτοκίνητο τη νύχτα να δρώσεις. Να φάεις χαλλούμι τζιιαι παττίχα βραστή, να σε τσιμπήσουν σκνίπες. Να πιείς νερόν κατουροζούμιν. Να μέν λουθείς για δκυό μέρες να σε λύσει το θαλασσόνερο. Να κόψεις σύκα που τα χωράφκια. Να πάεις ψάρεμα στο ακρωτήρι του ακάμα τζιαι να τα ψήσεις πάς το βράχο ή να τα φάεις σούσιη. Έτσι έκαμνα ώς πέρσυ που εγεννήσαμεν. Για να νιώθω την ΚΥΠΡΟΝ που έξερα. Άεις τους γονιούς σου που έθθελουν χόλιτεη όπως τα παλιά, τζιααι πήαιννε μόνος σου όπως σου λαλώ. Έθθα το ξεχάσεις ποττέ σου....
Νεράϊδα
Ο κόσμος αλλάσσει. Ναί. Αλλά κρατά τα ωραία τα παλιά τζιαι προσέχει τα. Δέ την Ιταλία για παράδειγμα τέλειο. Επαντρέψαν την παράδοση με το μοντέρνο. Την παλιά κουζίνα με την καινούργια. Έν υπάρχει παρακμή στην παλιά κουλτούρα. Προχωρά, μεγαλώννει, κάμνει παραπούλια. Εμάς τες ταβερνούες τες απλές έχουν τες κάτι γέροι. Την κουζίναν μας αναλάβαν την κάτι γαδάροι που έν ξέρουν να κάμουν ούτε σωστό fusion (τρομάρα τους!!! -τζιαι λαλώ σου το μετά που έφαα στου κόσμου τα καλά εστιατόρια της Νέας Υόρκης με ούτε τα μισά ευρώ που θέλει ο κάθε μαλλαπάππας πολυτελείας δακάτω) σκοτώννουν το παραδοσιακό τζιαι μεταλλάσσουν το σιγά σιγά σε γραφικό με καρικατούρες βρακάες, κουρασμένους παραδοσιακούς χορούς που μόνον άτομα uncool χορεύκουν σε κέντρα για ψωροτουρίστες. Λλίοι γράφουν παραδοσιακή μουσική που βοηθά να προχωρήσει η παράδοση στα ακουστικά όργανα.
Μπορώ να μιλώ για ώρες για τούτο το θέμα.
Ναί εν γνώμη μου οτι το απλό εν το σωστό για τούντον τόπο τζιαι δέ μπορώ να το υποστηρίξω ώς οικουμενικά σωστό (δέν υπάρχουν επιχειρήματα γενικά) αλλά γράψε όπου θέλεις πως αν δέν προχωρήσουμε την κουλτούρα μας την παραδοσιακή πάρακατω εννα χαθούμεν τζιαι σά χώρα τζιαι σαν τουριστικός προορισμός (άρα σάν οικονομία) γιατί οι τουρίστες στο μέλλον εννα γυρεύκουν το "αυθεντικόν" τζι εμείς εννα τους βάλλουμεν ντίσνευλαντ στάϊλ κύπρον μπροστά τους με φτιαχτά παραδοσιακά σπίθκια, παλιοφαγιά ακριβά, πόλεις τσιμέντο, κλπ κλπ.
Ούφφου ενευρίασα τζιάλλον. Τελικά αγαπώ τούντον τόπο πολλά. μα πάρα πολλά. (τζι εσύ ξέρεις γιατί))\
Γειά σου. Καλώς ήρτες στο παναϋριν μας.
δοκησίσοφη
Έπιασες με ακριβώς ρε!
Ξέρεις το καλά το 'Μή μου τους κύκλους τάραττε' που είπεν ένας κατάπελλος καλλύττερος μου. Τη φουρτούναν μου άμαν την ενοχλούν θέλω να τους τα σπάσω.
ψυχία
χαχαχ, μα εντα dolfin τα πελλοσάνταλα που συναφέρνεις!! χεχεχε θυμίζεις μου στρατόν. Νομίζω κάπου τα έχω. Τωρά φορώ κάτι αμερικάνικα που το κατάστημαν του $1 πάν ένα χρόνο τζιαι μετά πετάσσεις τα.
Νιώθω άνετα στην παραλίαν μόνον άμα φορώ ρούχα σχισμένα καταχάληκα, ξεχυλωμένα σάνταλα, παλιόττορους 20 χρονών με τον μίκυ πάνω, ομπρέλλαν μπλού αγιωμένην, ψυγειούιν κόκκινον που μέσα εκιτρίνησεν νάκκον τζιαι μυρίζει περίεργα, καρεκλούες αλουμίνιες διπλωτές με πλαστικό ριγέ ύφασμαν μιτσιές χωρίς ράχη ...(πρόσθεσε κατα βούληση τα δικά σου).
Όι ρέ, εννα μας παίζουν τους ωραίους οι φλούφλιδες γμτ.
κι αγνάντευε
Απάντησα τα ερωτήματα :-)) αν και το θέμα μόνο face to face μπορώ να το αναπτύξω χωρίς να παρεξηγηθώ.
νεράϊδα
Αρέσκει μου η ψυχανάλυση πολλά :_)_)_)-)
(τωρα αυτο σωστα το εγραψα; )