Δυό φορές το χρόνο πάμε για επίσκεψη στην πολιτεία που μένει η αξιαγάπητη μου πεθθερούλλα. Όμορφη πολιτεία, δασωμένη, ο παράδεισος του ορειβάτη, του σκιέρ, της snowboarder, της whitewater rafting fanatic. Κάμνει υπερβολικήν κρυάδαν το χειμώναν. Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι κυρίως άτομα με υπεραριστερές πεποιθήσεις, πρώην χίππιδες, αρκετοί είναι άλουτοι μες σε σπίθκια χωρίς θέρμανση ή υδραυλικά "έτσι για το οικολογικόν πιστεύω", μεγαλώννουν "χόρτο", άλλοι εν διανοούμενοι, καθηγητές στο πανεπιστήμιο (οι πιό άλουτοι!) , άλλοι εν βουνίσιοι γενάες κατάπελλοι που κόφκουν ξύλα κάθε μέρα, ψαρεύκουν πέστροφες να τες κάμουν παστές, τζιαι τρυπούν τους σφένδαμους -τα δεντρά που φκάλλουν σιρόππιν για τες τηγανίτες- βράζουν το, βάλλουν το σε ποτσούθκια τζιαι πουλούν το. Άλλοι έχουν κατσελλούδες τζιαι Λάμα ή κουδέλλες, φκάλλουν γάλατα τζιαι τυρκά βιολογικά πολλά γευσάτα, παγωτόν υπέροχο, τζιαι κουρέφκουν τα Λάμα τζιαι κάμνουν μάλλενα τρικά. Έσιη τζιαι λλιόττερον ακραία πλάσματα...
Σχόλια
Νιώθω απίστευτα τυχερή γιατί μου είπες αυτά που ήθελα πριν το ρίξεις στη σιωπή χεχεχε
δεν είναι άσχημο το μαύρο....
Απλά κρύβει και δίνει χώρο... στη μεταμόρφωση....
Και ο εγωισμός κάνει καλό κάποιες φορές. Εφαντάστηκες να εσιώπαν και να είμασταν στο περίμενε;;;;;
Εν ήταν να του δώκουμεν παμόν χιχιχιχι
(μεν ρεχτείς)
στο επαναδιαβάζειν