Η κλειωννιά του ορίζοντα

Στον ορίζονταν άμα σταθείς, έσιει μιάν πόρταν.  Αν είσαι άντρας εσού που στέκεσαι μπροστά της, φαίνεται σου η πόρτα να έσιει κλειδωνιάν.  Αν είσαι γεναίκα, φαίνεται σου να έσιει σιέριν.  Είμαι άντρας, τζι έτσι φαίνεται μου πως η πόρτα του ορίζοντα έσιει κλειδωνιάν.  Η κλειδωνιά τούτη έσιει σχήμαν αδοίου, τζιαι συμβολίζει τη Γονιμότητα, τη Γυναίκα σε παγκόσμια κλίμακα.


Πόσην ανάγκην έχουμεν τις γυναίκες αλήθκεια..

Που μιτσιοί κρεμμούμαστεν πάνω στην ανάγκην μας τζιαι τον πόθον μας για τη θηλυκήν ενέργεια τούτη, τζιαι ποττέ μας έν θωρούμε που τα καλά τί σημαίνει Γυναίκα.  Έτσι εν η φύση, τζιαι το μόνο που έχουμε να κάμουμε εν να την αναγνωρίσουμε τζιαι να μιλήσουμε για τούτη.  Έτσι αννοίει η κλειδωννιά.


Στον ορίζοντα άμα σταθείς τζιαι δείς την πόρτα, νιώσε ταπεινά πόσην ανάγκην έσιεις τη Γυναίκα, κατάλαβε την, τζιαι μίλα αληθινά για τούτην την ανάγκην.  Μίλα με πόθον, πάθος μεγάλο.  Μέν βάλεις τον εγωισμό μπροστά, μόνο την αλήθκεια σου.  Απομυθοποιώντας τον ίδιο τον εαυτό, αννοίεις την πόρτα για να δείς την δική της την αλήθκεια της Δημιουργίας.


Η δημιουργία εν Γυναίκα.  Τζι η αλήθκεια της, ο σκοπός της, εναι να αγκαλιάζει Σπόρους, τζιαι να τους βλαστά μέσα της, να κυοφορεί, να τους γεννά.   Τζι ύστερα να τους σκορπά στον κόσμον.

Τζι η δουλειά σου εσέναν, άντρα, έν άλλη.

Πέ πρώτα την αλήθκεια σσου, για να Δείς.