Καλώς ήρθες αδέρφι.

Αναμονή στο αεροδρόμιο.  Όλοι περιμένουν κάποιο δικό τους.  Αναμονή στους μύς του προσώπου με σηκωμένα τα φρύδια, κορμιά ζυγισμένα στις μύτες των ποδιών.    Ανοίγει η πόρτα, λάμπουν τα μάτια, ξυπνά το κορμί, ξεδιπλώνονται οι αγκαλιές σάν τα φτερά αγγέλου.
Οι ατελείς κύκλοι της απουσίας ενώννουνται μεταξύ των αγαπημένων και των εραστών.

Ανακοινώσεις απο κάπου ψηλά για τις πτήσεις και βιαστικοί βαλιτσοφόροι.   Ανοίγει πάλι η πόρτα.  Περπατάς αγαπημένε μου, βλέπω το πρόσωπο σου το φωτεινό να ξεχωρίζει απο το πλήθος.  Χωρίς βαλίτσες.  Πάλι τις έχασε η καταραμένη cyprus airways.  Με βλέπεις, χαμογελάς, με σφίγγεις και σου χαϊδεύω τα μαλλιά.  Καλοσώρισες καλέ μου.  Πάμε έξω για τσιγάρο.
"Πεθύμισα τους -10  αδέρφι", λές και αναπνέεις βαθειά τον υγρό αέρα που μυρίζει καύσιμο αεροπλάνου και αλμύρα της θάλασσας μαζί.  Οι γλάροι χαμηλοπετούν γυρεύοντας κάτι να φάν στο χιόνι.  Και ο κόσμος περπατά με τα πρόσωπα καλυμμένα προς το πάρκινγκ δίπλα απο τη σειρά με τις λιμουζίνες που περιμένουν αυτούς που πετάξαν πρώτη θέση.

Περπατούμε αργά, όπως σ' αρέσει.

Και αυτή η διαδικασία που γίνεται μιά φορά το χρόνο, με γεμίζει θέρμη.

Καλώς ήρθες αδελφέ μου.



Μας περιμένουν στο σπίτι.   Τα μωράκια φωνάζουν  "Ο  τατάααααααααας!!!!!"   και σ' αγκαλιάζουν.   "Τατάαα, airplane!!"

΄Ηρθες και ήρθε ο ήλιος μαζί σου καλέ μου.


Μαγειρεύω στέηκ με φασόλια και ρύζι.

Μπύρα παγωμένη στη βεράντα.


Και είμαστε πάλι ολόκληροι.