Ο μουεζίνης, ο ρόζ πάνθηρας, ο σιωπηλός πιανίστας, ο γυμναστής, τζι ο Διάσπορος παρέαν.
Το ήσυχο παχουλλό κοπελλούδι με τα ίσια μαλλιά κάθεται στο keyboard στη μέση του σαλονιού, παίζει αμίλητο τον Ρόζ Πάνθηρα που του έδειξα, τζιαι το Thriller του μάϊκκολ J., -έθελεν η γιαγιά του να του το μάθω. Κουτσουφλά συνεχώς, θωρεί με νάκκο φοητσιασμένα έστω τζι αν το χαμόγελον μου προσπαθεί να τον χαλαρώσει έσιει ένα χρόνο. Μάλλον φωνάζουν του οι γονιοί του συνεχώς, έχουν τον αυστηρά, σίουρα εν χαμηλή η αυτοπεποίθηση του επειδή εν παχουλλούδιν τζιαι πειράζουν τον στο σχολείον οι γάροι οι μιτσιοί. Πάντως ταλέντον έν έσιει τίποτε αλλά χαίρεται ο καημένος να παίζει. Τζιαι θέλω να τον βοηθήσω. Έν μ' αφήννει εύκολα όμως.
Σήμερα σκοτώνει τον ρόζ πάνθηρα, τριβιτζιάζουμαι αλλά έν το δείχνω καθόλου τζιαι παροτρύνω τον.
Ξάφνου, όπως κάθε βδομάδα, αρχίζει η δοκιμασία μου.
Σαν κάμνουμε μάθημα στο βουβό του σαλόνι, το ρολόι τοίχου πουπάνω μας με τες αραβικές λέξεις αρχίζει να τραγουδά μόνον του στη διαπασών.. "Αλλλάαααααααααααχ, άκπαρρρρρ.". Όπως κάθε βδομάδα. Τζιαι σφίγγουμαι να αντέξω γιατί εν πολλλά δυνατά, τζιαι εν περίεργη φάση στη μέση του μαθήματος. Συνήθως φκέννουν οι γονείς που τα δωμάτια τους να προσευχηθούν τζιαι εγώ νιώθω κάπως άβολα. Έν θέλω να είμαι θρησκευτιστής αλλά έν μου κάθεται να γίνεται τούντο πράμα την ώρα του μαθήματος τζιαι πιάννει με νευρικό γέλιο. Όπως τζιαι να το κάμεις, άμα ακούεις το ρόζ πάνθηρα πετσοκομμένο σε συνδυασμό προσευχής με τεμενάδες, έσιει κάποια δόση σουρεαλισμού τζιαι χιούμορ. Σόρυ, είμαι παράξενον παιδίν.
Συνήθως αντέχω. Προσπαθώ να σκεφτώ δυσάρεστα πράματα (την εισβολή και κατοχή πχ) για να μέν δείξω γαουροσύνη. Σήμερα έν τα καταφέρνω φίλτατοι, εφύρτηκα. Έπλωσα που το γέλιον όι γιατί εφάνηκεν μου τούτον αστείον. Ετσάκρισα επειδή εμπήκαν νέα στοιχεία στο συνδυασμό πιάνου-προσευχής. Στο διπλανό δωμάτιο ήταν ο πατέρας που έκαμνεν fitness session με τον personal trainer του σε κατ' οίκον επίσκεψην.
Το λοιπόν. Έβαλλεν τον να κάμνει κάμψεις, πηδηματάκια, εσουζούνταν οι μύλλες του τζι αγκομάχαν σάν να τον γαμούν. "Ένα, δύο, κάτωωωω". Εφώναζεν ο trainer σάν τον λοχία.
(trainer)
"Δώσμου το, τζιάλλον, τζι άλλον"
(father)
"Αααααααχχχ, βάαααχ, άαααου ούυυ, ούυ.
(ρολόι)
Allllllaaaaaaah aaakbaaaar, iii iiii ou ouo ouououououou Allaah akkk br."
(μιτσής στο πιάνο)
τιριμ τιρίμ τιρίν τιρίν τιρίν τιρίν τιρίν τιρίιιιιιιιιιιιν -μουσική ρόζ πάνθηρα.
(γιαγιά, παππούς, μάνα)
(τεμενάς γονατιστοί πίσω μου.
(εγώ)
μμμ,χχχ μμμμφφμμφμφμφμφμφμφμ ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. ΜΧΜΧΜΧΜΧ.
Ε, Έν αντεξα ολά. Έν τζι εν κοακόλα, εν γαίμαν. Εεεφύρτηκα. Άτε τωρά να τα σκεπάσω.
"Αμάνα μου παίζεις τέεεελεια μιτσή!!! Έπιασα το χιούμορ του ροζ πάνθηρα εφαντάστηκα τον να πειράζει τον ινσπέκτορ τζι έπιαν με γέλιος χαχαχαχ, έν παίζεσαι ά!!!"
(παπάς, παππούς, γιαγιά, μάνα, trainer)
(αγριοθωρούν με απορημένοι χωρίς να καταλαβαίνουν οτι η ζωή τους γίνεται να εν κωμωδία για άλλον)
Εγίνηκα ρεζίλιν πάλε.
Νομίζω οτι η ζωή μου τελικά εννα γινεί sitcom χαχαχαχα, ή εννα γράψω βιβλίον. Ούυυλλοι οι πελλοί πάς το διάσπορο ππέφτουν ολά. Γιατίιιιι?
Σήμερα σκοτώνει τον ρόζ πάνθηρα, τριβιτζιάζουμαι αλλά έν το δείχνω καθόλου τζιαι παροτρύνω τον.
Ξάφνου, όπως κάθε βδομάδα, αρχίζει η δοκιμασία μου.
Σαν κάμνουμε μάθημα στο βουβό του σαλόνι, το ρολόι τοίχου πουπάνω μας με τες αραβικές λέξεις αρχίζει να τραγουδά μόνον του στη διαπασών.. "Αλλλάαααααααααααχ, άκπαρρρρρ.". Όπως κάθε βδομάδα. Τζιαι σφίγγουμαι να αντέξω γιατί εν πολλλά δυνατά, τζιαι εν περίεργη φάση στη μέση του μαθήματος. Συνήθως φκέννουν οι γονείς που τα δωμάτια τους να προσευχηθούν τζιαι εγώ νιώθω κάπως άβολα. Έν θέλω να είμαι θρησκευτιστής αλλά έν μου κάθεται να γίνεται τούντο πράμα την ώρα του μαθήματος τζιαι πιάννει με νευρικό γέλιο. Όπως τζιαι να το κάμεις, άμα ακούεις το ρόζ πάνθηρα πετσοκομμένο σε συνδυασμό προσευχής με τεμενάδες, έσιει κάποια δόση σουρεαλισμού τζιαι χιούμορ. Σόρυ, είμαι παράξενον παιδίν.
Συνήθως αντέχω. Προσπαθώ να σκεφτώ δυσάρεστα πράματα (την εισβολή και κατοχή πχ) για να μέν δείξω γαουροσύνη. Σήμερα έν τα καταφέρνω φίλτατοι, εφύρτηκα. Έπλωσα που το γέλιον όι γιατί εφάνηκεν μου τούτον αστείον. Ετσάκρισα επειδή εμπήκαν νέα στοιχεία στο συνδυασμό πιάνου-προσευχής. Στο διπλανό δωμάτιο ήταν ο πατέρας που έκαμνεν fitness session με τον personal trainer του σε κατ' οίκον επίσκεψην.
Το λοιπόν. Έβαλλεν τον να κάμνει κάμψεις, πηδηματάκια, εσουζούνταν οι μύλλες του τζι αγκομάχαν σάν να τον γαμούν. "Ένα, δύο, κάτωωωω". Εφώναζεν ο trainer σάν τον λοχία.
(trainer)
"Δώσμου το, τζιάλλον, τζι άλλον"
(father)
"Αααααααχχχ, βάαααχ, άαααου ούυυ, ούυ.
(ρολόι)
Allllllaaaaaaah aaakbaaaar, iii iiii ou ouo ouououououou Allaah akkk br."
(μιτσής στο πιάνο)
τιριμ τιρίμ τιρίν τιρίν τιρίν τιρίν τιρίν τιρίιιιιιιιιιιιν -μουσική ρόζ πάνθηρα.
(γιαγιά, παππούς, μάνα)
(τεμενάς γονατιστοί πίσω μου.
(εγώ)
μμμ,χχχ μμμμφφμμφμφμφμφμφμφμ ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ. ΜΧΜΧΜΧΜΧ.
Ε, Έν αντεξα ολά. Έν τζι εν κοακόλα, εν γαίμαν. Εεεφύρτηκα. Άτε τωρά να τα σκεπάσω.
"Αμάνα μου παίζεις τέεεελεια μιτσή!!! Έπιασα το χιούμορ του ροζ πάνθηρα εφαντάστηκα τον να πειράζει τον ινσπέκτορ τζι έπιαν με γέλιος χαχαχαχ, έν παίζεσαι ά!!!"
(παπάς, παππούς, γιαγιά, μάνα, trainer)
(αγριοθωρούν με απορημένοι χωρίς να καταλαβαίνουν οτι η ζωή τους γίνεται να εν κωμωδία για άλλον)
Εγίνηκα ρεζίλιν πάλε.
Νομίζω οτι η ζωή μου τελικά εννα γινεί sitcom χαχαχαχα, ή εννα γράψω βιβλίον. Ούυυλλοι οι πελλοί πάς το διάσπορο ππέφτουν ολά. Γιατίιιιι?
Σχόλια
:)