Κούρδισμα.

"Boredom is counter revolutionary"

-είδα το καρφωμένο σ'ένα δέντρο στο πάρκο-

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΝΟΥΣ

Ο νούς ο άεργος, ο νούς που επαναπαύεται, ο νούς που δέ ξέρει να ψάξει, αυτός που πλατσουρίζει στη ρουτίνα του, αυτός που συνηθίζει την ύπαρξη τόσο που του φαίνεται πλέον μπέζ, αυτός ο νούς αργοπεθαίνει. Σήψη. Μα δέν το καταλαβαίνει ο ίδιος. Δέν πολεμά καθόλου.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΝΟΥΣ

Ο νούς ο υπερενεργός, που λιμάνι δέ βρίσκει ποτέ να αράξει, ο νούς που ψάχνει να βρεί νόημα for the sake of it, αυτός που μένει ανικανοποίητος πάντοτε, χωρίς να αισθάνεται στον οργασμό της Ζωής, αυτός που του λείπουν όλα επειδή ψάχνει να βρεί το μηδέν και το βρίσκει να ζεί μέσα του στο βάθος, αυτός που αντί να δεχτεί αγάπη τη ρωτά "τί είσαι?", αυτός ο νούς αργοπεθαίνει. Δηλητήριο. Το καταλαβαίνει μα δέν μπορεί να νικήσει τη φύση του. Πολεμά να φύγει. Μισά τον πρώτο νού.

Ο ΤΡΙΤΟΣ ΝΟΥΣ

Ο νούς που βρίσκει το βαρόμετρο, ο νούς που μαθαίνει να θερμοστατεί μεταξύ του Μηδέν και του Όλα, αυτός που ξέρει να αφεθεί και να ψάξει όταν έρχεται η ώρα, αυτός που ξέρει να αφεθεί και απλά να Νιώσει όταν έρχεται η ώρα, αυτός ο νούς ζεί μές τη στιγμή αιώνια. Ελιξήριο. Το καταλαβαίνει, μα ξέρει πώς να το ξεχάσει, και απλά το ζεί. Πολεμά να μείνει εκεί, κρίνει σκληρά τους προηγούμενους δυό και τους φοβάται.

Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΝΟΥΣ

Ο νούς που με σοφία ξέρει να μετρά, και ταξιδεύει μεταξύ των άλλων τριών, αφήνεται στη ρουτίνα του, αφήνεται στο ψάξιμο το υπέρμετρο, αφήνεται στη στιγμή, όλα στην ώρα τους, χωρίς να τον ενοχλούν καθόλου. Ζεί στη γαλήνη, στη φουρτούνα, στις αισθήσεις, στην απουσία των αισθήσεων, νιώθει, σκέφτεται, δέ σκεφτεται. Χωρίς να το προκαλεί ο ίδιος.

-----------------------

Όταν νικήσεις Νού επιτέλους το Φόβο, όταν ο Κουρδιστής κάνει τη δουλειά του και οι εαυτοί

σάν τες χορδές του πιάνου βρούν τις φυσικές τους θέσεις, η μουσική που θα γράψεις θα' ναι ουράνια.

Φόβε, δέ σε φοβάμαι πιά.

Τέλος πρώτου κεφαλαίου.