Ο Χορός του Έρωτα
Τζιαι μετά που το κομμάτιν της αναπνοής, έρκεται ο Χορός του Έρωτα. Εχόρεψα τον εψές που τις δέκα, εδώθηκα του Έρωτα ώς τωρά, ξύπνιος ακόμα δεκατέσσερις ώρες μετά την αρκήν του, εξουθενωμένος. Τζι έγραψα το μονονυχτού.
Έγραψα πόψε, σήμμερα, για τον οργασμόν της ψυσιής, της ψυσιής που ξέρει να κραθκιέται άμαν κάμνει έρωταν, της ψυσιής που σάν δημιουργεί ξέρει να κραθκιέται τζιαι να πολλυνίσκει την έκσταση της λλίη λλίη, ξέρει πώς να τραβήσει πίσω, να μέν τελειώσει, να καρτερά, τζιαι στο τέλος με την έκρηξην της πλυμανίσκει το σύμπαν με το σπέρμα της δημιουργίας.
Πόψε είμαι ο Άντρας που ονειρεύκουμαι να γινώ. Με ψυσιήν που βιώννει το πάθος τζιαι τον Έρωταν ώς τα βάθη του κορμιού.
Μπολιάζω σε πλάση μου με το σπέρμαν μου τζιαι τον οργασμόν μου.
Τζι έτσι αννοίουν οι Πύλες της Παραδείσου. Τούτον εν το Κλειδίν.
Έγραψα πόψε, σήμμερα, για τον οργασμόν της ψυσιής, της ψυσιής που ξέρει να κραθκιέται άμαν κάμνει έρωταν, της ψυσιής που σάν δημιουργεί ξέρει να κραθκιέται τζιαι να πολλυνίσκει την έκσταση της λλίη λλίη, ξέρει πώς να τραβήσει πίσω, να μέν τελειώσει, να καρτερά, τζιαι στο τέλος με την έκρηξην της πλυμανίσκει το σύμπαν με το σπέρμα της δημιουργίας.
Πόψε είμαι ο Άντρας που ονειρεύκουμαι να γινώ. Με ψυσιήν που βιώννει το πάθος τζιαι τον Έρωταν ώς τα βάθη του κορμιού.
Μπολιάζω σε πλάση μου με το σπέρμαν μου τζιαι τον οργασμόν μου.
Τζι έτσι αννοίουν οι Πύλες της Παραδείσου. Τούτον εν το Κλειδίν.
Σχόλια
Αργόσυρτη νιώθω την με σπαρταρίσματα. Σύμπλαση.
Ο οργασμός όμως έρχεται, δεν είναι σε τούτο το απόσπασμα, έτσι;
Ξέρεις το πως έρχεται ή μάλλον νιώθεις τον να έρχεται.
Πώς το λέει ο σοφός; Η πραγματική καρδιά του ανθρώπου είναι τα σχέδια που θέλει να ή πραγματοποιεί τώρα και στο άμεσο μέλλον. Όχι αυτά που πραγματοποίησε.
Άρα έρχεται, Διάσπορε μου!
Καθάρισε το κλειδί!
:))))))))))))))))))))))))
Ρώτα τον παππούλλην τζιαι το θκειό σου να χαρούν, από πού πάμε στην αρκαδία. Καρτερά με, τζιαι γυρεύκω τον τελευταίο Χάρτη.
Joy Tears
Η μουσική εν σπουδαία γλώσσα κόρη. Εν μαζί ήχος τζι εικόνες, συναισθημα. Ευχαριστώ την πλάστη μου που με εγέννησεν ιθαγενήν της γλώσσας τούτης.
στροβολιώτη
Ετάραξεν με τούτον το κομμάτιν, έν μου έμεινεν εγκέφαλος ούτε κορμίν μετά που το ετέλειωσα. Σάν τον μήναν του μέλιτος..
θάλασσαμωβ
Έρχεται, νιώθω τη μουσικήν την τελικήν να πλησιάζει, ακόμα τη σκιάν της θωρώ. Μα υπάρχει τζιαι περιμένει με να της δώσω σάρκαν. Αλλά εννα κάμω διάλειμμα, εγαιματωθήκαν τα δάχτυλα μου με το τελευταίον.
Ματιές που ενώνονται!
Κινήσεις ερωτικές.
Το φουστάνι της γεμάτο φιλλούρες, κόκκινο.
Το παράστημά του.
Τα πόδια τους!