Επήεν πολλά καλά το ρεσιτάλ!!! Δύο ώρες μουσικής καλομελετημένης τζιαι παιγμένης σωστά. Μόνον ένας τα έκαμεν πίλλιες τζιαι ήταν άδικο γιατί το κοπελλούιν εν πολλά καλός μουσικός αλλά πιάννει τον η αμηχανία πάντα τζιαι τρέμει ολόκληρος όπως το φύλλον. Έσιει ένα μήνα βάλλω του ασκήσεις αναπνοής τζιαι αυτοσυγκέντρωσης, ενόμισα ήταν να τα καταφέρει αλλά έκαμεν τα της πιπίνας. Οι μιτσιοί μου εφκάλαν με ασπροπρόσωπον. Ακόμα τζιαι οι μέτριοι μαθητές επαίξαν αρκετά καλά. Εφτάσαν ούλλοι κατα τες 12:45, ντυμένοι τα καλά τους, χτενισμένοι, με κορδελλίτσες στα μαλλιά οι κορούες, γραβατούδες τα αγοράκια, οι γονείς τους αχχωμένοι. Εκάτσαν. Ούλλοι στην ώραν τους. Είχαμεν κίνηση περίπου 150 άτομα, παππούδες, γιαγιάες, θκειάες, φίλοι, οι οποίοι εκαταφτάσαν με δίσκους πισκόττα τζιαι φρουτοσαλάτες, χυμούς, λεμονάδα, σπιτίσιες πίττες με βατόμουρα, σαντουιτσάκια. Ούλλοι εφέραν που κάτι, έτσι κάμνουμεν δακάτω. Εβάλαν τα πάς το τραπέζιν που είχαμε κουρτίσει στην πίσω αίθουσα με ωραία χρώματα τζι
Σχόλια
Νιώθω απίστευτα τυχερή γιατί μου είπες αυτά που ήθελα πριν το ρίξεις στη σιωπή χεχεχε
δεν είναι άσχημο το μαύρο....
Απλά κρύβει και δίνει χώρο... στη μεταμόρφωση....
Και ο εγωισμός κάνει καλό κάποιες φορές. Εφαντάστηκες να εσιώπαν και να είμασταν στο περίμενε;;;;;
Εν ήταν να του δώκουμεν παμόν χιχιχιχι
(μεν ρεχτείς)
στο επαναδιαβάζειν