Αλληγορικό

Μιά υπερδύναμη με τη ροή προσωρινά βαριεστημένη.

Μα, κάτω απο την επιφάνεια, χίλια πόδια βάθους ατάραχα (λέμε)

περιμένουν, ξέρουν την σωστή κατεύθυνση.  --"Θάλαττα, Θάλαττα!"

Στην άκρη του κόσμου το Σπίτι.   Ακρίτας.

Καύσιμο είναι το Πείσμα. 

Χιχιχιχι.   Ο Παράδεισος χωρά σ' ένα βαγόνι.  

Εφτά παράθυρα όμοια, και μιά πόρτα!

Ένα άλλο εμπόδιο στην όχθη του ποταμού.

Φυλακή σχεδόν.   Κοίτα τους!  

Οι ευέλικτοι και Πιστοί της Ζωής, οι Ξύπνιοι

σκάλα αόρατη έφτιαξαν γύρω απ' το εμπόδιο, κοίτα τους πολυμήχανους!  Χωρίς να καταστρέψουν το νικήσανε!

Ο άλλος, που τη σκάλα δέν τη Βλέπει, άδικα 

έστησε καυγά με τα σίδερα σαν το λιοντάρι σε κλουβί.

Τρείς δρόμοι παράλληλοι.

Αυτός που φεύγει

Αυτός που έρχεται

(κι οι δυό τους άκαμπτοι στο χωροχρόνο)

Αυτός του Τώρα, ο άστατος και δυσκολόβατος, σε αναγκάζει να βλέπεις πού πατάς, να προσέχεις όλα τα μικρά ν΄αγαπάς.

Και οι τρείς, Ένα, ενιαίο.

στο αθάνατο καθρεφτίστηκε συννεφιά.

Δές τί άκακο το χάδι της

-την επιφάνεια μόνο αγγίζει!

..αύριο στο βάθος όλο του νερού θα λάμψει ο ήλιος και το 

φεγγάρι.  Το ξέρω.

Tout en chantant sur le mode mineur

..που λέει κι ο ποιητής ο παρισινός

αλλά, άλλος λέει, σε ροντό του μεσαίωνα, ο μέγας ποιητής-συνθέτης

ο  σοφότερος.....

ma fin est mon commencement, et mon commencement ma fin