Τελευταία φόρτιση

Λόφος με αμάρανθους και γιασεμιά.

Κόπασε ο Άνεμος.

Στο μάρμαρο το κρύο κάθεται ασπροντυμένη Κόρη 

Πέντε μαυροκόρακες  καλλίφωνοι   τρυγούν τα μάτια της

Στο χέρι το' να χρυσή ζυγαριά 

-όμορφα που  λικνίζεται! 

Στο άλλο σφίγγει μέγα  βράχο -τ' άνθος του χαλκού.

Μες τα βουβά άδεια μάτια ο  ποταμός γεννά μαργαριτάρι

Στο  νυφικό της κόκκινος ο  ποταμός.

Γυμνή  βαδίζει η  Κόρη.

Tου λόφου η κορφή έστησε γλέντι με τους Κλωθογυριστές

(Δυο δυο μπαίνουν οι άμοιροι στο μνήμα, κι ένας βγαίνει διπλός)

Τον άνεμο καβαλλά η Κόρη.

Στο τεντωμένο το  σχοινί τ' ουρανού κρεμάζεται

και κεί αιώνια.