Σιωπώ.

Θα λείψω όσο χρειαστεί.

Στο επανιδείν.

Σχόλια

Ο χρήστης stalamatia είπε…
Εύχομαι να είναι όλα καλά Διάσπορε μου τζιαι λείψε όσο σου χρειάζετε.Είμαι μια που τζιήνες τες μιτσιές σταλαμαθκιούδες στη κάτω φωτογραφία.
11/16/2009 9:16 π.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
Καλή σιωπή!

Νιώθω απίστευτα τυχερή γιατί μου είπες αυτά που ήθελα πριν το ρίξεις στη σιωπή χεχεχε
11/16/2009 2:25 μ.μ.
Ο χρήστης ruth_less είπε…
Η σιωπή σου ζωγραφίστηκε μαύρη και με τρόμαξε. Ελπίζω να σε βρεις όπως έχεις ανάγκη... όσο χρειαστεί εσύ μόνο θα ξέρεις πότε είσαι έτοιμος. Κι εγώ, σαν τη Νεράιδα πιο πάνω, νοιώθω τυχερή που μου μίλησες πριν σωπάσεις προσωρινά (εγωισμός τούτο αλλά δεν είμαι τέλεια ακόμα :)). Στο επανιδείν.
11/16/2009 4:06 μ.μ.
Ο χρήστης Neraida είπε…
ruth_less,
δεν είναι άσχημο το μαύρο....
Απλά κρύβει και δίνει χώρο... στη μεταμόρφωση....

Και ο εγωισμός κάνει καλό κάποιες φορές. Εφαντάστηκες να εσιώπαν και να είμασταν στο περίμενε;;;;;

Εν ήταν να του δώκουμεν παμόν χιχιχιχι
11/16/2009 4:37 μ.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Να σιωπήσεις; Και που θα γράφει τώρα η ψυσιή σου;
11/17/2009 12:19 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
:) Maria
11/17/2009 3:17 π.μ.
Ο χρήστης ΔemΩΝ είπε…
Καλή περισυλλογή φίλε μου...
11/17/2009 4:07 π.μ.
Ο χρήστης ρίτσα είπε…
sto epaneidein
11/17/2009 7:29 π.μ.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Πολύ λυπάμαι που θα χάσω τα σοφά σου λόγια:(( ελπίζω προσωρινά. Θα χαρώ πολύ όμως αν αυτή η σιωπή σε βοηθήσει τώρα.
11/17/2009 8:20 π.μ.
Ο χρήστης Sike είπε…
pat pat
(μεν ρεχτείς)

στο επαναδιαβάζειν
11/18/2009 2:48 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ελάτε στες μουσικές

Είμαι Κύπρο. Εννα παίξω πελλομουσικές αύριο στη γκαλερί Αποθήκες 79 στον Άγιο Λαζαρο (Λάρνακα), η ώρα 8μμ Παρασκευή 9/8 που θα έσιει έκθεση με τα γλυπτά του παπά-Διάσπορου τζι εγώ παρουσιάζω κομμάτιν με απαγγελίαν ποίησης του Λιασίδη, μουσική των Σούφι για πιάνον, άλλα ηλεκτρονικά, ήχους που τα εργαλεία του πατέρα κλπ. Θα τα πιντώσω μές το κομπιούτερ σάν το πάζλ ζωντανά να κάμω ψυχεδέλιαν μεάλην. Τταξίμια μαζίν με ήχους του σμιρίλιου. Σφυρί μαζί με Λιασίδη. Ελάτε να μεθύσετε ελάτε μεθυσμένοι τζιαι θα σας ταξιδέψω στον Κήπο μμου που έν τον πιάννει με η κρίση με η διχόνοια τζιαι που έσιει πόλικο γρουσάφι να μοιράσει.
Διαβάστε περισσότερα

Τρώγοντας το Ντούριαν

Προσπαθώ να κάμω τη ψυσιή μμου να αντιναχτεί, να ξεσκονιστεί για να αλλάξει τροπάρι τούντες μέρες τες τελευταίες της δουλειάς που εξουθενώθηκα.  Γι' αυτό, κάθε μέρα  κάμνω κάτι εχτός προγράμματος, κάτι που ταράσσει τα νερά τζιαι φέρνει τα πάνω κάτω.   Πχ πάω περίπατο σε κακόφημες συνοικίες ή ακούω μουσικές που δέν μου αρέσκουν.  Έτσι για να δώ πώς θα αντιδράσω. Σήμερα έμπηκε μμου στο νού να πάω στην αγορά τους ασιάτες δαμέ δίπλα τζιαι να γοράσω το περιβόητο φρούτο τους βιετναμέζους το διαβολικό Ντούριαν, το οποίο εν τεράστιο ίσιαμε πέντε κιλά, εν σκληρό που έξω τζιαι αγκαθθωτό, τζιαι άμαν το ανοίξεις βρωμεί χτιτζιό αλουσία/ποσκούπιδα/θειάφι/κρομμύθκια.   Βρωμεί τόσον πολλά που στο βιετνάμ έσιει απαγορευτικές ταπέλλες σε δημόσιους χώρους.  Πάει ο ζώλος του ίσιαμε 100 τετραγωνικά μέτρα.  Τουμάνι.  Η γεύση του Ντούριαν εννεν γλυτζιά, εν σχεδόν αλμυρούδα, τζιαι μάλιστα το φρούτον τούτον  εν κρεμώδες σάν τη κκάσταρτ  ή σάν το τυρί το ροκφόρ,  με aftertaste λίγον αλμυρή τζιαι χαλασμένη -...
Διαβάστε περισσότερα